00:01 - 21/11/24

Ελληνική Οικονομία

Στα της ελληνικής οικονομίας. Αν και είχαμε χθες θετικά στοιχεία από την πορεία του τουρισμού, έχοντας προβλέψει πως λόγω μετατόπισης του καλοκαιριού θα είχαμε αύξηση τον Σεπτέμβριο (περιμένουμε αύξηση και τον Οκτώβριο). Για ακόμη μια φορά στα στοιχεία του εμπορικού ελλείμματος φαίνεται η προβληματική ελληνική οικονομία και το προβληματικό παραγωγικό μοντέλο αυτής της χώρας. Μια οικονομία που παράγει ελάχιστο και στο όποιο ζέσταμα της οικονομίας αμέσως, το έλλειμμα αμέσως διογκώνεται λόγω καθαρά της αύξησης των εισαγωγών.

Για την ιστορία όπως ανακοινώθηκε χθες. Κατά 1 δισ. ευρώ σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2023 διογκώθηκε το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών στο εννεάμηνο του τρέχοντος έτους, «φουσκώνοντας» στα 7,7 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος.

Ενθαρρυντικά πάντως είναι τα μηνύματα από τον τουριστικό κλάδο, με τις ταξιδιωτικές εισπράξεις να καταγράφουν άνοδο 4,1% το διάστημα Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου σκαρφαλώνοντας στα 18,758 δισ. ευρώ.

Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Τράπεζα της Ελλάδος, στο επτάμηνο του 2024, το έλλειμμα του ισοζυγίου αγαθών αυξήθηκε, λόγω της αύξησης των εισαγωγών και της ταυτόχρονης μείωσης των εξαγωγών. Σε τρέχουσες τιμές, οι εξαγωγές αγαθών μειώθηκαν κατά 2,7% (‑3,3% σε σταθερές τιμές) και οι εισαγωγές αγαθών αυξήθηκαν κατά 1,9% (3,3% σε σταθερές τιμές). Ειδικότερα, σε τρέχουσες τιμές οι εξαγωγές αγαθών χωρίς καύσιμα παρουσίασαν μικρή μείωση κατά 0,6%, ενώ οι αντίστοιχες εισαγωγές κατέγραψαν αύξηση κατά 3,5% (‑3,3% και 3,6% σε σταθερές τιμές αντίστοιχα).

«Άλμα» 9,3% στις τουριστικές αφίξεις

Το πλεόνασμα του ισοζυγίου υπηρεσιών διευρύνθηκε, λόγω της βελτίωσης του ταξιδιωτικού ισοζυγίου και, σε μικρότερο βαθμό, του ισοζυγίου λοιπών υπηρεσιών, ενώ το πλεόνασμα του ισοζυγίου μεταφορών κατέγραψε μικρή μείωση. Σε σχέση με την περίοδο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2023, οι αφίξεις μη κατοίκων ταξιδιωτών αυξήθηκαν κατά 9,3% και οι σχετικές εισπράξεις κατά 4,1%.

Το έλλειμμα του ισοζυγίου πρωτογενών εισοδημάτων σημείωσε άνοδο σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2023, κυρίως λόγω της μείωσης των καθαρών εισπράξεων από λοιπά πρωτογενή εισοδήματα, αλλά και της αύξησης των καθαρών πληρωμών για τόκους, μερίσματα και κέρδη. Το πλεόνασμα του ισοζυγίου δευτερογενών εισοδημάτων υπερδιπλασιάστηκε έναντι της αντίστοιχης περιόδου του 2023, λόγω της αύξησης των καθαρών εισπράξεων στους λοιπούς, εκτός της γενικής κυβέρνησης, τομείς της οικονομίας.

Εργαζόμενοι

Η Ελλάδα κατά την τελευταία 15ετία υπέστη σημαντική καθίζηση ως προς την αγοραστική δύναμη των μισθών στον ιδιωτικό τομέα.

Σύμφωνα με τη Eurostat, οι Ελληνες εργαζόμενοι έχουν τους χαμηλότερους μισθούς στην Ευρώπη των 27, μαζί με τους Βούλγαρους.

