|
Με αφορμή τον εξαναγκασμό σε παραίτηση του Φλιν
και το προχθεσινό δημοσίευμα των New York Times
για επαφές του προεκλογικού επιτελείου του Τραμπ
με αξιωματούχους των Υπηρεσιών Πληροφοριών της
Ρωσίας, είναι προφανές ότι η αλήθεια βρίσκεται
κάπου στη μέση ανάμεσα στις θεωρίες συνωμοσίας
για χειραγώγηση των εκλογών από το Κρεμλίνο και
στην πλήρη διάψευση της ρωσικής πλευράς.
Είναι προφανές ότι η Μόσχα θέλησε να κινηθεί στη
λογική των άλλων λόμπι της αμερικανικής
πρωτεύουσας που επιδιώκουν τον επηρεασμό της
εξωτερικής πολιτικής. Είναι εξίσου προφανές ότι
οι λομπίστες δεν είναι κατ’ αποκλειστικότητα
ειδικοί στις δημόσιες σχέσεις και στην πολιτική
επικοινωνία, αλλά πολλές φορές βρίσκονται στην
γκρίζα ζώνη μεταξύ της διπλωματικής υπηρεσίας
και του βαθέος κράτους της χώρας της οποίας τα
συμφέροντα προωθούν. Για τα πάντα μπορεί να
κατηγορηθεί η Μόσχα, αλλά όχι για αφέλεια, καθώς
είναι φανερό ότι η απόπειρα χειραγώγησης της
εκλογικής αναμέτρησης και επηρεασμού του νέου
προέδρου είναι ένας τυχοδιωκτισμός ξένος προς τη
συντηρητική και προσεκτική παράδοση της ρωσικής
διπλωματίας.
Το μήνυμα των θεσμών και των μηχανισμών των ΗΠΑ
είναι διπλό και έχει αποδέκτες και στο Κρεμλίνο
και στον Λευκό Οίκο: - Το μήνυμα προς το
Κρεμλίνο είναι ότι δεν μπορεί ούτε παρασκηνιακά
ούτε δημόσια να διαμορφώσει φιλορωσικό λόμπι
στην Ουάσιγκτον. - Το μήνυμα προς τον Λευκό Οίκο
είναι ότι οι αλλαγές και οι ανατροπές στην
εξωτερική πολιτική συνδιαμορφώνονται συναινετικά
με τη μόνιμη διπλωματική και στρατιωτική
ιεραρχία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του
Πενταγώνου, καθώς και με το βαθύ κράτος των
Υπηρεσιών Πληροφοριών.
Γιώργος Καπόπουλος (Έθνος) |
