Το πολιτικό σκηνικό στην Τουρκία χαρακτηρίζεται
εδώ και καιρό από βαθιά πόλωση, δημοκρατικό
έλλειμμα και σημαντική οπισθοδρόμηση στα
ανθρώπινα δικαιώματα. Αν και οι διεθνείς
πολιτικοί αναλυτές επικεντρώνουν στο τρίπτυχο
Ερντογάν – κυβερνών ΑΚΡ – εθνικιστικό MHP, η
τουρκική αντιπολίτευση παρουσιάζει ξεχωριστό
ενδιαφέρον, καθώς εμφανίζει έντονες ενδείξεις
βαθιάς αλλαγής. Αναγκασμένα να λειτουργήσουν σε
ένα περιβάλλον «ανταγωνιστικού αυταρχισμού», τα
τρία μεγαλύτερα κόμματά της – το Ρεπουμπλικανικό
Λαϊκό Κόμμα (CHP), το Καλό Κόμμα (iYi) και το
Κόμμα της Δημοκρατίας και της Προόδου (DEVA) – διέρχονται
μία πολυδιάστατη διαδικασία μεταβολής και
προσαρμογής στις αναδυόμενες ανάγκες και
προσδοκίες ενός ολοένα και μεγαλύτερου τμήματος
της τουρκικής κοινωνίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο,
φιλοδοξούν να αναδειχθούν ως μία μείζων
εναλλακτική πολιτική και κυβερνητική πρόταση.
Ενα τέτοιο ενδεχόμενο καθίσταται ορατό μέσα από
συγκεκριμένα «ρήγματα» μετασχηματισμού, τα οποία
εντοπίζονται στην αντίληψή τους περί α)
εθνικισμού/κουρδικού προβλήματος β) κοσμικότητας
(secularism), γ) ατομικών ελευθεριών και
ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και δ) τουρκικής
νεολαίας με έμφαση στη Γενιά Ζ.
Ο επικεφαλής του
κόμματος, Κεμάλ
Κιλιτσντάρογλου, από το
2010 που ανέλαβε την
ηγεσία έχει φέρει μία
πνοή ανανέωσης στις
δομές και, ως έναν βαθμό,
στη νοοτροπία του. Αν
και δεν έχει σημειώσει
μία αυτοτελή εκλογική
επιτυχία, είναι οι
επιλογές του ίδιου και
της ομάδας του εκείνες
που οδήγησαν στον
σχηματισμό της «Συμμαχίας
του Εθνους» (μαζί με το
iYi, το Κόμμα
Ευδαιμονίας και το
Δημοκρατικό), καθώς και
στην άλωση των δήμων της
Κωνσταντινούπολης και
της Αγκυρας το 2019. Την
τελευταία περίοδο
αναπτύσσεται στο
εσωτερικό του κόμματος
μία σημαντική τάση προς
έναν λιγότερο εμφαντικό
εθνικισμό, κάτι που
αντανακλάται
χαρακτηριστικά στο
κουρδικό ζήτημα, με την
υιοθέτηση μιας πιο
συμπεριληπτικής στάσης.
Αν και οι Κούρδοι είναι
ακόμη διστακτικοί και
δύσπιστοι απέναντί του,
η κουρδική νεολαία
φαίνεται σιγά-σιγά να
μεταβάλλει άποψη και να
μην το θεωρεί τόσο
σκληροπυρηνικό. Το CHP
δυσκολεύεται προσώρας να
προσαρμοστεί στο
μίνιμουμ των κουρδικών
απαιτήσεων,
αντιμετωπίζει ωστόσο για
πρώτη φορά τους Κούρδους
και το HDP ως
στρατηγικούς συμμάχους.
Η ομάδα με τη μεγαλύτερη
επιρροή εντός του
κόμματος είναι οι
σοσιαλδημοκράτες, ενώ οι
εθνικιστές είναι
σημαντικά εξασθενημένοι.
Η δυναμική αυτή
χρειάζεται ακόμη χρόνο
για να ωριμάσει. Η
πολιτική ταυτότητα του
CHP βρίσκεται υπό διαρκή
πίεση να αλλάξει, έτσι
ώστε να αντικατοπτρίζει
πιστότερα τον σύνθετο
χαρακτήρα της τουρκικής
κοινωνίας. Τα «ρήγματα»
μετασχηματισμού για το
CHP είναι η κοσμικότητα,
ο εθνικισμός και το
κουρδικό. Ωστόσο, ο
γόρδιος δεσμός που
καλείται να υπερβεί το
κόμμα είναι στην
πραγματικότητα η ίδια η
πολιτική του προϊστορία,
κατά πόσο θα αποκοπεί
από τις «σκιές» του
παρελθόντος και θα
παρουσιάσει μία πειστική
σύγχρονη εικόνα.
iYi
Η δημοσκοπική εικόνα του
κόμματος της Μεράλ
Ακσενερ – αλλά και της
ίδιας – βελτιώνεται
συνεχώς, όπως
καταδεικνύουν οι
πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Το ενδιαφέρον είναι ότι
στο κόμμα την αποκαλούν
«μεγαλύτερη αδελφή» (abla)
και όχι «λύκαινα», όπως
επικρατεί στα καθ’ ημάς.
