|
Το δύσκολο 3,5% και οι πιθανές εκλογές
στα μέσα του 2018.. |
|
00:01 -
26/07/17 |
|
|
| |
|
 |
| |
Χωρίς σε καμία περίπτωση να θέλουμε να αναιρέσουμε τη
συγκρατημένη μας αισιοδοξία για τη χώρα (τουλάχιστον στη
λογική ότι έχουμε δει τα χειρότερα), θα αναφερθούμε στο
ζήτημα των στόχων που έχουν τεθεί από το πρόγραμμα, όχι για
φέτος αλλά από το 2018 και μετά … Βλέποντας λοιπόν αναλυτικά
τα τελευταία στοιχεία από την πορεία εκτέλεσης του
προϋπολογισμού (έχουμε σχεδόν πλέον στοιχεία 6μηνών),
διαπιστώνουμε ότι ακόμη και με τα νέα μέτρα που αναμένεται
να υιοθετηθούν από το 2018, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να
επιτευχθεί ο στόχος του 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα (ο φετινός
στόχος για πλεόνασμα περίπου 2% όλα δείχνουν ότι θα
επιτευχθεί).
Το 3,5% λοιπόν αν όχι απίθανο, δείχνει εξαιρετικά δύσκολο,
με ένα ρεαλιστικό (και σχετικά αισιόδοξο) σενάριο να κάνει
λόγο για ένα πλεόνασμα 2,5 με 2,7% (για το 2018). Και στη
βάση αυτή, πιστεύουμε ότι ήδη από τις αρχές του 2018 και
ενόψει της λήξης του προγράμματος το καλοκαίρι του 2018, θα
αρχίσουν οι συζητήσεις για το ελληνικό πρόβλημα.
Και χωρίς να μπορούμε να αποκλείσουμε κάποιες θετικές
εξελίξεις και έναν καλό συμβιβασμό για στη χώρα μας, στην
περίπτωση που οι ξένοι φανούν πάλι απρόθυμοι για σημαντικές
υποχωρήσεις (50-50% θα λέγαμε – κλειδί ποιά θα είναι η
σύνθεση της νέας γερμανικής κυβέρνησης και κυρίως αν ο
Σόιμπλε παραμείνει ΥΠΟΙΚ), δεν αποκλείουμε προς τα μέσα του
2018 και με φόντο τα προβλήματα στην εκτέλεση του
προϋπολογισμού, αλλά και ενόψει των νέων μέτρων που θα
πρέπει να ενεργοποιήσει η κυβέρνηση (στα τέλη του 2018), να
έχουμε τις πολυσυζητημένες πρόωρες εκλογές ..
Η κυβέρνηση θα έχει κλείσει σχεδόν 3 χρόνια, η κατάσταση
στην οικονομία θα έχει κάπως σταθεροποιηθεί και χωρίς τίποτα
να θεωρείται δεδομένο, πιστεύουμε ότι εκείνη η στιγμή θα
είναι η κατάλληλη για τον Α. Τσίπρα να πετάξει την καυτή
πατάτα του επόμενου προγράμματος (που προσωπικά θεωρούμε
σίγουρο ότι θα υπάρξει) στην επόμενη κυβέρνηση.
Τώρα ας πούμε ότι τα παραπάνω θα συμβούν κάπως έτσι. Τι
σημαίνουν για τη χώρα; Κατά την άποψη μας, μια απολύτως
διαχειρίσιμη κατάσταση. Και ο βασικός λόγος για αυτό είναι
ότι σε όλα τα σενάρια, η σύσταση της επόμενης κυβέρνησης θα
είναι «φίλο – μνημονιακή». Όχι ότι δε μπορεί να έχουμε
ταλαιπωρία, για παράδειγμα στο σχηματισμό της επόμενης
κυβέρνησης. Ωστόσο ο μεγάλος κίνδυνος των αντι-μνημονίων και
της σύγκρουσης με τους δανειστές, φαίνεται πολύ δύσκολο (αν
όχι απίθανο) να αναβιώσει. Και αυτός είναι ένας από τους
λόγους που είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι για τη συνέχεια,
πάντα στη λογική ότι έχουμε δει τα χειρότερα.
|
| |
|
 |
| |
|
