Το ερώτημα πλέον είναι αν ο Λευκός Οίκος θα
προσαρμοστεί ή θα αντεπιτεθεί, με πιθανότερη
εκδοχή στην καλύτερη περίπτωση να μετατεθεί
χρονικά η όποια προσπάθεια συνολικής προσέγγισης
ΗΠΑ - Ρωσίας.
Η επίθεση κατά του Φλιν έχει απροκάλυπτο
μακαρθικό χαρακτήρα, καθώς κατηγορείται ότι την
ώρα που ο αποχωρών Ομπάμα ανακοίνωνε νέες
κυρώσεις για τη μη στοιχειοθετημένη δημόσια
ανάμειξη της Μόσχας στην προεδρική εκλογή, ο
Φλιν καθησύχαζε τον Ρώσο πρέσβη στην Ουάσιγκτον
ότι ο Τραμπ εξακολουθεί να επιδιώκει προσέγγιση
με τον Πούτιν.
Ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας στην πράξη εδώ και
δεκαετίες είναι ο πρώτος τη τάξει συνεργάτης του
εκάστοτε προέδρου σε θέματα εξωτερικής πολιτικής
και άμυνας, είναι ο εντεταλμένος του Λευκού
Οίκου που δίνει καθημερινά κατευθύνσεις και στον
υπουργό Εξωτερικών και στον υπουργό Αμυνας.
Οποτε στο παρελθόν έχει προκύψει σύγκρουση του
συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας με τους αρμόδιους
υπουργούς, πάντα δικαιώθηκε ο πρώτος, με
κορυφαία περίπτωση τον Κίσινγκερ που ανέλαβε το
1969 σύμβουλος Ασφαλείας του Νίξον και τον
Σεπτέμβριο του 1973 ανέλαβε ταυτόχρονα και το
αξίωμα του υπουργού Εξωτερικών, μετά την
παραίτηση του Ρότζερς που δυσφορούσε για την
περιθωριοποίησή του.
Στην προσπάθειά του να αποφύγει σύγκρουση με το
Κογκρέσο ο Τραμπ επέλεξε για το Στέιτ
Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο τους Τίλερσον και
Μάτις αντίστοιχα ως εγγυήσεις εξισορρόπησης της
αλλαγής με τη συνέχεια. Μένει να δούμε αν ο
εξαναγκασμός του Φλιν σε παραίτηση θα αναγκάσει
τον όποιο διάδοχό του σε χαμηλότερο προφίλ, με
τους Τίλερσον - Μάτις να έχουν τον πρώτο λόγο
και έτσι να ανατρέπουν ισορροπίες δεκαετιών.
Γιώργος Καπόπουλος (Έθνος)
|