Αν και προσωπικά κρατάμε αρκετές επιφυλάξεις. Πιστεύοντας
ότι ναι μεν παρατηρείται κάποια βελτίωση σε επιμέρους
στοιχεία, σε σχέση με πριν από μερικά χρόνια (παρά την
πρόσφατη επιβράδυνση της οικονομίας). Αλλά ότι οι βάσεις
είναι σαθρές και υπάρχει πάντα κίνδυνος ατυχήματος.
Όπως σχολίασε ο Ferdinando
Giugliano του Bloomberg, δεν είναι να το πούμε φωναχτά, αλλά
τα χειρότερα ίσως να έχουν παρέλθει για την οικονομία της
Ευρωζώνης. Μετά από πολλούς μήνες οικονομικής απαισιοδοξίας
και με τους αναλυτές να αναρωτιούνται εάν η Ευρώπη
κατευθύνεται προς την ύφεση, ο βιομηχανικός κλάδος δείχνει
σημάδια σταθεροποίησης. Σύμφωνα με την άποψη του αρθρογράφου
του Bloomberg, η ήπια ανάκαμψη θα ικανοποιήσει την Ευρωπαϊκή
Κεντρική Τράπεζα, η οποία εξετάζει εάν θα πρέπει να εντείνει
την προσπάθεια νομισματικής χαλάρωσης την ώρα που προσπαθεί
να πετύχει τον στόχο για τον πληθωρισμό. Αλλά επίσης είναι
καλό νέο για τους λαϊκιστές ηγέτες της Ιταλίας, που έχουν
δεχτεί δριμεία κριτική για τις οικονομικές τους πολιτικές.
Μετά από ένα φρικτό τελείωμα το 2018, ο βιομηχανικός κλάδος
της χώρας ανακάμπτει και είναι τώρα μεταξύ των πρωταγωνιστών
της νομισματικής ένωσης.
Τα
στατιστικά στοιχεία έδειξαν ότι η βιομηχανική παραγωγή στην
Ευρωζώνη υποχώρησε κατά 0,2% τον Φεβρουάριο σε σχέση με τον
προηγούμενο μήνα, ξεπερνώντας τις προσδοκίες για μείωση κατά
0,5%. Ακόμη πιο θετικό ήταν ότι η αύξηση μεταξύ του
Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου αναθεωρήθηκε προς τα πάνω,
στο 1,9%, από 1,4% προηγουμένως. Σαν αποτέλεσμα, ακόμη κι αν
η βιομηχανική παραγωγή μείνει σταθερή τον Μάρτιο, θα αυξηθεί
και πάλι κατά 0,7% σε βάση τριμήνου.
Ο
βιομηχανικός τομέας παράγει μόνο το ένα πέμπτο της παραγωγής
της Ευρωζώνης. Ωστόσο, οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής
της Ευρώπης, ανησυχούσαν ιδιαίτερα για τα σκαμπαναβέσματα
στον κλάδο. Σε μια ομιλία τον περασμένο μήνα, ο πρόεδρος της
ΕΚΤ Mario Draghi, είχε επισημάνει την απόκλιση μεταξύ ενός
ανθεκτικού τομέα υπηρεσιών, ο οποίος εξαρτάται σε μεγάλο
βαθμό από την εγχώρια ζήτηση και της εξασθενημένης
μεταποίησης, η οποία εξαρτάται περισσότερο από τις
ιδιοτροπίες του παγκόσμιου εμπορίου. Ο φόβος ήταν ότι η
συνεχιζόμενη επιβράδυνση του βιομηχανικού κλάδου θα
περιόριζε τη μελλοντική απασχόληση και τα μισθολογικά κέρδη,
γεγονός που με τη σειρά του θα έπληττε σφοδρά την κατανάλωση
και τον τομέα των υπηρεσιών. "Τα τρέχοντα στοιχεία
υποδηλώνουν ότι η [αποδυναμούμενη] εξωτερική ζήτηση δεν έχει
διαχυθεί ακόμη σημαντικά στην εγχώρια ζήτηση, αλλά οι
κίνδυνοι έχουν αυξηθεί τους τελευταίους μήνες", δήλωσε ο
Draghi.
