Μια από τα ίδια με τις δηλώσεις του Μ. Ντράγκι την
προηγούμενη εβδομάδα. Με το διοικητή της ΕΚΤ να δηλώνει
ότι πρόκειται να
χρησιμοποιήσει παλαιά εργαλεία, ώστε να αντεπεξέλθει σε νέα
επιβράδυνση στην οικονομία της Ευρωζώνης, στα πλαίσια των
ανακοινώσεων ότι η οικονομία της ευρωζώνης κατεβάζει στροφές.
Όπως και όπως εύστοχα σχολίασε και το Reuters, η ανάπτυξη
της οικονομίας της Ευρωζώνης πιθανώς να ανακόψει ταχύτητα.
Ωστόσο, δεν έθιξε τον τρόπο με τον οποίο η κατάσταση αυτή θα
αντιμετωπιστεί. Τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του
μειώνονται. Εκτιμάται ότι η εκ νέου χορήγηση χαμηλότοκων
δανείων σε τράπεζες θα είναι η πιο πιθανή επιλογή του Μάριο
Ντράγκι. Θα πρέπει να σημειωθεί πως μόλις έναν μήνα μετά την
ολοκλήρωση του προγράμματος αγοράς νέων τίτλων από την ΕΚΤ
τα ασθενικά στοιχεία από το πεδίο της οικονομίας δημιουργούν
πιέσεις στον πρόεδρό της να κάνει μαγικά κόλπα και να βγάλει
ακόμα έναν λαγό από το καπέλο του.
Οι
τελευταίες απογοητευτικές ειδήσεις σχετίζονται με τον δείκτη
διευθυντών προμηθειών. Εάν, όμως, τα πράγματα εξακολουθήσουν
να εξελίσσονται με αυτόν τον τρόπο, τότε υπάρχουν μικρές
πιθανότητες η οικονομία της Ευρωζώνης να ανταποκριθεί στις
προβλέψεις της ΕΚΤ για ανάπτυξη 1,8% το τρέχον έτος. Συν
τοις άλλοις, ακόμα πιο δύσκολο είναι να εκπληρώσει τον στόχο
του δείκτη πληθωρισμού σε επίπεδα κατά τι χαμηλότερα του 2%.
Το πρώτο πρόβλημα του Μάριο Ντράγκι φαίνεται πως είναι η
αβεβαιότητα σε ποιο βαθμό η πρόσφατη επιβράδυνση προέρχεται
από την εμπορική διαμάχη μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, καθώς
και από την έξοδο της Βρετανίας από την Ε.Ε. Εάν, δηλαδή, η
επιβράδυνση είναι συγκυριακή, τότε θα υποχωρήσει όταν
αποκλιμακωθεί η ένταση στα σινοαμερικανικά θέματα και οι
Βρετανοί πολιτικοί συμφωνήσουν σε συντεταγμένη αποχώρηση από
την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οπότε δεν χρειάζεται κάποια σπουδή εκ
μέρους της ΕΚΤ. Το δεύτερο πρόβλημα του Μάριο Ντράγκι είναι
τι θα μπορέσει να κάνει εάν η επιβράδυνση αποδειχθεί
διαρκείας. Το να καταφύγει και πάλι στην αγορά ομολόγων θα
προκαλέσει συζητήσεις και αντιδράσεις. Οι Βορειοευρωπαίοι
πολιτικοί νομίζουν πως το να τυπώνεις χρήμα ευνοεί τις
σπάταλες κυβερνήσεων όπως αυτή της Ιταλίας. Και τα περιθώρια
κινήσεων είναι περιορισμένα για περαιτέρω μείωση των
αρνητικών επιτοκίων καταθέσεων, χωρίς να δεχθούν πλήγμα οι
τράπεζες στην Ευρώπη, που ήδη είναι μη κερδοφόρες.
Ισως η
απλούστερη λύση είναι να αφήσει ο Μάριο Ντράγκι τη δύσκολη
δουλειά να την κάνουν οι αγορές. Οι επενδυτές δεν αναμένουν
ότι η ΕΚΤ θα αυξήσει φέτος τα επιτόκια. Επιπλέον, έχουν
οδηγήσει σε χαμηλότερα επίπεδα τις αποδόσεις των κρατικών
ομολόγων, επειδή η ΕΚΤ δηλώνει ότι θα επανεπενδύει τα έσοδα
από τη ρευστοποίηση των ομολόγων που λήγουν αρκετό καιρό
μετά την όποια αύξηση επιτοκίων. Μπορεί, πάντως, να μην
αρκούν οι δυνάμεις της αγοράς. Οι τράπεζες, άλλωστε, πρέπει
να χρηματοδοτήσουν εκ νέου τα τετραετή δάνεια που τους έδωσε
η ΕΚΤ το 2016 και τα οποία λήγουν του χρόνου. Το ευκολότερο
θα ήταν να χορηγηθούν στις τράπεζες περισσότερα μακράς
διαρκείας και χαμηλότοκα δάνεια. Εάν παραμείνει ασθενική η
οικονομία στην Ευρωζώνη, πιθανώς η ΕΚΤ να προσφέρει σταθερό
επιτόκιο και να διαφοροποιήσει τους όρους δανειοδότησης,
ώστε να επιβραβεύσει τις τράπεζες, που και εκείνες, με τη
σειρά τους, δίνουν δάνεια σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Τέτοια μέτρα θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση μιας ύφεσης,
αλλά θα δείξουν ότι η ΕΚΤ έχει στερέψει από νέες ιδέες.
|
