Με την Ιταλία να συνεχίζει να είναι ένα από τα κρίσιμα
ανοιχτά μέτωπα που υπάρχουν και ένα ζήτημα το οποίο σίγουρα
θα συνεχίσει να απασχολεί την επικαιρότητα και τις αγορές,
όπως έγραψε το Reuters, η ιταλική κυβέρνηση έχει αποδυθεί σε
αναζήτηση επενδυτών στα πέρατα της Γης, στην προσπάθειά της
να παρακάμψει τους ευρωπαϊκούς κανόνες και να εφαρμόσει το
προεκλογικό της πρόγραμμα, το οποίο υπολογίζεται ότι θα έχει
δημοσιονομικό κόστος ύψους 120 δισ. ευρώ. Ο Ιταλός υπουργός
Οικονομικών Τζοβάνι Τρία θα επισκεφθεί την Κίνα την επόμενη
εβδομάδα σε αναζήτηση επενδυτών, ενώ ο πρωθυπουργός Τζουζέπε
Κόντε φαίνεται ότι εξασφάλισε την υπόσχεση του Ντόναλντ
Τραμπ ότι οι ΗΠΑ θα αγοράσουν ιταλικά κρατικά ομόλογα για να
βοηθήσουν την Ιταλία να αναχρηματοδοτήσει το χρέος της.
Η λαϊκιστική ιταλική κυβέρνηση συνασπισμού του Κινήματος των
Πέντε Αστέρων και της Λέγκας ετοιμάζεται να συγκρουστεί
μετωπικά με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, με αφορμή τον
προϋπολογισμό του 2019, στον οποίο σκοπεύει να αυξήσει τις
δαπάνες κατά 120 δισ. ευρώ. Χθες η εφημερίδα Corriere della
Sera δημοσίευσε την πληροφορία ότι ο Αμερικανός πρόεδρος
Ντόναλντ Τραμπ είπε στον Ιταλό πρωθυπουργό Τζουζέπε Κόντε,
σε πρόσφατη συνάντησή τους στον Λευκό Οίκο, ότι οι ΗΠΑ θα
βοηθήσουν τη Ρώμη να χρηματοδοτήσει το δημόσιο χρέος της το
2019. Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα, ο Κόντε ενημέρωσε
Ιταλούς αξιωματούχους για την προσφορά Τραμπ, όμως δεν
εξήγησε τι μορφή θα μπορούσε να έχει η υπόσχεση αυτή.
Οικονομικοί αναλυτές δυσκολεύονται να εξηγήσουν με ποιον
τρόπο θα μπορούσε να παρέμβει η αμερικανική κυβέρνηση για να
βοηθήσει την Ιταλία.
Κατά πάσα πιθανότητα, ένας τρόπος θα ήταν να αγοράσει
ιταλικά κρατικά ομόλογα, ωστόσο ούτε το αμερικανικό
υπουργείο Οικονομικών ούτε η αμερικανική ομοσπονδιακή
τράπεζα (Fed) έχουν εντολή που να τους επιτρέπει να
αγοράσουν ξένα κρατικά ομόλογα. Εικάζεται ότι το καλύτερο
που θα μπορούσε να κάνει ο Τραμπ για την Ιταλία θα ήταν να
ενθαρρύνει Αμερικανούς επιχειρηματίες να επενδύσουν στην
Ιταλία. «Το ιταλικό δημόσιο χρέος είναι απλώς πολύ υψηλό. Η
ιταλική κυβέρνηση δεν έχει πρόβλημα να χρηματοδοτήσει τον
φετινό προϋπολογισμό, όμως δεν μειώνει πραγματικά το επίπεδο
του χρέους της», σχολίασε στο Bloomberg ο Κάρστεν Μπρζέσκι,
επικεφαλής οικονομολόγος της ING-Diba. Ωστόσο, είναι πιθανόν
ο Τραμπ να μην έχει μόνο αλτρουιστικά κίνητρα, αλλά να θέλει
να επιβραβεύσει τη σκληρή στάση που έχει υιοθετήσει ο Ματέο
Σαλβίνι, ηγέτης της Λέγκας και υπουργός Εσωτερικών της
Ιταλίας, στο μεταναστευτικό ζήτημα. «Αυτός θα μπορούσε να
είναι ο τρόπος (του Τραμπ) να πει πως σε ανταμείβω για την
πολιτική που ακολουθείς στο θέμα των προσφύγων». Είναι
εξίσου πιθανό, όμως, ο Τραμπ να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί
την ένταση που υπάρχει μεταξύ Ρώμης και Βρυξελλών για να
διχάσει την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλωστε, ο Αμερικανός πρόεδρος
είχε δηλώσει στις 15 Ιουλίου στο αμερικανικό τηλεοπτικό
δίκτυο CBS ότι «έχουμε πολλούς εχθρούς. Νομίζω πως η
Ευρωπαϊκή Ενωση είναι εχθρός με αυτά που μας κάνει στο
εμπόριο. Βέβαια, δεν θα το σκεφτόταν κανείς για την
Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά είναι εχθρός».
Η παρέμβαση Τραμπ δεν βοήθησε και πολύ τα ιταλικά ομόλογα,
με τη διαφορά (σπρεντ) στην απόδοσή τους με τα ισπανικά να
ενισχύεται χθες και να φτάνει στο υψηλότερο επίπεδο από το
2012. Οι επενδυτές επικεντρώθηκαν στην ένταση που υπάρχει
μεταξύ Ρώμης και Βρυξελλών, τη στιγμή που αποκλίνει ολοένα
και περισσότερο η οικονομική και δημοσιονομική πορεία
Ιταλίας και Ισπανίας. Η τελευταία έχει παρουσιάσει την
περασμένη τριετία από τους ισχυρότερους ρυθμούς ανάπτυξης
στην Ευρωζώνη, γεγονός που της επιτρέπει να μειώνει σταδιακά
το πολύ υψηλό της χρέος (98,3% του ΑΕΠ το 2017). Η διαφορά
στην απόδοση των ιταλικών και ισπανικών δεκαετών ομολόγων
έφθασε χθες τις 174 μ.β. και είναι η μεγαλύτερη από το 2012.
Η απόδοση του ιταλικού δεκαετούς ομολόγου ενισχυόταν κατά 4
μ.β. στο 3,13%. Την 1η Μαρτίου, λίγες ημέρες πριν από τις
βουλευτικές εκλογές, η απόδοση του ιταλικού δεκαετούς
ομολόγου ήταν 2,08%. Αρνητικά λειτούργησε χθες και η δήλωση
του Λουίτζι ντι Μάιο, επικεφαλής του Κινήματος των Πέντε
Αστέρων και υπουργού Εργασίας, ότι θα τηρήσει «σκληρή γραμμή»
απέναντι στην Ε.Ε. σε σχέση με το προσφυγικό, αλλά και η
απειλή να αναστείλει την καταβολή πόρων στον ευρωπαϊκό
προϋπολογισμό.
|
