Κάπως έτσι διαγράφεται η πραγματικότητα στα εθνικά θέματα. Η προκλητικότητα του Ερντογάν, βρίσκεται στο «κόκκινο». Η επίσκεψή του στην Ελλάδα, αντί να ημερέψει τα ήθη και τις πρακτικές του, είναι σαν να άνοιξε την όρεξή του και διεκδικεί σε όλα τα μέτωπα. Στο Σκοπιανό προσέτρεξε να δει την ηγεσία και να εκφράσει την υποστήριξή του, κατά τρόπο ηγεμονικό, οθωμανικό για να διατηρήσει την επιρροή στα Βαλκάνια. Στη Θράκη και το Αιγαίο θολώνει, γκριζάρει το τοπίο, με δηλώσεις και συνεχείς παραβιάσεις, κάνοντας τη χώρα μας να μοιάζει με ένα φοβισμένο και αδύναμο κρατίδιο. Τον αέρα του πολέμου και της έντασης με τους Κούρδους στο Αφρίν προσπαθεί να το μεταφέρει στο Αιγαίο και την Κύπρο.

Για το έθνος μας, με την ευρύτερη έννοια και των αδελφών μας Κυπρίων, η μεγάλη πρόκληση του Σουλτάνου, γίνεται παρούσα, ενεστώσα και ζωντανή. Με την παρουσία πολεμικών πλοίων στην ΑΟΖ της Κύπρου, η Τουρκία γράφει στα «παλιά της τα παπούτσια» τους διεθνείς κανόνες δικαίου για την ειρηνική συνύπαρξη. Αυτή η άμεση πρακτική αμφισβήτησης της κυριαρχίας της Δημοκρατίας της Κύπρου, θέτει προ μεγάλων και ιστορικών ευθυνών την πολιτική μας ηγεσία.

Η απροκάλυπτη δήλωση του Ερντογάν, ότι τα κοιτάσματα πρέπει να μοιρασθούν και τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς την απόφαση της Τουρκίας, δεν αποτελεί μία απλή αναφορά εκτόνωσης. Αποτελεί μία πρόκληση και ωμή παραβίαση των διεθνών κανόνων δικαίου και του σεβασμού στα κυριαρχικά δικαιώματα της κυπριακής Δημοκρατίας. Σ’ αυτές τις ιστορικές στιγμές δοκιμάζονται οι διεθνείς σχέσεις, οι σύμμαχοι και οι φίλοι της χώρας. Δοκιμάζονται επίσης οι πολιτικές μας για το μέλλον αυτής της χώρας.

Η «κοσμοπολίτικη» αριστερά που ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο από τη Ρωσία, στην Κίνα, τις ΗΠΑ και βέβαια σε καθημερινή βάση στη διαδρομή Αθήνα – Βρυξέλλες - Γερμανία – Γαλλία κ.α. με ποιά εθνική στρατηγική πορεύεται; Ποιά τα αποτελέσματα στα τρία χρόνια; Ποιά είναι η θωράκιση της χώρας; Πώς βλέπουμε το έθνος μας στην επόμενη δεκαετία, εικοσαετία και τις σχέσεις με τους γείτονές μας και τη διεθνή κοινότητα;Είναι χρήσιμο να προσεγγίσουμε με λογική και κατανόηση την πραγματικότητα:

Να συμφωνήσουμε ότι το πλεονέκτημα μιας χώρας είναι η ενότητα και η συσπείρωση σε ένα εθνικό στόχο. Να συμφωνήσουμε ότι το μειονέκτημα μιας Πολιτείας είναι ο διχασμός του λαού και η έλλειψη εθνικής στρατηγικής. Με βάσει αυτές τις διαπιστώσεις, πρέπει να προσπαθήσουμε να διαβάσουμε τα μηνύματα των καιρών, ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τις δομές του παρόντος και τα γεγονότα, για να μπορέσουμε να πορευτούμε σωστά στο μέλλον. Να διαμορφώσουμε ένα ισχυρό εθνικό μέτωπο στις προκλήσεις που μας ζώνουν και τα μαύρα σύννεφα που μας πλακώνουν.

