|
Το ΚΥΣΕΑ που συνήλθε μετά τα Ιμια υπήρξε η βάση
για το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα που
γνώρισε ποτέ η Ελλάδα – ήταν το αποτέλεσμα του
σοκ που υπέστη η χώρα από εκείνη την περιπέτεια.
Δυστυχώς, ένα πολύ μεγάλο τμήμα των προγραμμάτων
που αποφασίστηκε εκείνη την περίοδο, αλλά και
αργότερα, συνοδεύτηκαν άλλοτε από οσμές και
άλλοτε από αποδείξεις σκανδάλων. Κι όσο πιο
μεγάλα τα προγράμματα, τόσο πιο μεγάλα και τα
σκάνδαλα – σκάνδαλα φυσικά διεθνή, ιδίως με
εμπλοκή γερμανικών εταιριών, καθώς από τη
Γερμανία ήταν που η Ελλάδα των τελευταίων είκοσι
ετών προμηθεύτηκε τη μερίδα του λέοντος των
οπλικών της συστημάτων. Επίσης δυστυχώς, μέχρι
σήμερα, πολλά από αυτά τα ζητήματα δεν έχουν
ακόμα πλήρως διαλευκανθεί.
Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό, αν και συνιστά
ένα τεράστιο πρόβλημα για τα ζητήματα διαφθοράς
και το δημόσιο χρήμα στην Ελλάδα και που λόγω
των ασύλληπτων μεγεθών επιβάρυνε δραματικά και
την οικονομική κατάσταση της χώρας που οδηγήθηκε
τελικά στην πτώχευση.
Η πιο τραγική διάσταση των εξοπλιστικών είναι
άλλη: είναι ότι παρά τα ιλιγγιώδη ποσά που
δαπανήθηκαν, η Ελλάδα δεν κατάφερε να
βελτιστοποιήσει τις αμυντικές της δυνατότητες –
το αντίθετο μάλιστα.
Είναι, λ.χ., χαρακτηριστικό αυτό που συνέβη με
τα γερμανικά άρματα μάχης τύπου Leopard:
αγοράσαμε τόσα, που θα περίμενε κανείς ότι
ετοιμαζόμασταν για τη σύσσωμη κάθοδο του…
Κόκκινου Στρατού στην Ελλάδα, στα χρόνια του
Ψυχρού Πολέμου!
Αλλού ήταν οι ανάγκες μας, άλλα αγοράζαμε. Και
τα πληρώναμε χρυσάφι, ενώ, ταυτόχρονα, αφήναμε
ακάλυπτες άλλες πραγματικές ανάγκες που με τους
ίδιους πόρους θα μπορούσαμε να είχαμε πλήρως
καλύψει. Και δεν το κάναμε.
Το τραγικό αποτέλεσμα αυτής της ιστορίας είναι
ότι σήμερα η Ελλάδα υπολείπεται δραματικά σε
υλικό που έχει απόλυτη ανάγκη και αυτό έχει
βαρύτατες συνέπειες για την άμυνα της χώρας, σε
επικίνδυνους καιρούς.
Μαλούχος Γεώργιος (Το Βήμα) |
