"Kουλου-βάχατα"

00:01 - 25/08/20

Από όπου και αν το πιάσεις «μπάζει»

Ξέρετε πως δεν είμαστε απαισιόδοξοι …. Το εναντίον θα λέγαμε ….. Ωστόσο θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς … Ότι από όπου πιάνουμε αυτήν την κατάσταση, όλα μας βγάζουνε πως θα έχουμε για την οικονομία ένα πραγματικά πολύ δύσκολο φθινόπωρο και κυρίως χειμώνα.  Αλλά πολύ δύσκολο ……. Κακά τα ψέματα, μεγάλος μέρος των νοικοκυριών βρίσκονται και κυρίως θα βρεθούνε σε ακόμη πιο δύσκολη θέση κατά τους επόμενους μήνες ….. Και όσο πρόθεση και αν υπάρχει από την κυβέρνηση να παρέχει στήριξη, μετά από ένα σημείο αυτό δεν είναι εφικτό ….. Και αν κανείς προσθέσει και την διαφαινόμενη αύξηση των κρουσμάτων, όπου θα επιδεινώσουνε επιπρόσθετα την οικονομία … Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα ….. Πραγματικά πολύ δύσκολα ….

Είμαστε σίγουροι πως δε θα είχαμε τον ίδιο αριθμό;

Και με πάσα την παραπάνω μας αναφορά στην αύξηση των κρουσμάτων, θα θέσουμε και ένα ερώτημα. Με ενδιαφέρον διαβάσαμε πως σε μερικές μόνο ημέρες έγιναν περίπου 8.500 τεστ, όσα περίπου είχανε γίνει στον ενάμιση μήνα της καραντίνας …. Και αναρωτιόμαστε ….. Είμαστε σίγουροι πως αν επί εποχής καραντίνας είχαμε καθημερινά 8.500 τεστ, δε θα είχαμε τον ίδιο αριθμό κρουσμάτων με τα σημερινά;   Προσωπικά δεν είμαστε καθόλου σίγουροι για αυτό; Αλλά καθόλου …..

«Λόρδος» ειδικών αποστολών….

Πάμε τώρα σε ένα ενδιαφέρον άρθρο των Νέων …..

Είναι ένας δημόσιος λειτουργός που έχει υπηρετήσει τη χώρα από νευραλγικά πόστα κι έχει χειριστεί εξαιρετικά ευαίσθητα θέματα, χωρίς να έχει διεκδικήσει δάφνες δημοσιότητας. Παρ' όλα αυτά, έστω και μία αναφορά του ονόματός του ενώπιον όσων έχουν γνώση προσώπων και θεμάτων, μπορεί να γίνει αφορμή συναρπαστικών αφηγήσεων από το παρασκήνιο των διεθνών σχέσεων της ασφάλειας. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε πως ακόμη και άνθρωποι που δεν μοιράζονται τις απόψεις του θα συμφωνήσουν πως ο Παύλος Αποστολίδης αποτελεί επιχείρημα για το ότι είναι απολύτως δόκιμο να αποδίδεται και σε διπλωμάτες ο χαρακτηρισμός του statesman. Αρκεί, βεβαίως, να τον κερδίσουν.

Ο Παύλος Αποστολίδης, όπως διαβάζουμε στο βιογραφικό του, γεννήθηκε το 1942 κι είναι έλληνας διπλωμάτης, πρέσβης επί τιμή. Εντάχθηκε στο διπλωματικό σώμα σε ηλικία 23 ετών και έχει υπηρετήσει σε θέσεις - κλειδιά, μεταξύ άλλων ως γραμματέας Α' στην ελληνική πρεσβεία στην Κύπρο από το 1973 ως το 1976, τα ταραγμένα χρόνια της ΕΟΚΑ Β, της βίας και του πραξικοπήματος, των διαπραγματεύσεων υπό την απειλή των όπλων, των εισβολών και της διχοτόμησης. Από την Κύπρο έφυγε το 1980 και επέστρεψε ως πρέσβης δέκα χρόνια αργότερα, ενώ στο ενδιάμεσο πέρασε από τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία στα Ηνωμένα Εθνη και από την ελληνική πρεσβεία στην Αγκυρα.