Να μην αρκούμαστε σε βαθιές αναλύσεις για τα κίνητρα της συμπεριφοράς του Ερντογάν. Να λάβουμε υπόψη τις συνέπειες αυτής της συμπεριφοράς για την εθνική μας αξιοπρέπεια, την ασφάλεια και την άμυνα της πατρίδας μας. Να εξετάσουμε την ψυχική και οικονομική κατάσταση της χώρας.

Θεωρώ κοινή διαπίστωση, ότι προς το παρόν στο εσωτερικό μέτωπο βρισκόμαστε στον αστερισμό των μεγάλων ελλειμμάτων, που μειώνουν την ισχύ της χώρας. Η πολιτική ισχύς των κυβερνόντων είναι περιορισμένη. Στο εσωτερικό είναι τεράστιο το έλλειμμα εμπιστοσύνης του λαού στο κράτος, τους θεσμούς και τα πολιτικά κόμματα. Είναι χαώδης η συγκρουσιακή στρατηγική της κυβέρνησης, έναντι των πολιτικών της αντιπάλων και αυτή η αντιπαράθεση διχάζει το κοινωνικό σώμα και απειλεί την κοινωνική συνοχή και ειρηνική συμβίωση του λαού μας. Το πνεύμα συνεννόησης και σύνεσης των κομμάτων έχει αποδημήσει από την πατρίδα μας. Η κυβέρνηση σαν μοναχικός καβαλάρης δεν χρειάζεται συναινέσεις. 

Στο Αιγαίο η κυβέρνηση δοκιμάσθηκε με την πολιτική των «ανοιχτών συνόρων» για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Η χαλαρή αυτή αντιμετώπιση του μεταναστευτικού και προσφυγικού κύματος, χωρίς σχεδιασμό, έφερε τις συνέπειες του πολέμου της Μέσης Ανατολής πολύ κοντά μας. Έφερε επίσης την Τουρκία στο προσκήνιο, να «τσαμπουκαλεύεται» και να εκβιάζει την Ε.Ε. με απλωμένο το χέρι για «γρόσια», βίζες και επιτάχυνση της ενταξιακής διαδικασίας. Ένθερμοι υποστηρικτές οι κυβερνόντες χωρίς επιφυλάξεις για την ένταξη της Τουρκίας, όπου και αν βρίσκονται οι αξιωματούχοι στο διεθνή χώρο, στην πολιτική ατζέντα η ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. ήταν στην πρώτη γραμμή.

Προσκαλέσαμε τον Ερντογάν στη χώρα για να εισπράξουμε την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης, τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και σήμερα να παίζει με τη φωτιά στην Κύπρο, εμφανιζόμενος ως κυρίαρχος παίχτης και ταραξίας της περιοχής.

Μάλιστα, με αφορμή και την προκλητική διαχείριση της υπόθεσης της κράτησης των δύο στρατιωτικών, τα μηνύματα της Άγκυρας ακόμη και προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μας είναι προσβλητικά. Τι κάνουν οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ και οι εταίροι μας στην Ε.Ε.. Συνιστούν ψυχραιμία και νηφαλιότητα. Χαράς ευαγγέλια στην κυβέρνηση, διότι η Μογκερίνι τράβηξε το αυτί της Τουρκίας να επιδείξει σεβασμό στα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου και να διευθετήσει ειρηνικά το πρόβλημα της αποφυλάκισης των δύο στρατιωτών!!!

Ο Ο.Η.Ε. με ψηφίσματα του ’75 και του ’76 ζητούσε από τους Τούρκους να σταματήσουν την κατοχή στο νησί. Σήμερα βάζουν στην ίδια μοίρα τον θύτη με το θύμα. Και ο διχασμός του νησιού καλά κρατεί. Το επόμενο βήμα στον ορίζοντα, φαίνεται να είναι η διεκδίκηση των Τούρκων να μοιρασθούν τα κοιτάσματα πετρελαίου στην Κύπρο στην αρχή. Μετά συζητάμε και προς την πλευρά του Αιγαίου.

Αναρωτιέται κανείς ποια είναι τα επιτεύγματα της κυβέρνησης με τους γείτονες μας και προπάντων με τον επικίνδυνο ταραξία Ερντογάν;

Από το 2016 μέχρι αρχές του 2017 εισπράττουμε το μήνυμα της κυβέρνησης, ότι κλείνει το Κυπριακό. Όχι μόνο δεν λύθηκε αλλά σήμερα αποτελεί τον πιο κρίσιμο εθνικό θέμα. 