Κατά τον ΟΟΣΑ η Ελλάδα κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις σε μισθολογικά ζητήματα, με τον τρίτο χαμηλότερο μισθό ανάμεσα στις 35 χώρες του ΟΟΣΑ, ξεπερνώντας μόνο το Μεξικό και την Κολομβία.

Τα γράφουμε συνεχώς από αυτή τη στήλη αυτά τα πράγματα, είτε με δικά μας άρθρα είτε αναδημοσιεύοντας άρθρα – σχόλια τρίτων. Πάμε να δούμε τα όσα έγραφαν Τα Νέα. Παράλληλα, σύμφωνα με έρευνα της ΕΝΥΠΕΚΚ, την περίοδο 2020-2024 οι αυξήσεις των μισθών ήταν 14,25% ενώ οι αυξήσεις των φόρων 49%.

Επίσης τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η αγοραστική δύναμη των μισθών στην Ελλάδα παραμένει σε πολύ χαμηλή θέση συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, που έχουν εφαρμόσει ανάλογο σύστημα καθορισμού των βασικών αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα.

Παρά τις διαδοχικές αυξήσεις του κατώτατου μισθού τα τελευταία έτη, η αγοραστική δύναμη υπολείπεται σημαντικά, ειδικά σε σύγκριση με τις χώρες της Βορειοδυτικής Ευρώπης.

Ομως, σε σχέση με τη θέση που κατείχε η χώρα το 2009, τα στοιχεία δείχνουν ότι το α’ εξάμηνο του 2024 η Ελλάδα έχει υποχωρήσει και συγκριτικά με τα κράτη-μέλη της Μεσογείου, αλλά ακόμα και με εκείνα της Ανατολικής Ευρώπης.

Καθοδικά την τελευταία 15ετία

Ουσιαστικά, φαίνεται ότι η Ελλάδα κατά την τελευταία 15ετία υπέστη σημαντική καθίζηση ως προς την αγοραστική δύναμη των μισθών στον ιδιωτικό τομέα.

Η ανάλυση που έχει γίνει από τους ειδικούς του Ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ) της ΓΣΕΕ δείχνει ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα, από το α’ εξάμηνο του 2009 έως το α’ εξάμηνο του 2024, δηλαδή μέσα σε μία 15ετία, κυμάνθηκε σε ένα πολύ μικρό εύρος από τα 701 έως τα 780 ευρώ (μεικτά).

Ο μισθός στην Ελλάδα είναι σημαντικά χαμηλότερος σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και υποδηλώνει έντονες οικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα.

Η έκθεση του ΟΟΣΑ αποτελεί μια εκτενή ανάλυση της ποιότητας ζωής στις χώρες-μέλη του οργανισμού, αξιολογώντας διάφορους τομείς που επηρεάζουν την ευημερία των πολιτών, όπως εισόδημα, εργασία, στέγαση, υγεία και κοινωνικές σχέσεις. Οι δείκτες αυτοί αποτυπώνουν τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία της Ελλάδας, παρουσιάζοντας μια σαφή εικόνα της καθημερινής ζωής και των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες.

Στον τομέα του εισοδήματος και της εργασίας, η Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες. Εκτός από τους χαμηλούς μισθούς, οι πραγματικοί μισθοί (η αγοραστική δύναμη των μισθών) έχουν μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, λόγω της οικονομικής κρίσης, της πανδημίας και του αυξανόμενου πληθωρισμού.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι Ελληνες να δυσκολεύονται να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, με περισσότερους από το 65% των πολιτών να δηλώνουν ότι αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσχέρειες. Συγκριτικά, το ποσοστό αυτό είναι υψηλότερο από το 2010, γεγονός που δείχνει ότι τα οικονομικά προβλήματα έχουν γίνει εντονότερα με την πάροδο του χρόνου.

Ο κατώτατος

Την ίδια ώρα, τον ερχόμενο Ιανουάριο, θα ξεκινήσει η διαδικασία για τον προσδιορισμό του νέου κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα ο οποίος θα εφαρμοστεί από την 1/4/2025.

Οι προσεγγίσεις των οικονομολόγων «φωτογραφίζουν» μια αύξηση της τάξεως των 40 ευρώ ώστε ο κατώτατος μισθός να διαμορφωθεί στα 870 ευρώ από 830 σήμερα.

