|
Ο Κύπριος Πρόεδρος, Ν. Αναστασιάδης, προφανώς
δεν γνωρίζει τον Κλεμανσώ και, φυσικά, ούτε κατά
διάνοια μπορεί να του… μοιάσει. Ή τουλάχιστον,
να υιοθετήσει ή να μιμηθεί την πολιτική του. Ο
Ν. Αναστασιάδης έναν πόλεμο κάμνει, προεκλογικόν!
Η Γαλλία τότε πολεμούσε σε όλα τα μέτωπα. Μετά
το ναυάγιο των συνομιλιών στο ελβετικό θέρετρο,
ο Ν. Αναστασιάδης όφειλε να πολεμά σε όλα τα
μέτωπα, ιδιαίτερα στο εξωτερικό, για την σωτηρία
της Κυπριακής Δημοκρατίας και την εθνική και
βιολογική διάσωση του κυπριακού Ελληνισμού. Όμως,
κατά τον αλήστου μνήμης προκάτοχό του, Δ.
Χριστόφια, «δεν φακκά πεννιάν». Ή μάλλον, φακκά!
Μετά το ναυάγιο στο Crans-Montana, ο Πρόεδρος
μίαν έγνοιαν έχει, να επανεκλεγεί ξανά στο ύπατο
αξίωμα. Εδώ και πολλές εβδομάδες ξεκίνησε
συντεταγμένα την προεκλογική εκστρατεία με
γενναίες παροχές δεκάδων εκατομμυρίων, με
υποσχέσεις για έργα, με ικανοποιήσεις αιτημάτων
εργαζομένων, κτλ.
Σε αυτήν την προσπάθειά του έφτασε μέχρι το
ανεπίτρεπτο σημείο να διανέμει, διά χειρός,
απόρρητα έγγραφα επιλεκτικά σε 60 πολίτες και
δημοσιογράφους. Κατερείπωσε και τα τελευταία
ψήγματα σοβαρότητας και αξιοπιστίας του. Εξέθεσε
την Κυπριακή Δημοκρατία ως μη σοβαρό κράτος με
έναν Πρόεδρο, ο οποίος μοιράζει διαβαθμισμένα
έγγραφα απλώς και μόνο για να κατασιγάσει φίλιες
επικρίσεις κατά της πολιτικής του.
Αν ο Ν. Αναστασιάδης ήταν σοβαρός και υπεύθυνος
ηγέτης, αν νοιαζόταν για τον τόπο, όπως φλύαρα
διαβεβαιώνει όσους αφελείς ακόμα τον πιστεύουν,
όφειλε να μη δώσει «ύπνον τοις οφθαλμοίς του και
τοις βλεφάροις του νυσταγμόν και ανάπαυσιν τοις
κροτάφοις του», αλλά να σκέπτεται πώς να
αντιμετωπίσει την αδιστακτότητα και την
επιθετικότητα της Τουρκίας.
Διότι, στην Ελβετία, γνώρισε, έζησε και είδε
ιδίοις όμμασι την αλαζονεία και την
αρπακτικότητα της κατοχικής χώρας με τον
εκπρόσωπό της, Τσαβούσογλου να απαιτεί
ουσιαστικά όχι μόνο γην και ύδωρ αλλά την πλήρη
υποταγή και έλεγχο της Κύπρου. Ο Πρόεδρος, με το
έγγραφο των προτάσεών του, δήθεν για να διασώσει
τις συνομιλίες, τάχα για να εμποδίσει ναυάγιο,
παραδόθηκε και υποτάχθηκε στις τουρκικές
αξιώσεις.
Δεν έχει καμία σημασία η τοποθέτηση του Ν.
Αναστασιάδη ότι, τάχα, τα έγγραφα που επέδωσε σε
επιλεγμένα άτομα και δημοσιογράφους είναι γνωστά.
Είναι η ενέργειά του που μετρά και κατακρίνεται.
Όμως, η διαρροή των εγγράφων είναι παρωνυχίδα
μπροστά στο μέγα ζήτημα που ο Πρόεδρος και,
συνακόλουθα, τα κόμματα αποφεύγουν.
Η τουρκική πολιτική κατά της Κυπριακής
Δημοκρατίας είναι αταλάντευτη και επιθετική. Η
Τουρκία από το 1956 και ειδικά μετά την τουρκική
εισβολή μεθοδεύει και αδίστακτα υλοποιεί τον
στόχο της για επανάκτηση της Κύπρου ως
πανίσχυρου γεωπολιτικού μέσου για την υλοποίηση
της μακράς πνοής στρατηγικής της για ανάδειξή
της σε περιφερειακή και, μελλοντικά, σε
παγκόσμια δύναμη.
Θέσαμε και πρόσφατα, διατυπώνουμε ξανά το ίδιο
κρίσιμο ερώτημα: Πώς η Λευκωσία και η Αθήνα –
διότι είναι κοινός ο εχθρός – ματαιώνουν και
ακυρώνουν αυτόν τον εφιαλτικό διαχρονικό στόχο
της Τουρκίας για την κατάληψη και πλήρη έλεγχο
της Κύπρου; Διότι αν χαθεί η Κύπρος θα
ακρωτηριασθεί και η Ελλάδα. Δεν υπάρχει
συγκεκριμένη και συγκροτημένη πολιτική.
Ο μεν Αναστασιάδης καίγεται να επιστρέψει σε
συνομιλίες, οι οποίες εκ προοιμίου θεωρείται
βέβαιο ότι θα τον σύρουν σε νέες υποχωρήσεις και
παραχωρήσεις. Η δε Αθήνα, αδύναμη και διαλυμένη
οικονομικά και πολιτικά, υποστηρίζει κάθε
απόφαση της Λευκωσίας η οποία, όμως, σύρει την
Ελλάδα σε νέες περιπέτειες. Αντί ο Πρόεδρος να
καλεί τα κόμματα σε συναίνεση και συναντίληψη
έναντι των κινδύνων, όφειλε να βρίσκεται σε
συνεχή και παραγωγική διαβούλευση μαζί τους για
να μελετήσουν και από κοινού να σχεδιάσουν πώς
να αντιμετωπίσουν και να ματαιώσουν, με όλους
τους τρόπους και μέσα, τον τουρκικό κίνδυνο.
Η κατοχική Τουρκία καθημερινά απειλεί και
εκβιάζει στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Ποια είναι η
ξεκάθαρη πολιτική του Προέδρου, σε συνεννόηση με
την Ελλάδα, για να ματαιώσει τα τουρκικά σχέδια
και να διασώσει την Κυπριακή Δημοκρατία και τον
κυπριακό Ελληνισμό; Πού είναι οι ισχυρές Ένοπλες
Δυνάμεις; Πού είναι η ισχυρή οικονομία; Πού
είναι η πανίσχυρη ενότητα λαού και ηγεσίας; Πού
είναι εκείνοι οι ειλικρινείς φίλοι, εταίροι και
γείτονες οι οποίοι, την κρίσιμη στιγμή, θα
στηθούν στο πλευρό μας; Πρόεδρος και κόμματα
αρμενίζουν αλληλοσπαρασσόμενοι ενώ ο γενοκτόνος
Τούρκος προωθεί ανεμπόδιστα την τουρκοποίηση και
την ισλαμοποίηση της Κύπρου.
Σάββας Ιακωβίδης
 |
