Αρκετοί επενδυτές κατά τις τελευταίες ημέρες έχουν δείξει
ενδιαφέρον να επενδύσουν στο ελληνικό χρηματιστήριο και
φυσικά βρίσκονται στο γνωστό δίλλημα. Να πάρουν ή όχι
τράπεζες. Να πάρουν κάποιες άλλες μετοχές και γενικά τι να
κάνουν; Και μπορεί αυτό για κάποιους να ακούγεται απλή
διαδικασία (και αυτοί κάποιες φορές έτσι νομίζουνε), ωστόσο
για τον περισσότερο κόσμο (ακόμη και για τους επαγγελματίες)
δεν είναι καθόλου. Για την ακρίβεια είναι το δυσκολότερο
πράγμα.
Κατά την άποψη μας λοιπόν οι επενδυτές μπορούν να επιλέξουνε
την ασφαλή λύση του ΑΔΑΚ. Δηλαδή παίρνοντας από το ταμπλό
του Χ.Α. (όπως αγοράζουν μια μετοχή) το συγκεκριμένο τίτλο
τοποθετούν τα χρήματα τους και στις 25 μεγαλύτερες μετοχές
του ελληνικού χρηματιστηρίου. Και ουσιαστικά έτσι ποντάρουν
σε μια άνοδο της αγοράς, αγοράζοντας όλο το ταμπλό (και
τράπεζες περίπου σε αναλογία 30% και καλές μη – τραπεζικές
μετοχές – ανάλογα πάντα με τη σύνθεση που έχει ο δείκτης),
έχοντας πάρει έναν πολύ πιο ελεγχόμενο κίνδυνο.
Επίσης υπάρχει και ένα άλλο θετικό. Ότι γενικά τα ETF δεικτών
είναι σε κάποιο βαθμό «τασικά», με την έννοια ότι όταν μια
μετοχή ανεβαίνει σε κεφαλαιοποίηση (δηλαδή οι πιο hot
μετοχές αν μπορεί να το πει κανείς αυτό), αυξάνεται και η
κεφαλαιοποίηση της και κατ’ επέκταση και η στάθμιση τους στο
δείκτη. Φυσικά ισχύει και το ανάποδο, με τον επενδυτή (ακόμη
και αυτό που έχει λίγα χρήματα), να έχει την ικανότητα να
παίζει πιο επαγγελματικά και να μειώνει τον κίνδυνο.
Ναι μεν μπορεί να μην έλθουν τα πολύ μεγάλα κέρδη που μπορεί
να δώσουν συγκεκριμένες μετοχές (αν κανείς τις έχει επιλέξει),
αλλά την ίδια ώρα ο επενδυτής παίρνει πιο ελεγχόμενο κίνδυνο,
χωρίς να μπλέκει στη δύσκολη διαδικασία της επιλογής μετοχών,
με την εμπειρία να δείχνει ότι σπάνια επιλέγονται οι
πραγματικά καλές. Και αν κάποιες φορές επιτυγχάνεται αυτό,
είναι σχεδόν σίγουρο πως θα έλθει η φορά που ο επενδυτής που
δεν ασχολείται με τα θεμελιώδη των εταιρειών, θα επιλέξει
την κακή εταιρεία και θα χάσει τα χρήματα του.
Και δύο βασικές λεπτομέρειες. Το ΑΔΑΚ έχει ειδικό
διαπραγματευτή, κάτι το οποίο εγγυάται εμπορευσιμότητα (δηλαδή
ο επενδυτής μπορεί να πουλήσει – παρά τα λίγα κομμάτια που
γίνονται), καθώς και ότι δίνει κάποιο μέρισμα (μικρό είναι
αλήθεια), μέσω της διανομής «μεριδίων» – μετοχών.
Κατά την άποψη μας μάλιστα, το ΑΔΑΚ μπορεί να το επιλέγουν
κάποιες φορές και οι πιο «σοφιστικέ» επενδυτές. Για
παράδειγμα όταν θέλουν να επενδύσουν στις τράπεζες, αλλά σε
πιο ελεγχόμενο βαθμό και με μικρότερο κίνδυνο από το να
πάρουν απευθείας έναν τραπεζικό τίτλο. Αγοράζουν ΑΔΑΚ και
ουσιαστικά επενδύουν στον FTSE 25, στη στάθμιση του οποίου (με
τα δεδομένα αυτή τη στιγμή) οι τράπεζες συμμετέχουν με
περίπου 30% (αν φυσικά το ράλι συνεχιστεί θα αυξηθεί και η
κεφαλαιοποίηση – στάθμιση τους).
Ο FTSE 25 λοιπόν έκλεισε χθες στις 2.246,24 μονάδες, με τον
αγοραστή στο ΑΔΑΚ να είναι στα 22,57. Και κάποιος ποντάρει
ότι το Χ.Α. θα κινηθεί υψηλότερα κατά τους επόμενους μήνες,
για παράδειγμα στις 2.800 μονάδες (αναφέρουμε αυτό το
επίπεδο μέσω της τεχνικής ανάλυσης), δηλαδή περίπου 24%
υψηλότερα, κάπου τόσο θα είναι και τα κέρδη που θα έχει ο
επενδυτής επιλέγοντας τη λύση του ΑΔΑΚ.
|