Μια
ανάκαμψη της βιομηχανικής δραστηριότητας θα μπορούσε να
βγάλει την ΕΚΤ από τη δύσκολη θέση. Η κεντρική τράπεζα
διέκοψε τις καθαρές αγορές περιουσιακών στοιχείων στα τέλη
του 2018, σε μια προσπάθεια σταδιακής κατάργησης των
νομισματικών μέτρων στήριξης. Τον Μάρτιο, ο Draghi
χρειάστηκε να αλλάξει πορεία, καθώς ανέβαλε την ημερομηνία
της πρώτης αύξησης των επιτοκίων για το 2020 και παρουσίασε
ένα νέο σχέδιο φθηνών δανείων για τις τράπεζες. Οι υπεύθυνοι
για τη χάραξη πολιτικής παίρνουν χρόνο για να αξιολογήσουν
πόσο σοβαρή είναι η επιβράδυνση, αλλά ορισμένοι επενδυτές
αναρωτιούνται τώρα κατά πόσον η επόμενη κίνηση της ΕΚΤ θα
μπορούσε να είναι μια νέα μείωση των επιτοκίων αντί για
αύξηση.
Δύο άλλοι
Ιταλοί θα μπορούσαν να είναι οι μεγάλοι νικητές μιας
βιομηχανικής ανάκαμψης. Οι λαϊκιστές ηγέτες της Ιταλίας,
Matteo Salvini και Luigi Di Maio πρέπει να αντιμετωπίσουν
μια έντονη οικονομική επιβράδυνση καθώς η χώρα εισήλθε στην
πρώτη ύφεση από το 2013. Την εβδομάδα που πέρασε η κυβέρνηση
αναγκάστηκε να μειώσει τον στόχο ανάπτυξης για το 2019 από
1% στο 0,2%, ευθυγραμμιζόμενη με τις προβλέψεις διεθνών
οργανισμών, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Από τις
αρχές του 2019, ο βιομηχανικός τομέας της Ιταλίας ήταν ένας
από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους στη νομισματική ένωση. Η
βιομηχανική παραγωγή σημείωσε άνοδο 0,8% τον Φεβρουάριο σε
σχέση με έναν μήνα νωρίτερα, μετά από "άλμα" 1,9% τον
Ιανουάριο -η μεγαλύτερη διμηνιαία άνοδος από το τέλος του
2017. Ακόμη και αν η βιομηχανική παραγωγή παρέμεινε σταθερή
τον Μάρτιο, και πάλι θα καταγραφεί άνοδος 1,4% σε επίπεδο
τριμήνου.
Μια
οικονομική ανάκαμψη στην αρχή του έτους θα ήταν εξαιρετικά
βολική για τη Λέγκα και το Κίνημα Πέντε Αστέρων ενόψει των
ευρωεκλογών. Το Κίνημα Πέντε Αστέρων ειδικότερα δυσκολεύεται
στις δημοσκοπήσεις, και θα μπορούσε ενδεχομένως να καταλήξει
τρίτο πίσω από το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, κάτι το
οποίο θα δημιουργούσε προβλήματα στον Di Maio. Μια
εκπληκτική βελτίωση στην οικονομία θα τους επέτρεπε να
δώσουν ηχηρή απάντηση στους επικριτές, συμπεριλαμβανομένης
της Κομισιόν, υποστηρίζοντας ότι οι οικονομικές τους
πολιτικές λειτουργούν τελικά.
Φυσικά,
είναι ακόμα πολύ νωρίς για να πούμε αν η Ευρώπη έχει
πραγματικά γυρίσει σελίδα. Τα καλά στοιχεία των τελευταίων
δύο μηνών στη ζώνη του ευρώ και στην Ιταλία θα μπορούσαν
απλώς να είναι μια βραχυχρόνια ανάκαμψη, καθώς οι εταιρείες
ανοικοδομούν τα αποθέματά τους. Στη νομισματική ένωση, ο
ανανεωμένος κίνδυνος εμπορικού πολέμου με τις ΗΠΑ θα
μπορούσε να πλήξει την παραγωγή και την εμπιστοσύνη για άλλη
μια φορά. Στην Ιταλία, το υψηλότερο κόστος δανεισμού θα
συνεχίσει να επιβαρύνει την οικονομική δραστηριότητα –το
ίδιο θα κάνει και η αβεβαιότητα στις μελλοντικές αποφάσεις
για τους φόρους και τις δαπάνες.
Το
outlook, ωστόσο, της νομισματικής ένωσης παραμένει εντελώς
ανοιχτό. Για τους κεντρικούς τραπεζίτες και τις
αντικαθεστωτικές δυνάμεις, μπορεί τα καλά νέα να μην έχουν
έρθει ακόμη.
|
