|
Αντίστροφα μετράει πλέον ο χρόνος για το
Eurogroup
της Δευτέρας με το καυτό ζήτημα να είναι αυτό του χρέους και με τις
πληροφορίες πάντως να είναι αντιφατικές. Έτσι παρά τη μεγάλη
αισιοδοξία της ελληνικής κυβέρνησης και του έλληνα
πρωθυπουργού (που μίλησε μέχρι και για γραβάτες), αρκετοί
από τους ευρωπαίους αξιωματούχους κρατάμε αρκετά χαμηλούς
τόνους κάνοντας μας καχύποπτους (βέβαια αρκετοί είναι και οι
ευρωπαίοι αξιωματούχοι που μιλάνε για μια συμφωνία το
αργότερο μέσα στον Ιούνιο).
Εμείς
πάντως μόνο ένα πράγμα έχουμε να πούμε. Ότι παρά τα πολλά
λάθη που έχουμε κάνει όλα αυτά τα χρόνια, ως χώρα και ως
ελληνικός λαός έχουμε κάνει και πάρα πολλές θυσίες. Και
ειδικά μετά τα τελευταία μέτρα που ψηφίστηκαν την Πέμπτη, οι
θυσίες αυτές είναι ακόμη μεγαλύτερες, έχοντας πλέον αρχίσει
να χάνουν την οικονομική τους λογική και να γίνονται παγίδα
για την ελληνική οικονομία, οδηγώντας σε αντίστροφα
αποτελέσματα.
Τα
πράγματα λοιπόν είναι ξεκάθαρα. Είναι πλέον χρέος των
ευρωπαίων να δώσουν κάτι πραγματικά καλό - ουσιαστικό για το
χρέος. Μια απόφαση η οποία δε θα είναι της λογικής του 3,5%
πρωτογενές πλεόνασμα για 10 – 15 χρόνια και ανάπτυξη 3,5% το
χρόνο, απλά για να βγάζουν τα νούμερα ένα βιώσιμο χρέος.
Αλλά θα είναι στα βάση των λογικών πρωτογενών πλεονασμάτων
και των λογικών ρυθμών ανάπτυξης, τα οποία μαζί με μια
σχετικά γενναία αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους (απαιτείται
εφόσον οι στόχοι είναι μικρότεροι) θα επιτρέψουν στην
ελληνική οικονομία να αρχίσει σταδιακά να πηγαίνει καλύτερα.
Και είμαστε αναγκασμένοι να διευκρινίσουμε για ακόμη μια
φορά ότι δε αναφερόμαστε σε ουτοπικές καταστάσεις (με
επιστροφή των εισοδημάτων και του ΑΕΠ σε επίπεδα προ κρίσης),
αλλά στο να φθάσουμε στο σημείο να πούμε ότι είδαμε τα
χειρότερα, κάτι το οποίο έχει τεράστια σημασία (αν και
ελάχιστοι το καταλαβαίνουν αυτή τη στιγμή).
Τώρα αν
οι ευρωπαίοι και ουσιαστικά οι γερμανοί για ακόμη μια φορά
αποφασίσουν να μην υπάρξουν αποφάσεις για ελληνικό χρέος, θα
πρέπει επιτέλους να αντιληφθούν ότι αυξάνουν κατακόρυφα τις
πιθανότητες η Ελλάδα σε λίγο καιρό να βρεθεί και πάλι στην
άκρη του γκρεμού. Και χωρίς να ασπαζόμαστε τις θεωρίες
συνομωσίας ότι το Βερολίνο και ο Σόιμπλε θέλουν κάτι τέτοιο,
είναι σχεδόν ξεκάθαρο ότι μια τέτοια εξέλιξη στην Ελλάδα θα
έβαζε σε νέες περιπέτειες ολόκληρη την ευρωζώνη, κάτι το
οποίο νιώθουμε ότι για πρώτη φορά κανείς δε θέλει. Και αυτό
το τελευταίο είναι ο κυριότερος λόγος που είμαστε
συγκρατημένα αισιόδοξοι ότι αυτή τη φορά θα υπάρξουν
πραγματικές αποφάσεις για το ελληνικό χρέος, με τους
ευρωπαίους να θέλουν επιτέλους να τελειώνουν με το ελληνικό
πρόβλημα (τουλάχιστον με την έκταση που είχε όλα αυτά τα
χρόνια). |
.jpg)
