|
Τη Δευτέρα το βράδυ στις ΗΠΑ ήταν η αργία της ημέρας του
προέδρου και κάνοντας αναδρομή στον έναν μήνα της προεδρίας
του Ντόναλντ Τραμπ, η Ευρώπη μπορεί να πάρει μια ανάσα
ανακούφισης. Όπως έγραψε ο επικεφαλής οικονομολόγος της
Berenberg,
Holger Schmieding
τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα. Από την
ομιλία που παρέδωσε στην τελετή ορκωμοσίας στις 20
Ιανουαρίου, η οποία θύμισε στους Ευρωπαίους αναλυτές τη
ρητορική των ΗΠΑ στη δεκαετία του ’30, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν
έχει επιβεβαιώσει τους τρεις μεγαλύτερους φόβους που είχαν
πυροδοτηθεί από την προεκλογική εκστρατεία του.
Πρώτον, δεν προχώρησε σε ανοικτή σύγκρουση με την Κίνα. Αντί
αυτού, η τηλεφωνική συνομιλία με τον Κινέζο πρόεδρο Σι
Τσινπίνγκ καθησύχασε εκείνους που φοβούνταν μια σοβαρή
επιδείνωση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο ισχυρότερες
οικονομίες του κόσμου.
Δεύτερον, ο κ. Τραμπ δεν προσέγγισε ουσιαστικά τη Ρωσία και
δεν υποβάθμισε το ΝΑΤΟ εις βάρος της Ευρώπης. Αντίθετα, ο
αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τραμπ και ο υπουργός Αμυνας
επιβεβαίωσαν τη αμοιβαιότητα των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ και
ζήτησαν από τη Ρωσία να τηρεί καλύτερη στάση. Είναι
ενθαρρυντικό ότι ο κ. Τραμπ μίλησε στο τηλέφωνο με τον Ρώσο
πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Ουκρανό ομόλογο Πέτρο
Ποροσένκο. Αν μη τι άλλο, η αποχώρηση του συμβούλου εθνικής
ασφαλείας του Αμερικανού προέδρου Μάικλ Φλιν περιορίζει
σοβαρά τις πιθανότητες μιας αμφιλεγόμενης συμφωνίας με τη
Ρωσία που θα μπορούσε να λειτουργήσει εις βάρος των
μακροχρόνιων συμφερόντων της Ευρώπης και των ΗΠΑ.
Τρίτον, εκτός του «παγώματος» των διαπραγματεύσεων για τη
σύναψη της Συμφωνίας Συνεργασίας Ειρηνικού (ΤΡΡ) και του
αιτήματος για την επαναδιαπραγμάτευση της Συμφωνίας
Ελεύθερου Εμπορίου Β. Αμερικής (NAFTA), ο κ. Τραμπ δεν έχει
προχωρήσει στην υιοθέτηση ακραίου προστατευτισμού.
Στην ευρωπαϊκή ήπειρο, η εριστική συμπεριφορά του κ. Τραμπ,
η στάση του υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή
Ενωση και η έλλειψη στήριξης στην ευρωπαϊκή ιδέα δεν
φαίνεται να επηρεάζουν –και άρα να ενισχύουν– τα ακραία
ευρωπαϊκά κόμματα. Αντίθετα, η δημοτικότητα της Μαρίν Λεπέν
και του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία παραμένει περίπου στο
25%. Στην Ολλανδία, μάλιστα, φαίνεται να έχει υποχωρήσει η
δημοτικότητα του Γκερτ Βίλντερς, ηγέτη του ακροδεξιού
Κόμματος για την Ελευθερία και του αντίστοιχου
ευρωσκεπτικιστικού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD).
Παράλληλα, η άνοδος του κεντροδεξιού Μάρτιν Σουλτς στη
Γερμανία έχει πλήξει τα ακραία κόμματα, συμπεριλαμβανομένου
του AfD. Μπορεί αυτές οι τάσεις να μη συσχετίζονται με τον
νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, αλλά τουλάχιστον ο κ. Τραμπ δεν έχει
ενισχύσει την απήχηση του ευρωσκεπτικισμού στη Γηραιά Ηπειρο.
Mέχρι στιγμής, οι εξελίξεις συμβαδίζουν με το βασικό σενάριό
μας που είναι το εξής: τα οφέλη από τη μεταρρύθμιση του
φορολογικού κώδικα των επιχειρήσεων που προωθεί το Κογκρέσο
θα αντισταθμίσουν τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει ο κ.
Τραμπ με τα μηνύματα μέσω Twitter, την κλίση του προς τον
προστατευτισμό ή τον απερίσκεπτο τρόπο που χρησιμοποιεί
λέξεις και φράσεις. Εάν επιβεβαιωθεί αυτό το σενάριο, τότε η
ενίσχυση της ανάπτυξης στις ΗΠΑ θα επηρεάσει θετικά τις
μετριοπαθείς επιδόσεις των οικονομιών της Ευρωζώνης.
Δεδομένων των υφιστάμενων συνθηκών, η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη
μπορεί να συνεχίσει να κινείται σε ρυθμό υψηλότερο του 1,5%,
η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει το περιθώριο να περιορίσει
τα μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης από τον Ιανουάριο του 2018 και
οι ευρωπαϊκές αγορές κεφαλαίου μπορούν να στηρίζονται σε
ισχυρές βάσεις. Τα πράγματα, ενδεχομένως, να αλλάξουν εάν
συμβεί ένα απρόσμενο πολιτικό γεγονός. Προς το παρόν, οι
γεωπολιτικοί κίνδυνοι δεν αποτελούν μεγάλη απειλή στην
οικονομική προοπτική της Ευρώπης παρά τις όποιες
διακυμάνσεις σε κάποιους δείκτες εμπιστοσύνης. |