Στις Βρυξέλλες

Το επόμενο μεγάλο βήμα ήταν οι Βρυξέλλες, όπου διετέλεσε μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην ΕΕ από το 1995 ως το 1998. Οσοι παρακολουθούσαν τα διπλωματικά την περίοδο εκείνη, αφηγούνται ακόμη τις θρυλούμενες συγκρούσεις του με τον Θεόδωρο Πάγκαλο. Δύσκολο να πει κανείς πού τελειώνει η αλήθεια και πού αρχίζει ο αστικός μύθος. Θεωρείται βέβαιο πάντως πως ήταν διανθισμένες με μια δόση υπερβολής, δεδομένου ότι ο Αποστολίδης χαρακτηρίζεται γενικώς ως άνθρωπος του καθήκοντος, χωρίς συγκρούσεις σε ζητήματα εθνικής γραμμής, ακόμη κι όταν αυτή δεν συμβάδιζε απόλυτα με τις δικές του απόψεις. Η σχέση τους ωστόσο γαργάλισε το ενδιαφέρον λόγω των ξεχωριστών προσωπικοτήτων των πρωταγωνιστών της, μιας και ο ένας, ο βαθιά πολιτικός, χαρακτηρίζεται από το εκρηκτικό ταπεραμέντο του, ενώ όσον αφορά τον άλλον, τον φύσει και θέσει διπλωμάτη, η ευγένειά του είναι τόσο μνημειώδης, που αρκεί να αναφέρουμε ότι του είχαν βγάλει το παρατσούκλι «ο λόρδος».

Αφορμή της σύγκρουσης φέρεται να ήταν η απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη να επαναφέρει το βέτο για την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση της Τουρκίας, εις ένδειξη διαμαρτυρίας μετά την κρίση των Ιμίων του 1996. Με την απόφαση αυτή η κυβέρνηση τότε υπαναχωρούσε, επί της ουσίας, σε όσα είχε συμφωνήσει με τους ευρωπαίους εταίρους της στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την τελωνειακή ένωση ΕΕ - Τουρκίας. Ανατρέχοντας εκ των υστέρων, διαπιστώνει κανείς πως η στάση του Αποστολίδη τότε ήταν ενδεικτική των θέσεων που διατηρεί ως σήμερα για τους χειρισμούς τόσο των ελληνοτουρκικών όσο και των σχέσεών μας με τους συμμάχους μας. Λέγεται πάντως πως η διαφωνία ήταν τόσο έντονη που ο Πάγκαλος αποφάσισε να τον μεταθέσει στο μακρινό Τόκιο, όπου θα μπορούσε να αφοσιωθεί στις σχέσεις της Ελλάδας με τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Ομως η παρουσία και η εμπειρία του κρίνονταν ως τόσο πολύ σημαντικές, που όχι απλώς υπαναχώρησε, αλλά τελικά τον διόρισε γενικό γραμματέα στο υπουργείο Εξωτερικών.

Η επόμενη θέση που ανέλαβε ωστόσο ο Παύλος Αποστολίδης ήταν μάλλον αυτή που κατέστησε σαφές ότι πρόκειται για τον ορισμό αυτού που λέμε «άνθρωπος ειδικών αποστολών». Διότι πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις αυτόν που θα αναλάμβανε να διοικήσει την ΕΥΠ αμέσως μετά τη δημόσια δυσφήμησή της με την υπόθεση Οτζαλάν; Οι επιδόσεις των διοικητών των μυστικών υπηρεσιών της χώρας δεν είθισται να αναλύονται δημόσια. Εμπειρες πηγές όμως έχουν να καταθέσουν δύο βασικές επισημάνσεις. Η πρώτη είναι ο σημαντικός ρόλος του, που δεν του πιστώνεται συχνά δημόσια, στην εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη. Η δεύτερη, η οποία διατυπώνεται με ιδιαίτερη έμφαση, είναι ότι επί διοικήσεώς του η ΕΥΠ είχε διαύλους επικοινωνίας με άλλες υπηρεσίες, άλλων χωρών, που δεν είχαν προηγούμενο και δεν έχουν επαναληφθεί με τόση επιτυχία ξανά από τότε.

