|
Με όλα
τα σενάρια να είναι ανοιχτά και την ελληνική πλευρά να
δηλώνει έτοιμη να παρουσιάσει τις θέσεις της στο επερχόμενο
Eurogroup, θα εκφράσουμε την ανησυχία μας ότι η διαπραγμάτευση είναι αρκετά
πιθανό να κρατήσει αρκετό καιρό, ακόμη και μέχρι το
καλοκαίρι!!!!
Και
ανάμεσα σε άλλα, γιατί μπορεί να συμβεί αυτό; Να θυμίσουμε
κάτι. Σύμφωνα με την εμπειρία όλων αυτών των ετών μια
αξιολόγηση συνήθως κλείνει στο πάρα-πέντε και όταν η χώρα
έφθανε σε οριακή ταμειακή κατάσταση. Και βάζοντας τα κανείς
κάτω, διαπιστώνει ότι μέχρι περίπου τις αρχές του
καλοκαιριού (τον Ιούλιο υπάρχει μεγάλος όγκος υποχρεώσεων),
τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας επαρκούν (για περίπου 4-5
μήνες).
Και
επειδή στην τρέχουσα αξιολόγηση προστίθενται συνεχώς
ζητήματα (κυρίως όσον αφορά το ρόλο του ΔΝΤ, αλλά και άλλα
ζητήματα – πχ με συζητήσεις για τους στόχους μετά το 2018),
όλα συνηγορούν ότι πάμε για μια αξιολόγηση που θα μπορούσε
να κρατήσει μήνες, όπως γράψαμε, πιθανόν μέχρι τις αρχές του
καλοκαιριού. Κάπου εκεί και κάτω από την πίεση των πραγμάτων,
η ελληνική πλευρά ουσιαστικά θα αναγκαστεί να κλείσει τη
συμφωνία, αφήνοντας προς στιγμήν τις σκέψεις για
αναδιάρθρωση του προγράμματος (μείωση του πρωτογενούς
πλεονάσματος) και ουσιαστική μείωση του χρέους.
Βέβαια
και αν και η κατάσταση είναι σίγουρα πιο ελεγχόμενη από
αυτήν του Α΄ εξαμήνου του 2015, μια τόσο παρατεταμένη
διαπραγμάτευση, μέσα σε ένα τόσο ρευστό σκηνικό διεθνώς,
μπορεί να οδηγήσει σε πιο περίπλοκες καταστάσεις, ακόμη και
σε ένα ατύχημα (χωρίς φυσικά αυτό να είναι το πιθανότερο).
Ακόμη
όμως και ένα ατύχημα να μη συμβεί, όλοι καταλαβαίνουμε ότι
όσο η αβεβαιότητα διατηρείται, τόσο η πραγματική – ιδιωτική
οικονομία πεθαίνει … Και όσο η οικονομία πεθαίνει και οι
καθυστερήσεις συνεχίζονται, τόσο το πρόγραμμα δε βγαίνει και
τόσο η κατάσταση περιπλέκεται και άλλο. Έτσι και αλλιώς όλα
τα παραπάνω τα ξέρουμε καλά όλα αυτά τα χρόνια. |
