Όπως έγραψε το Reuters, πολύ
μακριά από τους επιχειρηματικούς κόμβους της Φρανκφούρτης
και του Λονδίνου, που σφύζουν από ζωή και κίνηση, όσοι
ασχολούνται με την υψηλή τεχνολογία στην πανεπιστημιούπολη
Ααρχους της Δανίας, φέρνουν σημαντικές αλλαγές στην
ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας. Οι τεχνολογίες που επινοούν και
αναπτύσσουν στο συγκεκριμένο πεδίο, αφενός βοηθούν τη
μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές, αφετέρου έχουν και κάποιο
ρίσκο. Οι μεγάλες εταιρείες κατασκευής αεριοστροβίλων της
Vestas και της Siemens Gamesa έχουν τις ρίζες τους στη Δανία,
και αυτή σήμερα καλύπτει το 30% των αναγκών της με ήπιες
μορφές ενέργειας. Η ανάπτυξη αυτής της ενέργειας σε
συνδυασμό με τον εντεινόμενο ανταγωνισμό και την ψηφιοποίηση
στους παραδοσιακούς κλάδους φυσικού αερίου και ηλεκτρικής
ενέργειας στη Γηραιά Ηπειρο, έχει μειώσει τα περιθώρια
κέρδους, έχει κάνει τις συμβάσεις παροχής πιο βραχύβιες και
έχει παράσχει έναν τεράστιο όγκο δεδομένων, που πρέπει να
μελετήσουν όσοι συναλλάσσονται στο πεδίο της ενέργειας.
Τι
σημαίνει αυτό; Oι αλγόριθμοι μπορούν πιο γρήγορα και με
μεγαλύτερη ακρίβεια να εξετάσουν σε πραγματικό χρόνο
δεδομένα για την παραγωγή των αεριοστροβίλων ή των
φωτοβολταϊκών συστημάτων, τα εναλλασσόμενα μοντέλα του
καιρού, τη ζήτηση ενέργειας και τις τιμές καυσίμων. Επίσης,
το κάνουν όλο αυτό και με πολύ χαμηλότερο κόστος από έναν
επενδυτή στην αγορά ενέργειας. Ενας Δανός, ονόματι Χένρικ
Λιντ, αντιλήφθηκε πως υπήρχαν καλές ευκαιρίες στο Ααρχους,
όπου είναι η έδρα της Vestas, και εκεί ο ίδιος ίδρυσε την
εταιρεία συναλλαγών εμπορευμάτων Danske Commodities το 2004.
Και αυτή, καθώς και άλλες που δημιούργησαν κατόπιν οι πρώην
υπάλληλοι της Danske Commodities, κάνουν χρήση αλγορίθμων
και τεχνητής νοημοσύνης για να αποκομίσουν κέρδη από τις σε
πραγματικό χρόνο διακυμάνσεις στην προσφορά και τη ζήτηση. «Εδώ
έχει δημιουργηθεί μία οικονομία της γνώσης, συνδυάζοντας την
ηλεκτρική ενέργεια, το φυσικό αέριο, τις ανανεώσιμες πηγές
ενέργειας, τα Μεγάλα Δεδομένα και την τεχνητή νοημοσύνη,
δηλαδή συνδυάζοντας τη φιλοσοφία της Σίλικον Βάλεϊ με τις
παραδοσιακές αγορές εμπορευμάτων», λέει ο Γιέσπερ Γιόχανσον,
διευθύνων σύμβουλος και συνιδρυτής της InCommodities στο
Ααρχους. Οι εταιρείες ενέργειας και οι τράπεζες έχουν τους
δικούς του χώρους συναλλαγών και πειραματίζονται με τον
αυτοματισμό, ενώ και οι οργανισμοί κοινής ωφελείας
δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους – ωστόσο ορισμένοι επισημαίνουν
πως θα πρέπει να ικανοποιούνται οι πελάτες, και αυτό
σημαίνει πως εάν γίνει λάθος, η ζημία είναι σοβαρή.
Σε έναν
ιδανικό κόσμο βέβαια η τεχνολογία θα βοηθούσε τους
παραγωγούς ενέργειας να πουλήσουν την παραγωγή τους στην
καλύτερη τιμή, τους οργανισμούς κοινής ωφελείας να κρατήσουν
σταθερά τα κόστη και τις προμήθειες, και τις τράπεζες και
τους επενδυτικούς οίκους να μπορούν να διαχειρίζονται ομαλά
τις αλλαγές στην αγορά. Οι παίκτες στην αγορά αυτή
προσβλέπουν σε ένα βελτιωμένο κανονιστικό πλαίσιο, το οποίο
θα αντιμετωπίσει τα ανακύπτοντα θέματα όσο η αγορά θα
εξελίσσεται.
Μάλιστα,
οι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται στο Ααρχους λογίζουν τον
εαυτό τους ως δύναμη του καλού, σε μια αγορά πολύ πιο
απρόβλεπτη από όσο ήταν την περίοδο πριν από τα κρατικά
μονοπώλια της δεκαετίας του 1990, όπου οι εταιρείες
στηρίζονταν στην περιφερειακή προσφορά και τη σχετικά
σταθερή ζήτηση. «Η μετάβαση σε μια εποχή κατά την οποία το
μερίδιο της παραγωγής πράσινης ενέργειας διευρύνεται, θα
εντείνει και το ευμετάβλητο της αγοράς», παρατηρεί ο
Σεμπάστιαν Λουντ, συνεταίρος στον επενδυτικό οίκο Νordic
Energy House, ο οποίος ιδρύθηκε από τέσσερις πρώην
εργαζομένους στην Danske Commodities και επικεντρώνεται στις
βρετανικές και ιρλανδικές αγορές ενέργειας, με γνώμονα τις
εντός της ημέρας συναλλαγές.
|