Αντιστοίχως ενδιαφέρουσα
είναι και η επιλογή του
iYi υπέρ της έννοιας του
εθνικισμού που εκφράζει
ο Ερνεστ Ρενάν (η
βούληση των ανθρώπων να
συνυπάρχουν) και όχι
μόνο υπέρ της
παραδοσιακής τουρκικής
του Ζιγιά Γκιοκάλπ. Για
το iYi ο εθνικισμός
συγκροτεί το μείζον «ρήγμα»
μετασχηματισμού. Η
εξήγηση που δίδεται για
τη διαφορά μεταξύ του
MHP και του iYi στην
πρόσληψή του είναι ότι
το πρώτο ασπάζεται μία
απόλυτη και «αντικειμενική»
ερμηνεία του εθνικισμού,
ενώ το δεύτερο προτιμά
μια περισσότερο
αφηρημένη και
υποκειμενική. Ως προς το
κουρδικό αξίζει να
σημειωθεί ότι, παρά την
εν γένει εφεκτική του
στάση, το iYi υιοθέτησε
μια πολύ προσεκτική
συμπεριφορά έναντι της
άρσης της ασυλίας
κούρδων βουλευτών.
Ωστόσο, είναι ακριβώς το
κουρδικό ζήτημα που
συνιστά τον γόρδιο δεσμό
που το κόμμα καλείται να
λύσει.
DEVA
Το DEVA είναι ένα
κεντροδεξιό κόμμα που
δημιουργήθηκε τον Μάρτιο
του 2020 με επικεφαλής
τον πρώην υπουργό
Οικονομίας της Τουρκίας
Αλί Μπαμπατζάν. Αν και
θεωρείται πως έχει
αποσχισθεί από το AKP,
μόνο 19 από τα 88
ιδρυτικά του μέλη είχαν
κάποια σχέση με το
τελευταίο. Ενας από τους
βασικούς του πυλώνες
περιγράφεται ως «ορθολογικός
πατριωτισμός, υπέρ της
ΕΕ και της επίλυσης του
κουρδικού ζητήματος».
Παρά την πολιτική
ακροβασία του κόμματος
μεταξύ «παλιού» και «νέου»,
το DEVA φιλοδοξεί να
αναδειχθεί ως ένα
μετα-κεμαλικό και
μετα-ισλαμιστικό κόμμα.
Τα τρία προαναφερθέντα
κόμματα φαίνεται να
διανύουν μία διαδικασία
μετασχηματισμού του
πάλαι ποτέ άκαμπτου
πολιτικού και
ιδεολογικού τους
περιεχομένου,
προσαρμόζοντάς το έτσι
ώστε να γίνει
προοδευτικά πιο εύκαμπτο
και συμπεριληπτικό. Η
πορεία τους αυτή μοιάζει
με εκείνη της «Αργούς»:
Ανανεώνει διαρκώς τον
εξοπλισμό της καθώς
ταξιδεύει χωρίς να
αλλάξει το όνομά της.
Στο τέλος κάτω από το
ίδιο όνομα υπάρχει ένα
εντελώς διαφορετικό
πλοίο.
Οι κ. Γιώργος
Αγγελετόπουλος και ο κ.
Ευάγγελος Αρεταίος είναι
επιστημονικοί συνεργάτες
του ΕΛΙΑΜΕΠ, στην
ιστοσελίδα του οποίου
υπάρχει το πλήρες
κείμενο του άρθρου τους
στα αγγλικά («The Times
They Are A-Changin’»?
Three Turkish Opposition
Parties).
Πρώτη δημοσίευση στο
Βήμα
Greek Finance Forum
Σχόλια Χρηστών
Trading
σε ελληνικές μετοχές μέσω
της Πλατφόρμας Συναλλαγών Plus 500 (Κάντε Click και
Κατεβάστε την μοναδική πλατφόρμα συναλλαγών, χωρίς καμία
οικονομική υποχρέωση, περιλαμβάνει και λογαριασμό "επίδειξης"
- Demo).