Τρίτη, 00:01 - 07/01/2020

  Tweet

«Φοβάμαι», έγραψε ο κ. Λιάκος, «ότι η σημερινή μέρα της υπογραφής του αγωγού East Med θα αποδειχθεί μοιραία. Πρέπει να απευχηθούμε την πραγματοποίησή του. Με τη συμφωνία των πολιτικών δυνάμεων στην υλοποίησή του, ακούγεται ως αιρετική και περιθωριακή φωνή κάθε αντίθετη άποψη, που λέει ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί η Τουρκία από τα όποια κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου, ότι είναι έωλη και τυχοδιωκτική η συμμαχία Ελλάδας - Κύπρου (που έχει ιδιαίτερες ευθύνες) - Ισραήλ και Αιγύπτου και ότι μπλέκουμε σε διαμάχες που η Ελλάδα δεν μπορεί να ελέγξει. Επιτρέψτε μου, αλλά τη θεωρώ πολιτική αυτοχειριασμού. Ελλάδα και Τουρκία, και από τη γεωγραφία και από την ιστορία είναι καταδικασμένες να ζουν μαζί, να διαπραγματεύονται, να λύνουν τις διαφορές τους και να συνεργάζονται. Οχι να βγάζει η μία τα μάτια της άλλης. Οποτε το έκαναν το πλήρωσαν ακριβά εκατέρωθεν».

Δεν θα αναφερθούμε στην ουσία της τοποθέτησής του, αλλά πρέπει να επισημάνουμε ότι το θέμα του αγωγού είναι πολύπλοκο και γι’ αυτό είναι καλό να ακούγονται όλες οι απόψεις, ακόμη και όσες θεωρούνται «αιρετικές» ή «ακραίες», σύμφωνα πάντα με το κυρίαρχο δόγμα.

Το βασικό ερώτημα είναι τι κάνει το πολιτικό σύστημα –εν γένει– στους ανθρώπους που θέλει να προσελκύσει. Να το πούμε πιο λιανά: μπορεί ένας διανοούμενος να είναι ενταγμένος σε έναν κομματικό σχηματισμό και να λέει την άποψή του ελεύθερα; Ή πρέπει, ελέω «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού», να παπαγαλίζει την άποψη της πλειοψηφίας; Αν ισχύει το δεύτερο, τι θέλει ο κ. Λιάκος στην αρένα και, το κυριότερο, τι θέλουμε από τον κ. Νίκο Δήμου στην πολιτική; Να θυμηθούμε ότι ο τελευταίος, σε μια ατυχή στιγμή για το Ποτάμι, εξωθήθηκε στην έξοδο διότι εξέφρασε κάποιες «αιρετικές» απόψεις σχετικά με το «Αγιο Φως».

Αν, δηλαδή, χρειαζόμαστε στρατιωτάκια ακούνητα κι αμίλητα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να στρατευθεί ένας Αντ. Λιάκος ή ένας Ν. Δήμου. Υπάρχουν χιλιάδες εκεί έξω που όχι μόνο έχουν τα προσόντα της παπαγαλίας, αλλά είναι και πρόθυμοι να παπαγαλίζουν.

Κάποτε ρώτησαν τον ιδιοφυή ιδρυτή της Apple, Στιβ Τζομπς, ποιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας των εταιρειών που έφτιαξε κι άλλαξε τον κόσμο. «Δεν έχει νόημα να προσλαμβάνεις έξυπνους ανθρώπους για να τους λες τι να κάνουν. Εμείς προσλαμβάνουμε έξυπνους ανθρώπους για να μας λένε τι να κάνουμε», απάντησε, και το ίδιο ακριβώς ισχύει στην πολιτική.

Πάσχος Μανδραβέλης (Καθημερινή)