|
Όπως έγραψε προσφάτως ο
H. Schmieding
(επικεφαλής οικονομολόγος της Berenberg Bank) οι
προοπτικές της οικονομίας για τα επόμενα δύο χρόνια είναι
περισσότερο αισιόδοξες σε σχέση με τις προοπτικές που
επικρατούσαν για τουλάχιστον μία δεκαετία. Από την άνοιξη
του 2009, οι προηγμένες οικονομίες άρχισαν σταδιακά να
ανακάμπτουν από τη μεγάλη ύφεση που προκάλεσε η κατάρρευση
της Lehman Brothers. Οι προηγμένες οικονομίες στην Ευρωζώνη
αναταράχθηκαν μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα εξαιτίας
της κρίσης εμπιστοσύνης στο ευρώ το διάστημα 2011-2012. Η
συγκρατημένη οικονομική ανάκαμψη προέκυψε από τη συνεχή
άνοδο της απασχόλησης, καθώς οι εταιρείες προτιμούσαν να
προσλαμβάνουν περισσότερους εργαζόμενους από το να
επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους αυξάνοντας τις πάγιες
επενδύσεις τους. Πρακτικά, όλες οι προηγμένες οικονομίες
τώρα αναπτύσσονται με σταθερούς ρυθμούς παρά τους πολλαπλούς
πολιτικούς κινδύνους. Παρότι οι ΗΠΑ και η Βρετανία
διατήρησαν τους ρυθμούς ανάπτυξης των προηγούμενων ετών, η
Ευρωζώνη και η Ιαπωνία ενισχύθηκαν τους τελευταίους έξι με
εννέα μήνες. Επωφελήθηκαν από τις πρόσφατες εσωτερικές
μεταρρυθμίσεις καθώς επίσης και από το παγκόσμιο εμπόριο,
ενώ πολλές αναδυόμενες οικονομίες ανέκαμψαν από την ύφεση
του 2016. Αυτός ο συγχρονισμένος σταθερός ρυθμός ανάπτυξης
δεν έχει ξανασημειωθεί την τελευταία δεκαετία. Δεν έχουμε
εντοπίσει σημάδια υπερβολικών δεικτών στον τομέα του
πληθωρισμού και του δανεισμού στις χώρες του ανεπτυγμένου
κόσμου.
Σημαδεμένοι ακόμη από την εμπειρία της μεγάλης οικονομικής
κρίσης και της μετέπειτα κρίσης στην Ευρωζώνη, ούτε οι
καταναλωτές αλλά ούτε και οι εταιρείες έχουν προχωρήσει
ακόμη σε υπερβολική κατανάλωση μέσω δανεισμού. Το κόστος
εργασίας ακόμη δεν αυξάνεται με γρήγορους ρυθμούς. Ο ασθενής/ήπιος
πληθωρισμός στις περισσότερες προηγμένες χώρες έχει
αποκαταστήσει τις υπερβολικές επιφυλάξεις που διατυπώθηκαν
στις αρχές του 2016 για πιθανούς κινδύνους αποπληθωρισμού.
Εξαιτίας κυρίως των επιπτώσεων που προκάλεσε η πτώση των
τιμών του πετρελαίου, ο ονομαστικός πληθωρισμός προσεγγίζει
τα επίπεδα του δομικού πληθωρισμού στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.
Με μοναδική εξαίρεση τη Βρετανία, η οποία υπέστη ορισμένες
πληθωριστικές πιέσεις εξαιτίας της υποτίμησης της στερλίνας
στον απόηχο του Brexit, ο δομικός πληθωρισμός παραμένει κάτω
από τον στόχο στις ανεπτυγμένες χώρες. Οι προβλέψεις για την
πορεία του πληθωρισμού είναι σταθερές. Εν μέσω οικονομικών
και πληθωριστικών συνθηκών, οι οποίες έως ένα βαθμό
εκτιμώνται ως «ομαλές» σε σχέση με τις προβλέψεις για
ενδεχόμενη ανάπτυξη και τους στόχους του πληθωρισμού των
κεντρικών τραπεζών, οι μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες
παγκοσμίως συνεχίζουν να διατηρούν την επεκτατική
νομισματική πολιτική τους. Ενώ η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των
ΗΠΑ (Fed) θα προχωρήσει πιθανώς σε αύξηση των επιτοκίων
δανεισμού για μία ακόμη φορά στο τέλος του 2017 και θα
ξεκινήσει πολύ προσεκτικά να συρρικνώνει τον ισολογισμό της,
η ΕΚΤ πιθανώς να καταργήσει σταδιακά το πρόγραμμα αγοράς
ομολόγων το 2018, πριν προχωρήσει σε αύξηση του βασικού της
επιτοκίου το δεύτερο εξάμηνο του 2019.
Στην Ευρώπη, η ανάδειξη του Εμανουέλ Μακρόν στις γαλλικές
εκλογές έχει προκαλέσει νέες ελπίδες για την αναμόρφωση της
Ευρώπης και για την ενίσχυση της αναπτυξιακής τάσης. Στις
ΗΠΑ, παρά την προκλητική συμπεριφορά του προέδρου Τραμπ, η
διοίκησή του έχει κινηθεί προς μία πιο συμβατή κατεύθυνση
όσον αφορά τη χάραξη της πολιτικής. |