Πολύ έμπειρος

Στο άκουσμα της είδησης ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέθεσε στον Παύλο Αποστολίδη να ηγηθεί των διερευνητικών συνομιλιών για τις θαλάσσιες ζώνες με την Τουρκία, ένας από τους εμπειρότερους στα ζητήματα διεθνών σχέσεων της χώρας σχολίασε «αυτό σημαίνει ότι ο Μητσοτάκης έχει αποφασίσει να το λύσει». Ο λόγος της αντίδρασής του αυτής είναι διπλός. Ο πρώτος είναι οι δημόσια διατυπωμένες θέσεις, μιας και επιμένει ότι διάλογος μπορεί και πρέπει να υπάρξει κι ότι μπορεί και να πετύχει, παρά το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργήσει η τουρκική προκλητικότητα. Ο δεύτερος είναι το ίδιο το πρόσωπο.

Ο Αποστολίδης στα 78 του έχει βαθιά γνώση του αντικειμένου, μεγάλη πείρα σε ευαίσθητες διαπραγματεύσεις που απαιτούν λεπτούς χειρισμούς εντός και εκτός των συνόρων, διατηρεί επαφές και απολαμβάνει τον σεβασμό της διεθνούς διπλωματικής κοινότητας. Ανθρωποι που τον γνωρίζουν λένε, άλλωστε, ότι πρόκειται για πρόσωπο που κινείται με αίσθημα προσφοράς και καθήκοντος, μιας και στην ηλικία και το επίπεδο που έχει αγγίξει πια, δεν έχει να αποδείξει τίποτα, πέρα από την υστεροφημία του και τις λέξεις που θα ακολουθούν το όνομά του στα βιβλία των ιστορικών του μέλλοντος.

Μια έρευνα που μας εντυπωσίασε

Πάμε τώρα σε κάτι διαφορετικό, αν και σίγουρα έχει σχέση με την ιστορία του Covid-19, αφού μιλάμε για το άνω αναπνευστικό. Δεν κρύβουμε λοιπόν πως υπήρξε μια έρευνα με την οποία εντυπωσιαστήκαμε, ειδικά όταν κανείς σκέφτεται τη μεγάλη παραγωγή που έχουμε ως χώρα…..

Ειδικότερα,

Οι ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες του μελιού είναι γνωστές από αρχαιοτάτων χρόνων και μία επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης αποφάσισε να συγκρίνει την αποτελεσματικότητά του σε πονόλαιμους, συνάχια και βήχα, με την δράση συμβατικών φαρμάκων και αντιβιοτικών.

Οι επιστήμονες μελέτησαν τα στοιχεία 14 κλινικών δοκιμών σε 1.761 συμμετέχοντες, οι οποίες συνέκριναν το μέλι και παρασκευάσματα μελιού με αντιγριπικά, αντιϊσταμινικά και παυσίπονα.

Σύμφωνα με την ανάλυση των στοιχείων, το μέλι είναι πιο αποτελεσματικό από τα φάρμακα, ειδικά δε σε περιπτώσεις επίμονου βήχα. Δύο από τις έρευνες, δε, απέδειξαν ότι η χρήση μελιού μειώνει την διάρκεια των συμπτωμάτων κατά μία ή και δύο μέρες.

″Οι λοιμώξεις του άνω αναπνευστικού συστήματος είναι ο πιο κοινός λόγος για τον οποίο χορηγούνται αντιβιοτικά” τονίζουν οι ερευνητές στην αναφορά τους. ”Ωστόσο, δεδομένου ότι αυτές οι λοιμώξεις προκαλούνται από ιούς, τα αντιβιοτικά είναι και αναποτελεσματικά και ακατάλληλα...”

Αντ′ αυτών, οι ερευνητές της Οξφόρδης συνιστούν την χρήση μελιού.

″Προτείνουμε στους γιατρούς μέλι αντί για αντιβίωση. Είναι πιο αποτελεσματικό, δεν είναι βλαβερό όπως τα συνήθη φάρμακα και δεν συμβάλει στην ανοσία των μικροβίων στα αντιβιοτικά” υπογραμμίζουν στην αναφορά τους.

Για την ιστορία, η έρευνα δημοσιεύτηκε στο BMJ Evidence-based Medicine.

No comment

Τώρα κλείνοντας και για το παρακάτω video από μπαρ της Κέρκυρας …. Ειλικρινά no comment …. Η αλήθεια είναι πως όλη αυτή η ιστορία με το Παλαιό ΠΑΣΟΚ κτλ …. Έχει την πλάκα του ….. Αλλά μετά από ένα σημείο και ειδικά όταν βλέπει κανείς την κατάντια αυτής της χώρας …. Όλη αυτή η ιστορία αρχίζει να γίνεται κουραστική ….. Ίσως και φαιδρή θα λέγαμε ....