|
Τι θα συμβεί στον χώρο της Δεξιάς; Θα προχωρήσει
επιτυχώς η Λεπέν στη μετάλλαξη και μετονομασία
του Ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου και, αν ναι, θα
αποκτήσει δυναμική διεμβολισμού της εκλογικής
βάσης των Ρεπουμπλικάνων; Είναι ο Μελανσόν σε
θέση να ηγηθεί ενός νέου σχήματος που θα καλύψει
το κενό που αφήνει η εξαέρωση του Σοσιαλιστικού
Κόμματος, ενός σχήματος που θα καλύψει έναν
εκτεταμένο πολιτικό χώρο από την εκλογική βάση
του Αμόν μέχρι και τις παρυφές της
εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς;
Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα εν μέρει θα
δοθούν στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου,
καθώς αυτό που θα μετρήσει είναι αν ο Μακρόν και
το κίνημα που ίδρυσε σε ορίζοντα λίγων μηνών θα
δώσουν την αίσθηση της διαφορετικής διαχείρισης
στο εσωτερικό και μιας ουσιαστικής προσπάθειας
επαναδιαπραγμάτευσης με τη Γερμανία. Αν δεν
κερδίσει αυτό το διπλό στοίχημα ο Μακρόν, τότε η
συνέχεια είναι προβλέψιμη, μια
ριζοσπαστικοποίηση ταυτόχρονη των χώρων της
Αριστεράς και της Δεξιάς. Από το 2002, οπότε
συμπίπτουν η θητεία του προέδρου με τη θητεία
της Βουλής σε πενταετή διάρκεια, οι βουλευτικές
εκλογές λειτουργούν σαν άτυπος τρίτος γύρος της
προεδρικής, όπου σχεδόν αυτόματα παρέχεται στον
νεοεκλεγέντα πρόεδρο η κοινοβουλευτική στήριξη
που χρειάζεται για να κυβερνήσει.
Σε έναν μήνα από σήμερα οι βουλευτικές εκλογές
του 2017 χωρίς πλέον το φόβητρο της εκλογής της
Λεπέν στην προεδρία θα μας επιτρέψουν πρώτον να
διαπιστώσουμε το πραγματικό βάθος της κρίσης του
πολιτικού συστήματος της Γαλλίας και δεύτερον
του κατά πόσον υπάρχει έστω και μικρή περίοδος
χάριτος για τον Μακρόν.
Γιώργος Καπόπουλος (Έθνος) |