Επίσης ισόποσα με τον κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα θα αυξάνεται και ο μισθός για τον νεοεισερχόμενο στο δημόσιο τομέα από την 1/1/2026.

Ομως ειδικά για το 2025, η προσαύξηση θα καταβάλλεται στους δικαιούχους απομειωμένη κατά την υφιστάμενη στις 31/12/2024 διαφορά μεταξύ του βασικού μισθού του Δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα.

Δηλαδή σήμερα ο βασικός μισθός στο Δημόσιο είναι 20  ευρώ περισσότερο από τον ιδιωτικό, στα 850 ευρώ.

Αν ο κατώτατος μισθός αυξηθεί το 2025 κατά 40 ευρώ και διαμορφωθεί από τα 830 στα 870, ο νεοεισερχόμενος θα λάβει τα 20 ευρώ ώστε ο μισθός να εξισωθεί και να ξεκινήσει από το 2026 η ισόποση αύξηση.

Όλα τα παραπάνω ...

Όλα τα παραπάνω διαβάζοντας παράλληλα και τα ακόλουθα στοιχεία.  Μπορεί να μην έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό πληθυσμού που εξ ορισμού βρίσκεται στο φάσμα της φτώχειας, έχουμε όμως το υψηλότερο ποσοστό πολιτών «υποκειμενικής φτώχειας» στην Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς πάνω από 2 στους 3 Ελληνες θεωρούν ότι είναι φτωχοί διότι δύσκολα τα βγάζουν πέρα.

Αν και λέγεται «υποκειμενική φτώχεια», προκύπτει από έναν απολύτως υπαρκτό, αντικειμενικό παράγοντα: την αύξηση των τιμών με ταχείς ρυθμούς τα τρία προηγούμενα χρόνια, ρυθμούς αναντίστοιχους με αυτούς της αύξησης των εισοδημάτων, και τη διατήρηση των τιμών σε υψηλά επίπεδα. Γι’ αυτό το πλήγμα είναι ισχυρό όχι μόνο στα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα του πληθυσμού, αλλά και στη λεγόμενη μεσαία τάξη, κάτι που αποτυπώνεται και στα σχετικά στοιχεία της Eurostat.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Eurostat, στην Ελλάδα καταγράφηκε το 2023 το υψηλότερο ποσοστό υποκειμενικής φτώχειας (67%), με την αμέσως επόμενη χώρα να είναι η Βουλγαρία, αλλά με πολύ χαμηλότερο ποσοστό υποκειμενικής φτώχειας (33,2%). Στην Ε.Ε. συνολικά το ποσοστό υποκειμενικής φτώχειας ήταν το 2023 24,1%. Στην Ελλάδα επίσης καταγράφηκε η μεγαλύτερη απόκλιση μεταξύ του ποσοστού υποκειμενικής φτώχειας και του ποσοστού αυτών που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας (18,9% το 2023).

Η υποκειμενική φτώχεια κάνει διακρίσεις τόσο ως προς το φύλο όσο και ως προς την ηλικία. Ετσι, στην Ελλάδα αλλά και σχεδόν σε όλες τις χώρες το ποσοστό υποκειμενικής φτώχειας είναι υψηλότερο στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες. Ειδικότερα, στην Ελλάδα ήταν το 2023 68,1% για τις γυναίκες και 65,8% για τους άνδρες. Τούτο σχετίζεται πιθανόν με το γεγονός ότι η ανεργία των γυναικών στην Ελλάδα είναι αρκετά υψηλότερη από αυτήν που επικρατεί στους άνδρες, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις οι γυναίκες μπορεί να αμείβονται χαμηλότερα από τους άνδρες σε ομοειδείς θέσεις εργασίας. Συχνά, δε, ως διαχειρίστριες του νοικοκυριού οι γυναίκες μπορεί να έχουν μεγαλύτερη «ευαισθησία» στην αντίληψη της κάλυψης των αναγκών. Στην Ε.Ε. εν γένει το ποσοστό υποκειμενικής φτώχειας στις γυναίκες ήταν το 2023 24,7% και στους άνδρες 23,5%. Οι μοναδικές χώρες όπου η υποκειμενική φτώχεια ήταν μεγαλύτερη στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες ήταν η Γερμανία και το Λουξεμβούργο.

Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ε.Ε., η ηλικιακή ομάδα που παρουσιάζει το υψηλότερο ποσοστό υποκειμενικής φτώχειας, 71,3%, είναι αυτή των ατόμων από 65 ετών και άνω – δηλαδή κυρίως οι συνταξιούχοι. Στις ομάδες 0-17 έτη και 18 έως 64 έτη τα ποσοστά υποκειμενικής φτώχειας ήταν το 2023 66,5% και 65,5% αντιστοίχως. Στην Ε.Ε. το υψηλότερο ποσοστό υποκειμενικής φτώχειας (26,9%) εντοπίζεται στη νεότερη ηλικιακή ομάδα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι υψηλά ποσοστά υποκειμενικής φτώχειας καταγράφονται στην Ελλάδα όχι μόνο στις χαμηλού μορφωτικού επιπέδου πληθυσμιακές ομάδες αλλά και στις υψηλού. Ετσι, στα άτομα υψηλής μόρφωσης το ποσοστό υποκειμενικής φτώχειας ήταν το 2023 46,7%, στα μεσαίας μόρφωσης 68,9% και στα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου 81,8%.

Στην Ε.Ε. το ποσοστό υποκειμενικής φτώχειας είναι υπερτριπλάσιο στον πληθυσμό με χαμηλή μόρφωση (28,8%) σε σχέση με το αντίστοιχο ποσοστό στον πληθυσμό με υψηλή μόρφωση (9,4%).

Ελληνική Τρέλα

Τώρα για την παρακάτω ιστορία που διαβάσαμε στο Business Daily. Τι μπορεί να σχολιάσει κάποιος; Η γνωστή τρέλα αυτής της χώρας, κάνοντας μας για πολλοστή φορά να σχολιάσουμε πως παρά τα όσα έχουμε περάσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια και ειδικά τα περίπου 10 χρόνια της ελληνικής κρίσης. Ελάχιστα έχουνε αλλάξει.

Το Business Daily λοιπόν σε άρθρο του ανέφερε τα ακόλουθα:

Σχεδόν τεσσεράμισι χρόνια και τρία «καμπανάκια» για ανησυχητικές φθορές χρειάστηκαν, ώστε να παραμεριστεί το γαϊτανάκι των ευθυνών για την τύχη της υφιστάμενης, επικίνδυνης -ως φαίνεται- μεταλλικής πεζογέφυρας που περνά πάνω από την εθνική οδό στην περιοχή Κάστρου Βοιωτίας. Αφού περιφέρεια και δήμος δήλωσαν αναρμόδιοι και προκειμένου να διαφυλαχθεί η ασφάλεια των χρηστών, το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών ζήτησε την καθαίρεση της πεζογέφυρας, προκειμένου να φτιαχτεί νέα κλειστού τύπου.

Σε μια περίοδο που η ασφάλεια των μετακινήσεων αποτελεί προτεραιότητα, όχι μόνο για την πολιτεία, αλλά και για τους ίδιους τους πολίτες που έχουν κλονιστεί μετά το δυστύχημα των Τεμπών και τις καταστροφές στη Θεσσαλία, η ελληνική πραγματικότητα είναι αποκαρδιωτική. Δεν προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι σε πρόσφατη έρευνα, μεταξύ των κατοίκων σε 32 ευρωπαϊκών πόλεων, την οποία έχει παρουσιάσει το BD, οι Αθηναίοι ήταν οι τέταρτοι πιο ανήσυχοι για την ασφάλεια των υφιστάμενων υποδομών.

Ειδικότερα, ποσοστό 41% των συμμετεχόντων εξέφρασαν την ανησυχία για την κατάρρευση μίας γέφυρας ή οδογέφυρας, καθώς οδηγούν ή περπατούν από κάτω ή τη διασχίζουν, ενώ αντίστοιχα δεν δήλωσαν σίγουροι ότι οι δρόμοι αντέχουν στις έντονες βροχοπτώσεις. Σημειώνεται ότι οι περισσότερες γέφυρες στην επικράτεια είναι «γερασμένες», εξαιτίας της χρήσης, των καιρικών συνθηκών και της έλλειψης βαριάς συντήρησης, που είναι απαραίτητη αφού κατασκευάστηκαν κατά τις δεκαετίες 1950 ως 1980.

