Μια
πολύ ενδιαφέρουσα άποψη είχε γράψει προσφάτως στο Bloomberg,
o
Mark Whitehouse, τονίζοντας πως από
πολλές απόψεις, οι τραπεζίτες φαίνεται να ετοιμάζονται για
την έξοδο της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Bank of
America στήνει ένα νέο γραφείο στο Παρίσι. Ένα στέλεχος της
Deutsche Bank έλαβε μπόνους πολλών εκατομμυρίων ευρώ για την
επίβλεψη των προετοιμασιών. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των
θέσεων εργασίας που πρέπει να μεταφερθούν από το Ηνωμένο
Βασίλειο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες φτάνουν τις χιλιάδες.
Όπως
σχολίασε ο
Whitehouse. Ωστόσο,
απρόσμενα, ένα πράγμα έχει αλλάξει ελάχιστα: ο όγκος της
δραστηριότητας που εκτελούν οι τράπεζες από τα γραφεία τους
στο Ην. Βασίλειο.
Το Λονδίνο λειτουργεί εδώ και καιρό ως κόμβος για τον διεθνή
δανεισμό - και όχι μόνο μέσω των βρετανικών τραπεζών. Μια
γερμανική τράπεζα μπορεί να χρησιμοποιήσει τη θυγατρική της
στο Ην. Βασίλειο για να δανείσει ένα hedge fund στο Γκέρνσεϊ.
Το γραφείο μιας αμερικανικής τράπεζας στο Λονδίνο μπορεί να
δανείσει σε μια γαλλική βιομηχανική εταιρεία. Η Τράπεζα
Διεθνών Διακανονισμών παρακολουθεί αυτές τις διασυνοριακές
απαιτήσεις, οι οποίες χρησιμεύουν ως δείκτης της υπεροχής
του Ην. Βασιλείου στον χρηματοπιστωτικό κλάδο.
Πριν από λίγο καιρό, άρχισα να παρακολουθώ αυτό το δανεισμό
για να καταλάβω αν η απόφαση της Βρετανίας να εγκαταλείψει
την ΕΕ είχε οδυνηρές συνέπειες. Αρχικά δεν είχε και, στη
συνέχεια, στα μέσα του 2018, φάνηκε να έχει. Τώρα, όμως,
είναι σαφές ότι οι τριμηνιαίες αλλαγές που είδα ήταν κάτι
λίγο παραπάνω από μια βαβούρα: Δεν ήταν ασυνήθιστα μεγάλες
με βάση τα ιστορικά πρότυπα και ανέκαμψαν εκ νέου γύρω στα
τέλη του 2018. Ιδού πώς δείχνουν τα πράγματα:
Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, οι απαιτήσεις
των βρετανικών γραφείων των τραπεζών έναντι δανειοληπτών
άλλων χωρών έχουν αυξηθεί κατά 250 δισ. δολάρια, από όταν οι
Βρετανοί ψήφισαν να εγκαταλείψουν την ΕΕ τον Ιούνιο του
2016. Αυτό δεν είναι τεράστιο σε σχέση με τα σχεδόν 5
τρισεκατομμύρια δολάρια συνολικών απαιτήσεων που βρίσκονται
σε εκκρεμότητα ενώ είναι πολύ κοντά στο μέσο ρυθμό ανάπτυξης
των τελευταίων δεκαετιών.
Με δεδομένους τους κινδύνους, γιατί οι τράπεζες δεν φεύγουν;
Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι δεν υπάρχει λόγος να βιάζονται:
Μόλις ετοιμάσουν τα γραφεία τους σε άλλα μέρη της Ευρώπης,
είναι εύκολο να μετακινήσουν τα assets όταν κριθεί
απαραίτητο. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι οι τραπεζίτες δεν
πιστεύουν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα αποχωρήσει τελικά και,
ως εκ τούτου, δεν είναι πραγματικά προετοιμασμένοι. Αν
συμβαίνει όντως αυτό, η έξοδος της Βρετανίας, αν συμβεί, θα
μπορούσε να επιφυλάσσει πολύ μεγαλύτερες εκπλήξεις -και πολύ
πιο επιζήμιες.
|
