Οι ήδη τεταμένες σχέσεις των δυο χωρών έχουν κτυπήσει κόκκινων και επανήλθαν στο 2010, όταν το πλοίο Mavi Marmara, στο οποίο επέβαιναν ( με εντολές Ερντογάν )Τούρκοι ακτιβιστές με στόχο να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας δέχθηκε επίθεση από Ισραηλινούς κομάντος.  Τούρκοι επιβαίνοντες έπεσαν νεκροί και το πλοίο οδηγείται στο λιμάνι Ασντότ. Οι σχέσεις, λοιπόν, Ισραήλ- Τουρκίας βρίσκονται πλέον στο επίπεδο που βρέθηκαν το  2010. Αυτή τη φορά, όμως, οι δυνατότητες εξομάλυνσης, είναι περιορισμένες.

Είναι προφανές πως ο Ερντογάν επιχειρεί να ηγηθεί του μουσουλμανικού κόσμου και οι όποιες κινήσεις του γίνονται προς την κατεύθυνση της επίτευξης αυτού του στόχου. Κι αυτή τη φορά, όπως και στο παρελθόν,  το εγχείρημα αυτό του Τούρκου Προέδρου φαντάζει δύσκολο. Για την ακρίβεια είναι ανέφικτος ο στόχος καθώς δεν πρόκειται τούτο να το επιτρέψουν μεγάλες αραβικές χώρες, όπως η Αίγυπτος.

Η Άγκυρα έχει ως στρατηγικό στόχο να καταστεί περιφερειακή δύναμη έχοντας ως όχημα τον μουσουλμανικό κόσμο και ο Ερντογάν θέλει να έχει ρόλο «πατερούλη» τους. Αυτός ο σχεδιασμός περνά διαχρονικά από την Κύπρο, την οποία θέλει να ελέγξει πλήρως. Είτε μέσα από μια συμφωνία στο Κυπριακό είτε χωρίς λύση. Την ίδια ώρα, θέλει να διευρύνει τις δυνατότητες του μέσα από τον ηγετικό ρόλο που θέλει να αναλάβει στον μουσουλμανικό κόσμο.

Σε αυτό βοηθά η αντιπαράθεση με το Ισραήλ, που θεωρείται το αντίπαλο δέος.  Για το σκοπό αυτό ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τη σφαγή στη Γάζα. Χρησιμοποιεί το δράμα των Παλαιστινίων. Πράττει, δηλαδή, ότι στην Κύπρο. Χρησιμοποιεί τους Τουρκοκύπριoυς, για τους οποίους δεν δίνει δεκάρα.Κι αυτό δεν το υποστηρίζει οποιοσδήποτε τρίτος, αλλά ο ίδιος ο Αχμέτ Νταβούτογλου, ο πάλαι ποτέ θεωρητικός του Ερντογάν και τέως Πρωθυπουργός της Τουρκίας.

Το σημειώνει αυτό ευθέως ο Νταβούτογλου στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος»: «O άξονας αυτός καθ’ εαυτόν είναι ζωτικής σημασίας ανεξάρτητα από το ανθρώπινο στοιχείο που βρίσκεται εκεί. Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου» (σελ. 279).

Τα υπόλοιπα θα κριθούν στη μάχη επικράτησης στην περιοχή. Απέναντι στον Ερντογάν δεν είναι μόνο το Ισραήλ αλλά και ισχυρές αραβικές χώρες. Συνεπώς ο δρόμος είναι μακρύς και ανηφορικός.

Κώστας Βενιζελος

Greek Finance Forum

Σχόλια Χρηστών