Ίσως να είναι νομοτελειακό,
να πρόκειται για μια δυσλειτουργία της
Δημοκρατίας η οποία είναι αδύνατον να διορθωθεί.
Κάτι σαν τον θόρυβο της αλυσίδας του ποδηλάτου.
Ή σαν τις ενοχλητικές πιτσιλιές γύρω από την
κανάτα της καφετιέρας. Όπως και να έχει, εδώ και
λίγες μέρες με αφορμή τη «θεατρική» παραφυάδα
του ελληνικού MeToo βρισκόμαστε ξανά στο ίδιο
έργο θεατές.
Αμέσως μετά το
απελευθερωτικό κύμα των
καταγγελιών και
παράλληλα με την
ανακουφιστική
κινητοποίηση της
δικαιοσύνης, έσπευσαν
σχεδόν μηχανιστικά να
εργαλειοποιήσουν το
ζήτημα οι γνωστές
δυνάμεις του
αποπροσανατολισμού:
κομματικοί μηχανισμοί,
κουτοπόνηροι
δημοσιογράφοι, (κακο)πληρωμένα
τρολ και απλοί ανόητοι.
Και, ως συνήθως, μια
ομίχλη πηχτή σαν
γιαούρτι πολλών λιπαρών
άρχισε να απλώνεται γύρω
μας, αναγκάζοντάς μας να
σκουντουφλάμε διαρκώς σε
εμπόδια και να πέφτουμε
με τα μούτρα σε λασπερές
λακκούβες.
Και
να οι «σατανικές» ΜΚΟ
που προμήθευαν τον
κατηγορούμενο με
καραβιές παιδιών προς
κακοποίηση. Να τα
photoshop διδακτικού
περιεχομένου. Να τα «είστε
κόμμα παιδεραστών». Να
τα «μιλάτε εσείς που
κάψατε εκατό ανθρώπους
στο Μάτι». Να οι γνωστοί
και μη εξαιρετέοι
sociopaths οι οποίοι
πασχίζουν να στρέψουν
τους προβολείς πάνω τους.
Να οι άλλοι που βρίσκουν
ευκαιρία να λύσουν
προσωπικές τους διαφορές.
Να και οι αφιονισμένοι
ακόλουθοι των μεν και
των δε που τρέχουν να
χτυπηθούν στην αρένα. Το
αποτέλεσμα ήταν να γίνει
μια μετατόπιση της
συζήτησης από το
σημαντικό στο ασήμαντο
–ή έστω στο λιγότερο
σημαντικό– και να
καλούμαστε όλοι να
πάρουμε θέση πάνω στο
δεύτερο, αφήνοντας στην
άκρη το πρώτο. Και εν
τέλει, ένα θέμα τόσο
μεγάλο που ξεπερνά
κόμματα και πολιτικές
ιδεολογίες, κινδυνεύει
να συρρικνωθεί ώστε να
χωρέσει στο στενό
πλαίσιο της
μικροπολιτικής
αντιπαράθεσης.
Είπαμε όμως: Καλώς ή
κακώς (προφανώς κακώς)
όλα τα παραπάνω είναι
μέσα στο παιχνίδι της
δημοκρατίας και της
σύγχρονης εκδοχής της
που ευδοκιμεί στο
οικοσύστημα των social
media. Αν θέλουμε λοιπόν
να προχωρήσουμε, είναι
αναγκαίο να μάθουμε να
ζούμε μαζί τους και να
τα προσπερνάμε – στην
ανάγκη δεμένοι στο
κατάρτι σαν τον Οδυσσέα.
Άλλωστε, για να μην τα
βλέπουμε όλα μαύρα, τον
τελευταίο καιρό βγαίνουν
μπροστά όλο και
περισσότεροι άνθρωποι
που σε εκπλήσσουν
ευχάριστα με το ήθος, το
σθένος και την ευγενή
μαχητικότητά τους.
Άνθρωποι που
αποκαλύπτουν σκοτεινές
ιστορίες, φτιάχνουν
δίκτυα αλληλεγγύης και
στηρίζουν έμπρακτα και
επίμονα τον αδύναμο σε
αυτήν την άνιση μάχη.
Δεν
γνωρίζουμε ακόμα αν το
ελληνικό MeToo που
ξεκίνησε με τις
αποκαλύψεις της Σοφίας
Μπεκατώρου θα οδηγήσει
σε ένα απτό, για το
σύνολο της κοινωνίας,
αποτέλεσμα ή αν θα
καταλήξει απλώς στην
καταδίκη μερικών
μεμονωμένων «τεράτων»
που θα αντιμετωπίζονται
στο εξής σαν σκοτεινές
εξαιρέσεις στον κανόνα.
Αν πάντως συμβεί το
πρώτο, θα το οφείλουμε
σε μεγάλο βαθμό σε αυτό
το ελπιδοφόρο αντίβαρο.
Μεταξύ μας, όμως, όσο
περνούν οι μέρες, το
δεύτερο ενδεχόμενο
κερδίζει ολοένα και
περισσότερο έδαφος.
Γιώργος Παναγιωτάκης (Athens
Voice)
Greek Finance Forum
Σχόλια Χρηστών
Trading
σε ελληνικές μετοχές μέσω
της Πλατφόρμας Συναλλαγών Plus 500 (Κάντε Click και
Κατεβάστε την μοναδική πλατφόρμα συναλλαγών, χωρίς καμία
οικονομική υποχρέωση, περιλαμβάνει και λογαριασμό "επίδειξης"
- Demo).