|
Πρώτα βεβαίως θα πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα
αν θα γίνει δεκτή η προσφυγή του Μπερλουσκόνι
στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
κατά της καταδικαστικής απόφασης που σήμερα δεν
του επιτρέπει πολιτική δραστηριότητα. Το σχετικό
ρεπορτάζ περί επανόδου του Καβαλιέρε αναρτήθηκε
την Παρασκευή στο Bloomberg και χθες στην
ιστοσελίδα Eurointelligence και αν επιβεβαιωθεί
θα αναδείξει τις πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία
ως το επίκεντρο της αβεβαιότητας και της
αστάθειας στην Ευρωζώνη.
Ο Μπερλουσκόνι δεν θα παραλείψει να θυμίσει
στους συμπατριώτες του ότι είναι ο τελευταίος
λαοπρόβλητος εκλεγμένος πρωθυπουργός της Ιταλίας,
ότι αποπέμφθηκε με απόφαση των Μέρκελ - Σαρκοζί
τον Νοέμβριο του 2011, και ότι όλοι οι διάδοχοί
του, ο Μόντι, ο Λέτα, ο Ρέντσι και ο Τζεντιλόνι,
δεν νομιμοποιήθηκαν ποτέ πολιτικά από τη λαϊκή
ψήφο, καθώς ο πρώτος ήταν τεχνοκράτης και οι
επόμενοι δύο παραμέρισαν τον τότε ηγέτη του
Δημοκρατικού Κόμματος, Μπερσάνι, που είχε
κερδίσει τις εκλογές του Φεβρουαρίου του 2013,
ενώ ο σημερινός είναι μεταβατικός-υπηρεσιακός.
Αν ο Καβαλιέρε σηκώσει το λάβαρο του παράλληλου
νομίσματος, τότε το Δημοκρατικό Κόμμα του Ρέντσι
θα είναι το μόνο με ξεκάθαρη θέση υπέρ της
παραμονής στην Ευρωζώνη, έχοντας απέναντί του
τον Μπερλουσκόνι και το Φόρτσα Ιτάλια, τον
Γκρίλο και το Κίνημα Πέντε Αστέρων, αλλά και τον
Σαλβίνι και τη Λέγκα του Βορρά. Η Ιταλία ζει μια
κρίση η οποία συνεχώς βαθαίνει με μια βεβαιότητα:
Οποτε και να γίνουν οι εκλογές, μια ετερόκλητη
αντιευρωπαϊκή πλειοψηφία θα είναι δεδομένη.
Γιώργος Καπόπουλος (Έθνος) |