Ιστορία παραλόγου

Η αλληλουχία των γεγονότων που έφεραν την τωρινή εξέλιξη, με το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών να αναλαμβάνει τελικά δράση, παρότι η συντήρηση της πεζογέφυρας που περνά πάνω από τον άξονα Αθήνας – Θεσσαλονίκης δεν του ανήκει, ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2019. Με έγγραφό της, η Νέα Οδός, που διαχειρίζεται τον αυτοκινητόδρομο, ενημέρωσε ότι παρατηρούνται φθορές – οξειδώσεις του φέροντα οργανισμού τεσσάρων πεζογεφυρών άνωθεν του ΠΑΘΕ, οι οποίες και δεν ανήκουν στο έργο παραχώρησης.

Αφού μεσολάβησε ένα διάστημα δυόμισι ετών, ο παραχωρησιούχος τον Φεβρουάριο του 2022, απέστειλε και πάλι αντίστοιχο έγγραφο, ζητώντας αυτή τη φορά ενέργειες περαιτέρω αξιολόγησης. Όμως, ενάμισι μήνα αργότερα, το τμήμα Συγκοινωνιακών Έργων της Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, ενημέρωσε με έγγραφό του το αστυνομικό τμήμα Ορχομενού για «τη μη αρμοδιότητα της συντήρησής της».

Αυτό παρότι, όπως αναφέρεται σε σχετική υπουργική απόφαση, βάσει της γνωμοδότησης (78/2020) του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, «…σε εφαρμογή του ν.3481/2006, των αποφάσεων του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ και των γενικών γραμματέων των Περιφερειών και της διάταξη του άρ.186 του ν.3852/2010 “Καλλικράτης”, ο κατά νόμο αρμόδιος φορέας για τη συντήρηση των οδών και γενικότερα των συγκοινωνιακών έργων, ήτοι οι Περιφέρειες, μεταξύ αυτών και η Περιφέρεια Αττικής, έχουν την αρμοδιότητα για τη συντήρηση των τεχνικών και λοιπών συνοδών έργων, στα οποία περιλαμβάνονται και οι γέφυρες που βρίσκονται στις οδούς των οποίων έχουν την υποχρέωση συντήρησης».

Ακολούθησε, τον Αύγουστο του 2022, νέο έγγραφο της Νέας Οδού, σχετικά με τα συμπεράσματα οπτικής επιθεώρησης με ταυτόχρονη διενέργεια μη καταστροφικών ελέγχων επί της μεταλλικής διάβασης πεζών. Αυτή έδειξε πως η μεταλλική κατασκευή «αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα διάβρωσης τα οποία έχουν οδηγήσει στην απομείωση της διατομής των μελών της και συνεπώς καθίσταται επιβεβλημένη άμεσα, είτε η αποκατάσταση των φθορών-βλαβών κατόπιν σχετικών μελετών είτε η πλήρης αντικατάσταση του φορέα και των κλιμάκων, προκειμένου να καταστεί ασφαλής η διέλευση τόσο των χρηστών της όσο και των διερχόμενων αυτοκινήτων κάτωθεν αυτής, δηλαδή στον αυτοκινητόδρομο».

Το έγγραφο που απέστειλε, στις 11 Ιανουαρίου 2023, η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, στον Δήμο Ορχομενού, καλώντας τον να προχωρήσει άμεσα  στην ενίσχυσή της εν λόγω πεζογέφυρας, είχε την τύχη και των προηγούμενων. Ο δήμος δήλωσε ότι «..ουδεμία ευθύνη φέρει για την συντήρηση της μεταλλικής γέφυρας διάβασης πεζών που βρίσκεται άνωθεν του Αυτοκινητοδρόμου ΠΑΘΕ στην περιοχή του Κάστρου Βοιωτίας».