Από το 2017 ξεκίνησε το θέμα της ονοματοδοσίας του κράτους των Σκοπίων. Ο κ. Πρωθυπουργός με δήλωσή του υπερηφανευόταν ότι μόνο η κυβέρνησή του μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Τα μηνύματα των καιρών άλλα πράγματα σηματοδοτούν. Ο Ζάεφ μας καλεί να αλλάξουμε και εμείς το Σύνταγμα!!!

Οι Τούρκοι εμβολίζουν το λιμενικό σκάφος, η κυβέρνηση παριστάνει το καλό παιδί και γυρίζει και το άλλο μάγουλο για να φάει ένα ακόμη χαστούκι.

Αυτά τα μηνύματα των καιρών γεμίζουν τον εθνικό μας ορίζοντα με μαύρα σύννεφα. Και φαίνεται πως είμαστε μόνοι, χωρίς αληθινούς και ισχυρούς εταίρους και συμμάχους. Η εξωτερική πολιτική άμυνας και ασφάλειας της Ε.Ε. αντί να ενισχύεται, αποδυναμώνεται. Οι ακροδεξιοί, εθνικοί, πολιτικοί σχηματισμοί στα κράτη μέλη της Ε.Ε., διευρύνουν τον ευρωσκεπτικισμό και αποδυναμώνουν τον τομέα άμυνας και ασφάλειας της Ευρώπης. Στο νέο ανταγωνισμό ΗΠΑ – Ρωσίας και η Κίνα από κοντά, η Ε.Ε. δυστυχώς συμπεριφέρεται ως θεραπαινίδα. Η παρουσία της στην καυτή ζώνη των Βαλκανίων, του Αιγαίου και της Μεσογείου, είναι από αδύναμη μέχρι ανίσχυρη στον επηρεασμό των εξελίξεων. Η φίλοι μας οι Ρώσοι, που η «κοσμοπολίτικη» αριστερά πολλά προσδοκούσε, εξοπλίζει την Τουρκία. Οι ΗΠΑ, βρίσκονται σε τριβή και ένταση με την Τουρκία για το Κουρδικό και αρέσκονται απλά να μας προειδοποιούν, ότι ανησυχούν από «αθέλητα περιστατικά» με τους Τούρκους. Αναρωτιέται κανείς «αθέλητα» ή άκρως θελητά και μελετημένα είναι τα περιστατικά της κράτησης των δύο στρατιωτικών, του εμβολισμού του λιμενικού σκάφους και της ευθείας απειλής και προσβολής των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου; Τι θα γίνει με αυτή την κατάσταση στο παρόν, στο άμεσο και το απώτερο μέλλον. Όταν η Τουρκία στα επόμενα χρόνια θα πλησιάζει τα 100 εκ. και εμείς θα βρισκόμαστε στα 10 εκ. Και με την οικονομία μας να παλεύει να σταθεί στα πόδια της.

Αυτά και πολλά άλλα είναι τα μηνύματα των καιρών. Η βαθιά οικονομική κρίση σίγουρα επηρεάζει τις δυνατότητες της αμυντικής θωράκισης της χώρας. Υπάρχει όμως το μεγάλο απόθεμα. Οι αστείρευτες δυνάμεις του λαού, του πατριωτισμού. Οι δυνάμεις που απαιτούν από την κυβέρνηση να σταματήσει το ρόλο του μοναχικού καβαλάρη στα εθνικά θέματα. Η μετριοπάθεια, η σωφροσύνη και η αποφασιστικότητα, πρέπει να αποτελούν τα κριτήρια στις αποφάσεις.

Σε αυτό το πεδίο πρωτίστως η κυβέρνηση και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, οφείλουν να διαμορφώσουν κοινό εθνικό μέτωπο με στρατηγική και εθνικούς στόχους, για το παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας.

Σήμερα βαδίζουμε γυμνοί μέσα στα αγκάθια. Δεν θέλουμε να κατανοήσουμε τα μηνύματα των καιρών και τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα και τις εξελίξεις που ορίζουν άλλοι. Οι καιροί όμως ου μενετοί.

Αποστολίδης Λουκάς (Το Βήμα)

Greek Finance Forum

Σχόλια Χρηστών