|
Την άποψη
μας την έχουμε γράψει. Και λίγο πολύ αυτό συμβαίνει. Ότι το
BREXIT θα περάσει από 3 φάσεις. Αρχικά οι περισσότεροι θα
μιλάνε, επικαλούμενη στοιχεία από την πορεία της βρετανικής
οικονομίας, για μια απόφαση η οποία δεν έχει επιπτώσεις στη
Βρετανική οικονομία και γενικά το βρετανικό λαό. Αυτό
ουσιαστικά συνέβηκε περίπου τους πρώτους 12 μήνες μετά το
δημοψήφισμα. Στη δεύτερη φάση την οποία θεωρούμε πως
βρισκόμαστε, σταδιακά ο προβληματισμός θα αυξάνεται, με
αρκετούς να βλέπουνε ενδείξεις πως τα πράγματα δεν πηγαίνουν
τόσο καλά και ότι η απόφαση του BREXIT δε θα είναι τόσο
ανώδυνη για το «Μεγάλο νησί». Κατά την άποψη μας θα υπάρξει
και ένα 3ο στάδιο. Αυτό που τα προβλήματα θα γίνονται ακόμη
μεγαλύτερα και μεγάλο μέρος του βρετανικού λαού θα αρχίσει
να θέτει θέμα αναίρεσης της αρχικής απόφασης του βρετανικού
λαού για έξοδο από την Ε.Ε. Φυσικά αν θα υπάρξει αυτό το
στάδιο θα το δούμε!!!
Ας μείνουμε
όμως σε αυτό που ονομάσαμε 2ο στάδιο. Όπως έγραψε το
Reuters, οι ελπίδες για μια γενναιόδωρη εμπορική συμφωνία
μεταξύ Βρετανίας και Ευρωπαϊκής Ενωσης σβήνουν σιγά σιγά και
οι επικεφαλής μεγάλων τραπεζών με έδρα το Σίτι του Λονδίνου
(Deutsche Bank, Societe Generale, Barclays, Aviva) ζητούν
από τη Βρετανίδα πρωθυπουργό Τερέζα Μέι να τους δώσει έναν
καλό λόγο να παραμείνουν εκεί. Χθες ο πρόεδρος της Barclays
Τζον Μακφάρλαν παρέθεσε δείπνο εργασίας κοντά στο βρετανικό
Κοινοβούλιο, στο οποίο ήταν προσκεκλημένοι η κ. Μέι και ο
Φίλιπ Χάμοντ, υπουργός Οικονομικών, καθώς και οι ομόλογοί
του από τις προαναφερθείσες τράπεζες. «Χρειαζόμαστε σαφήνεια
από την κυβέρνηση, η οποία δεν ασχολείται επαρκώς με τις
επιπτώσεις που υπάρχουν στον τραπεζικό κλάδο λόγω Brexit –
κι αυτό θέλουμε να αλλάξει», υπογραμμίζει ο κ. Μακφάρλαν.
Η
αβεβαιότητα γύρω από την έξοδο της Βρετανίας από την
Ευρωπαϊκή Ενωση συνιστά το μεγαλύτερο πρόβλημα του
χρηματοπιστωτικού κλάδου μετά την κρίση του 2007-2009. Και
αυτό γιατί μπορεί να οδηγήσει στο να απολέσουν οι τράπεζες
την πρόσβασή τους στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά.
Αρχικά είχε
συμπηχθεί ένα κοινό μέτωπο μεταξύ βρετανικής κυβέρνησης,
ρυθμιστικών αρχών και μεγάλων τραπεζών, ώστε να στηριχθεί η
πρόταση για αμφίδρομη πρόσβαση, αφότου η Βρετανία αποχωρήσει
από την Ε.Ε. Αυτό σημαίνει ότι ο ένας εταίρος αποδέχεται σε
γενικές γραμμές τους κανόνες του άλλου – και αυτό συνιστά
μία πιο ευέλικτη αλλά και μη δοκιμασμένη προσέγγιση στο
εμπόριο. Οι Βρυξέλλες είχαν ενδοιασμούς όμως. Σήμερα πλέον
τα υψηλόβαθμα στελέχη των τραπεζών του Λονδίνου διατείνονται
πως το πλαίσιο της αμοιβαίας αναγνώρισης δεν είναι
ρεαλιστικό. Σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες με στελέχη των δώδεκα
μεγαλύτερων τραπεζών στο Σίτι, το «Ρόιτερς» αντελήφθη ότι
κανείς τους δεν περίμενε πως το σχέδιο της «αμοιβαίας
αναγνώρισης» θα γινόταν ποτέ δεκτό από την Ε.Ε.
Βέβαια, εάν
ο χρηματοπιστωτικός κλάδος εγκαταλείψει το προαναφερθέν
σχέδιο, αυτό θα σημαίνει ότι κάνει ακόμα μία μεγάλη
υποχώρηση. Ηδη οι τράπεζες στη Βρετανία εγκατέλειψαν την
προσπάθεια να διατηρήσουν και μετά το Βrexit το δικαίωμα να
προσφέρουν ποικίλες χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες στις
χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Μέσα σε
αυτό το θολό σκηνικό οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές εταιρείες
και οι επενδυτικοί οίκοι διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων
μεταφέρουν μεγάλο μέρος του προσωπικού τους, καθώς και
συγκεκριμένες δραστηριότητές τους εκτός Λονδίνου και σε
νέους κόμβους της ηπειρωτικής Ευρώπης.
Με τον
τρόπο αυτό –και ανεξαρτήτως της συμφωνίας με τις Βρυξέλλες–
στοχεύουν να διασφαλίσουν την επαφή με τους πελάτες τους,
όταν εξέλθει από την Ε.Ε. η Βρετανία.
Οπως
επισημαίνουν στο «Ρόοτερς» υψηλόβαθμα τραπεζικά στελέχη, εν
μέρει το πρόβλημα έγκειται στο ότι ακόμα η κυβέρνηση της
Τερέζα Μέι δεν έχει διαμορφώσει ξεκάθαρη άποψη. «Μέχρις ότου
αποσαφηνιστεί το πού θα καταλήξει η κυβέρνηση, το Σίτι δεν
έχει περιθώρια κινήσεων», ανέφεραν οι ίδιες πηγές. Πάντως,
αξίζει να σημειωθεί ότι το προσχέδιο της «αμοιβαίας
αναγνώρισης» είχε καταρτιστεί από την TheCityUK, η οποία
προωθεί τις δραστηριότητες των τραπεζών, και την ομάδα
θεσμικής πίεσης για τα συμφέροντα των τραπεζών, UK Finance.
Η συγκεκριμένη πρόταση παραμένει και η καλύτερη, όπως
παρατηρεί η TheCityUK. Η UK Finance συμπληρώνει ότι θα
μπορούσε να εφαρμοστεί, εάν βασιζόταν στις σχέσεις
εμπιστοσύνης μεταξύ των ρυθμιστικών αρχών Βρετανίας και Ε.Ε.,
οι οποίες έχουν οικοδομηθεί μέσα στο πέρασμα των δεκαετιών.
Τελικώς, ίσως η πιο πιθανή εκδοχή της διμερούς συμφωνίας για
το πώς θα λειτουργούν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μετά το
Brexit να είναι η εξής: οι Βρυξέλλες και μόνον θα μπορούν να
επιτρέπουν την πρόσβασή τους στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά. |
