|
Η υπογραφή Μνημονίου Κατανόησης για ενίσχυση της
διμερούς συνεργασίας ήταν το επιστέγασμα μίας
διαδικασίας που ξεκίνησε πριν δύο χρόνια. Οι δύο
πλευρές προσπάθησαν να δώσουν το στίγμα ότι κάτι
αλλάζει η μάλλον ότι πρέπει να αλλάξει μετά την
κυβερνητική αλλαγή στην πρώην Γιουγκοσλαβική
Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Η ελληνική επέμεινε στο πρόβλημα του
αλυτρωτισμού και στην ουσία της Απόφασης του
ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι.Η κυβέρνηση Ζόραν Ζάεφ και
ειδικά ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκολα Ντιμιτρώφ
θεωρούν ότι η υπογράμμιση της αλλαγής αυτής
συνιστά ικανή συνθήκη για να πεισθεί και η
Ελλάδα για τις αγαθές τους προθέσεις.
Διαβεβαίωσε εκ του ασφαλούς την προσήλωσή στην
Ενδιάμεση Συμφωνίας Νέας Υόρκης.
Γνωρίζοντας ότι χάρις στην προσωπική του
διπλωματική δεινότητα ,γνώση και επιχειρήματα
στην Χάγη ,η Ενδιάμεση Συμφωνία τού Σεπτεμβρίου
1995 έχει καταστεί ετεροβαρής μετά την
Απόφαση-κόλαφο του Διεθνούς Δικαστηρίου
Δικαιοσύνης της 5ης Δεκεμβρίου 2011.Οσο και αν
ορισμένοι στην Αθήνα θα ήθελαν να την
λησμονήσουν.Κυρίως όμως πώς οδηγηθήκαμε στην
διπλωματική αυτή ήττα. Η αλήθεια είναι ότι η
Απόφαση του Δ.Δ.Χ., εκτός των άλλων, ερμήνευσε
κατά τρόπο ασύμφορο και ασύμβατο με τα
συμφέροντα και τις θέσεις της Ελλάδος το σύνολο
των θεμελιωδών διατάξεων της Ενδιάμεσης
Συμφωνίας συμπεριλαμβανομένων των άρθρων που
αφορούν στην εχθρική προπαγάνδα, έγερση
μειονοτικού, πολιτιστική κληρονομιά.
Η Ελλάδα εξακολουθεί να δεσμεύεται από μια
διμερή συμφωνία πού λειτουργεί εις βάρος της.
Είναι θετικό ότι η γειτονική μας χώρα επιδιώκει
να αναδείξει ότι αντιλαμβάνεται τα σφάλματα της
εθνικιστικής πολιτικής του Νίκολα
Γκρουέφσκι.Επιβεβαιώνοντας τις ελληνικές
αιτιάσεις για την στάση της γείτονος την
παρελθούσα δεκαετία. Αλυτρωτισμός και εχθρική
προπαγάνδα κατά της Ελλάδος.Στην πραγματικότητα
όμως έβλαψε την διεθνή εικόνα και την πορεία της
πΓΔΜ στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Η αποκατάσταση
θετικού κλίματος είναι και προς το δικό μας
συμφέρον. Η Αθήνα ανταποκρίνεται και παίρνει
πρωτοβουλίες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι δύο χώρες
επιλέγουν την φιλία και την συνεργασία μετά την
σύγκρουση. Ξεχωρίζω την περίοδο Σεπτεμβρίου 1995
–Νοεμβρίου 2004, μία δεκαετία άνευ προηγουμένου
ανάπτυξης των σχέσεων σε όλους τους τομείς,
στρατιωτικής συνεργασίας και υπηρεσιών ασφαλείας
συμπεριλαμβανομένων. Υπογραφή εικοσάδας
Συμφωνιών υψηλής πολιτικής σημασίας και
οικονομικής εμβέλειας.
Δεν οδήγησε εν τούτοις σε λύση του ζητήματος της
ονομασίας λόγω εμμονής των Σκοπίων στην θέση
τους. Επίσης ,δεν επιβεβαιώθηκαν οι δικές μας
προσδοκίες. Αυτή είναι η αλήθεια. Σήμερα συνεπώς
δεν πρόκειται για εκκίνηση, αλλά για
επανεκκίνηση. Σταθερή βάση στην ανάλυσή μας
είναι η επιμονή της νέας κυβέρνησης για ένταξη
στο ΝΑΤΟ, έστω με την ονομασία ‘’πρώην
Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας’’.
Ονομασία όμως που γραπτώς απέρριψε η πΓΔΜ τον
Απρίλιο του 2001 κατά την υπογραφή Συμφωνίας
Σύνδεσης και Σταθεροποίησης με την Ευρωπαική
Ένωση.
Τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών τον
Οκτώβριο θα μας επιτρέψει να διαπιστώσουμε κατά
πόσον η σημερινή κυβέρνηση θα κάνει το
απαραίτητο μεν αμφίβολο δε βήμα εμπρός για την
προηγούμενη λύση του ζητήματος του ονόματος που
είναι ο όρος ένταξης στο ΝΑΤΟ.
Αλέξανδρος Π. Μαλλιάς -
Πρώτος διπλωματικός Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στα
Σκόπια ( 2005-2009) – Αρθρογράφος στην εφημερίδα
ΕΣΤΙΑ
 |
