Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο είχε γράψει πριν από μερικές
ημέρες ο Rob Cox στο Reuters σχολιάζοντας:
«Kαλές εταιρείες έχετε εδώ, γι’ αυτό και θα ήταν κρίμα εάν
τους συνέβαινε κάτι άσχημο». Αυτό που θα ακουγόταν σαν
κακόγουστη ατάκα από σκηνή τηλεοπτικού σίριαλ για τη μαφία,
αποτελεί ουσιαστικά το δίλημμα που αντιμετωπίζουν οι δυτικές
πολυεθνικές στην Κίνα.
Η ασιατική χώρα έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να
συγκρατήσει την εξάπλωση της πανδημίας και να επιστρέψει
στην ανάπτυξη, εξέλιξη που αποτελεί τη μοναδική ευχάριστη
νότα για εταιρείες από την Ευρώπη και την Αμερική, των
οποίων οι οικονομίες βρίσκονται υπό την πίεση των μέτρων που
έχουν ληφθεί για την αντιμετώπιση του ιού.
Ο κίνδυνος είναι ότι αυτές θα αναπτύξουν μια εξάρτηση από
την Κίνα, η οποία τελικά μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ
προκαλώντας σοβαρές επιπτώσεις και σε γεωπολιτικό επίπεδο.
Ας ρίξει κάνεις μια ματιά στα τριμηνιαία οικονομικά
αποτελέσματα επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε κλάδους
από την αυτοκινητοβιομηχανία μέχρι τη βιομηχανία παραγωγής
τροφίμων. Για πολλές, ενώ οι πωλήσεις τους στις ανεπτυγμένες
αγορές μειώνονται, καθώς οι καταναλωτές μένουν στο σπίτι, η
ανασφάλεια στην αγορά εργασίας καραδοκεί και οι κοινωνικές
αποστάσεις έχουν περιορίσει τον τρόπος ζωής, οι
δραστηριότητές τους στην Κίνα έχουν αποκτήσει δυναμική. Η
Unilever, για παράδειγμα, κατέγραψε το τρίτο τρίμηνο αύξηση
πωλήσεων της τάξεως του 4,4% στα 12,9 δισ. ευρώ.
Αυτή η αύξηση οφείλεται στο γεγονός ότι οι πωλήσεις στις
αναδυόμενες αγορές σημείωσαν άνοδο 5,3%, μεγαλύτερη δηλαδή
από το 3,1% που ήταν η άνοδος των πωλήσεων στις ανεπτυγμένες
αγορές. «Η Κίνα κατέγραψε διψήφιους ρυθμούς ανάπτυξης, η
οποία προήλθε κυρίως από τον κλάδο της ομορφιάς και την
προσωπικής περιποίησης, καθώς και της ανάκαμψης που γνώρισε
ο κλάδος της εστίασης». Ετσι χαρακτηρίζει την κατάσταση που
έχει διαμορφωθεί στην Κίνα στέλεχος επιχείρησης. Κάπως έτσι
είναι και η εικόνα που επικρατεί στον κλάδο των ειδών
πολυτελείας.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της συμβουλευτικής εταιρείας Bain, έως
το 2025 η Κίνα θα αποτελέσει για τη συγκεκριμένη βιομηχανία
την πιο σημαντική χώρα, ενώ οι καταναλωτές της θα
αντιπροσωπεύουν περίπου το μισό των πωλήσεων που καταγράφει
παγκοσμίως, όταν πέρυσι ήταν περίπου το ένα τρίτο. Στην ίδια
κατάσταση βρίσκονται και οι αυτοκινητοβιομηχανίες. Η BMW
ανακοίνωσε ότι οι πωλήσεις αυτοκινήτων στην Κίνα το τρίτο
τρίμηνο αυξήθηκαν κατά 31% σε σύγκριση με τη χρονιά που
προηγήθηκε.
H γερμανική Daimler ανέφερε ότι η ζήτηση από την Κίνα για τα
αυτοκίνητά της Mercedes-Benz σημείωσε άνοδο, αναμένοντας
διπλασιασμό των πωλήσεων της λιμουζίνας Maybach στην Ασία.
Ακόμη και εάν κάτι στην Κίνα δεν πάει καλά, πάει σχετικά
καλύτερα σε σύγκριση με άλλες χώρες. Tα Starbucks, για
παράδειγμα, τα οποία πρόκειται να ανακοινώσουν τα οικονομικά
τους αποτελέσματα για το τρίμηνο την επόμενη εβδομάδα, έχουν
υποστεί μεγάλο πλήγμα παγκοσμίως όπως όλοι κατά το δεύτερο
τρίμηνο, με το σύνολο των πωλήσεων να σημειώνει πτώση 40%.
Στην Κίνα ωστόσο η μείωση ήταν περίπου η μισή. Oπότε πού
είναι το πρόβλημα; Ο μέτοχοι πρέπει να είναι χαρούμενοι που
οι εταιρείες τα πάνε καλά στην Κίνα, ενώ στις υπόλοιπες
χώρες του κόσμου υπάρχει πτώση. Μόνο σε ένα σημείο υπάρχει
πρόβλημα. Καθώς οι εταιρείες εξαρτώνται όλο και περισσότερο
από την αγορά της Κίνας, θα πιέζουν τις κυβερνήσεις να
λάβουν μια λιγότερο επιθετική στάση απέναντι στην κυβέρνηση
της Κίνας σε θέματα όπως το εμπόριο, η ασφάλεια, τα
ανθρώπινα δικαιώματα ή άλλα σοβαρά ζητήματα. Θυμίζει λίγο
ένα σχήμα λόγου που χρησιμοποιεί η μαφία, όπου την έμμεση
απειλή ακολουθεί η υπόσχεση προστασίας. Στην περίπτωση της
Κίνας, όμως, αυτή είναι άμεση.
|
