Το χειρότερο είναι ότι η χώρα μπήκε σε έναν φαύλο κύκλο. Το ένα κόμμα καρατομούσε άξιους αξιωματικούς για λόγους καθαρά πολιτικούς. Ερχόταν το επόμενο και τους ανακαλούσε στην υπηρεσία, αποστρατεύοντας τους αντιπάλους του. Ως αποτέλεσμα επικρατούσαν βεντετισμός, εκδικητικότητα, χαμηλό ηθικό. Οι νεότεροι αξιωματικοί έβλεπαν τι γίνεται και απογοητεύονταν όταν συνειδητοποιούσαν ότι μόνο ένας πολιτικός ή άλλος πάτρωνας μπορούσε να τους βοηθήσει στην ανέλιξή τους.

Ολη αυτή την αρρώστια την πληρώσαμε στα Ιμια. Η πολιτική ηγεσία, όλων των κομμάτων, κατάλαβε ότι μπορείς να παίζεις με διάφορες ΔΕΚΟ ή υπουργεία. Το σπορ είναι ακριβό και ενίοτε οδηγεί στη χρεοκοπία. Τα ρουσφέτια και τα παιχνίδια με τις Ενοπλες Δυνάμεις μπορούν εύκολα να οδηγήσουν σε απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Από τα Ιμια και μετά, είναι η αλήθεια, δεν υπήρξαν εξόφθαλμα παραδείγματα ανεπαρκών αξιωματικών σε θέσεις-κλειδιά. Αυτό δεν συνέβη, ας σημειωθεί, ούτε από το 2015 έως σήμερα.

Τώρα προκύπτουν πολλοί λόγοι ανησυχίας. Πέρα από τις ενστάσεις της αντιπολίτευσης, υπάρχει αυτό που θα αποκαλούσαμε «το κοινό αίσθημα» ανάμεσα στους ανθρώπους που μπορούν να έχουν μια ψυχρή, αντικειμενική αντίληψη για το στράτευμα. Οι ενστάσεις αφορούν ορισμένες κορυφαίες επιλογές και ορισμένες αποστρατεύσεις. Για πρώτη φορά μάλιστα, έπειτα από χρόνια, αναβιώνει κατά τη γνώμη τους ο καθοριστικός ρόλος πολιτικών γραφείων κυβερνητικών στελεχών στις κρίσεις με τόσο έντονο τρόπο. Και επίσης, εκδηλώνονται φατρίες και απαράδεκτες έριδες ανάμεσα σε ανώτατους αξιωματικούς, απόστρατους και εν ενεργεία. Εριδες, που ενίοτε μοιάζουν με «ξεκατίνιασμα».

Ο κίνδυνος να κυλήσουμε στο παρελθόν είναι ορατός. Δεν το αντέχουμε, για πολλούς λόγους.

Αλέξης Παπαχελάς (Καθημερινή)

Greek Finance Forum

Σχόλια Χρηστών