Μεταφορά ευθύνης

Το κείμενο της υπουργικής απόφασης σε αυτό το σημείο αναδεικνύει μία ακόμη πάγια τακτική στο πεδίο της συντήρησης των υφιστάμενων υποδομών, που έχει έρθει στην επιφάνεια με αφορμή το Εθνικό Μητρώο Υποδομών. Το κρίσιμο εγχείρημα να αποκτήσει η χώρα μας μία χαρτογράφηση των υφιστάμενων έργων υποδομής, της «ταυτότητάς» τους, εάν έχουν και πότε συντηρηθεί/επισκευαστεί κλπ., κολλάει στην απροθυμία των τοπικών αρχών, κυρίως των δήμων, να καταχωρήσουν υποδομές που βρίσκονται εντός των ορίων τους.

Όπως έχει επανειλημμένως εξηγήσει ο Γιώργος Στασινός, πρόεδρος του ΤΕΕ, που υλοποιεί το έργο, αποφεύγουν να καταγράψουν τις υποδομές, διότι αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει και να τις συντηρήσουν, αλλά δεν διαθέτουν τους απαραίτητους πόρους.

Το γεγονός, λοιπόν, ότι το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, έχοντας αναγνωρίσει με ΥΑ την προαναφερθείσα γνωμοδότηση του ΝΣΚ, θα αναλάμβανε σε κάθε περίπτωση για λόγους ασφάλειας των χρηστών να προχωρήσει στην ενίσχυση της φθαρμένης πεζογέφυρας, «έλυσε τα χέρια» των υπολοίπων. Στη σχετική απόφαση, αφήνεται μάλιστα και αιχμή από το υπουργείο, που σημειώνει σχετικά με τη γνωμοδότηση ότι είναι «υποχρεωτικά εφαρμοστέα και δεσμευτική από το σύνολο της Δημόσιας Διοίκησης (άρα και από το Δήμο Ορχομενού)».

Μετά από τα παραπάνω μπρος-πίσω, στα τέλη του 2023, το υπουργείο κάλεσε τη Νέα Οδό να εκπονήσει οικονομοτεχνικές μελέτες για την πλέον δόκιμη λύση από τεχνικής και οικονομικής πλευράς, και για τις τέσσερις πεζογέφυρες που περνούν πάνω από τον ΠΑΘΕ. Οι άλλες τρεις βρίσκονται στους δήμους Μεταμόρφωσης, Κηφισιάς και Λοκρών. Όπως φάνηκε από την τεχνοοικονομική μελέτη του καθηγητή ΕΜΠ, Χάρη Γαντέ, «η υφιστάμενη πεζογέφυρα είναι ανασφαλής και προκρίνεται η λύση της αντικατάστασης της με νέα πεζογέφυρα».

Δεδομένου, επιπλέον, ότι, βάσει της σύμβασης παραχώρησης, το Δημόσιο υποχρεούται να εξασφαλίζει στον παραχωρησιούχο την αδιατάρακτη άσκηση του αποκλειστικού δικαιώματος εκμετάλλευσης του έργου. Την ίδια στιγμή οι αναγκαίες συμπληρωματικές εργασίες δεν μπορούν να υλοποιηθούν από άλλο ανάδοχο, καθώς αυτές θα επηρεάσουν τη λειτουργία της παραχώρησης, οπότε τόσο οι μελέτες, όσο και το έργο πηγαίνουν στη Νέα Οδό.

Μέχρι σήμερα, έχει εγκριθεί η μελέτη της καθαίρεσης, την εντολή για την οποία και έδωσε το υπουργείο στην παραχωρησιούχο. Έχει εγκριθεί, ακόμα, η μελέτη σήμανσης – ασφάλισης για τη διαμόρφωση προσωρινού κυκλικού κόμβου στο Κάστρο Βοιωτίας για μεταφορά της στάσης του ΚΤΕΛ σε νέα θέση. Μετά τα αποτελέσματα της οικονομοτεχνικής μελέτης για τη νέα πεζογέφυρα, στην οποία εξετάσθηκαν δύο διαφορετικές λύσεις, ζητήθηκε η οριστική μελέτη για κλειστού τύπου μεταλλική πεζογέφυρα με ελαφρύτερο φορέα, με τη δυνατότητα να προστεθεί και στέγαση για προστασία των πεζών από τη βροχή.