Παρασκευή, 00:01 - 25/09/2020

  Tweet

Στο παρόν στάδιο, οι διάφοροι τακτικισμοί της ελληνικής κυβέρνησης, που ακροβατούν μεταξύ αποτροπής και κατευνασμού, χωρίς ένα ξεκάθαρο πλάνο, δημιουργούν μια περίεργη εικόνα. Λίγες μέρες μετά την Ευρωμεσογειακή Σύνοδο στην Κορσική, τη ξεκάθαρη διπλωματική στήριξη της Γαλλίας και την προώθηση αμυντικής συμφωνίας μεταξύ των δύο, η οποία δύναται να δημιουργήσει προοπτικές αναδιάταξης των συσχετισμών ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο, η Αθήνα φαίνεται ότι θέλησε να ικανοποιήσει τη Γερμανία και το ΝΑΤΟ, κερδίζοντας χρόνο για τη συνέχεια. Αμέσως, λοιπόν, μετά το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, όπου η Κύπρος ορθά επέμεινε στην παράλληλη επιβολή κυρώσεων σε Λευκορωσία - Τουρκία και λίγο πριν το κρίσιμο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, την ώρα που έπρεπε να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα, η Αθήνα έσπευσε να ανακοινώσει την έναρξη διερευνητικών συνομιλιών με την Άγκυρα.  

Χωρίς να υπάρχει αμφιβολία ότι ο διάλογος και η ειρηνική επίλυση των διαφορών είναι η ενδεδειγμένη λύση, εντούτοις, πρέπει να διεξάγεται υπό κάποιες προϋποθέσεις. Σίγουρα δεν μπορεί να διεξάγεται υπό καθεστώς του εκφοβισμού, ενώ σημαντικό είναι και το momentum που πραγματοποιείται.  Η Θεωρία των Διεθνών Σχέσεων και η Ρεαλιστική Σχολή Σκέψης προκρίνει ακόμη ως βασική αρχή, για να μπορεί ο διάλογος να είναι επιτυχημένος, τη συζήτηση δύο σχετικώς ισότιμων κρατών από πλευράς ισχύος. Ένας ετεροβαρής διάλογος καταλήγει πάντα στη Θουκυδίδεια θέση ότι ο ισχυρός επιβάλλει τη θέλησή του και ο αδύναμος υποχωρεί και συμβιβάζεται.

Η Άγκυρα, εδώ και χρόνια, αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο, ενώ αποσκοπεί διά των παραβιάσεων να «γκριζάρει» περιοχές και να νομιμοποιήσει τετελεσμένα μέσω της διαπραγμάτευσης. Έχει διαμηνύσει ότι στο ζήτημα των ενεργειακών πόρων της Κύπρου ζητά να βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και το ψευδοκράτος. Και μπορεί το Oruc Reis να αποσύρθηκε από την περιοχή του Καστελόριζου, εντούτοις, ο τουρκικός στόλος εξακολουθεί να αλωνίζει, συντηρώντας την ένταση στην κυπριακή ΑΟΖ. Την ώρα, λοιπόν, που η Αθήνα θα συνομιλεί με την Άγκυρα, η Κύπρος θα συνεχίσει να βρίσκεται υπό την απειλή των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Και διά ξηράς και διά θαλάσσης. Με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στο τραπέζι του διαλόγου. 

Η Αθήνα, λοιπόν, δεν πρέπει να πάει σε συνομιλίες με ανοικτή ατζέντα και επί παντός επιστητού, όπως επιθυμεί η Άγκυρα, καθώς δεν διεκδικεί κάτι, αλλά ούτε και θα έπρεπε να θέσει τα υφιστάμενα δεδομένα υπό αίρεση. Από πλευράς, Αθήνας, λοιπόν, ποια θα είναι η ατζέντα του διαλόγου με την Τουρκία και ποιες θα είναι οι κόκκινες γραμμές; Αυτό είναι κάτι που πρέπει να διαμηνύσει δημόσια και με σαφήνεια, προς πάσα κατεύθυνση, ο Έλληνας πρωθυπουργός. Σε κάθε περίπτωση, είναι ανεπίτρεπτο η ελληνική κυβέρνηση να παραχωρήσει μέρος από την κυριαρχία της Ελλάδας ή να προβεί σε οποιαδήποτε μυστική συμφωνία για την Κύπρο, θεωρώντας εσφαλμένα ότι με αυτό τον τρόπο θα απαλλαχθεί από τον τουρκικό «βραχνά». 

Μπορεί ακόμη η κυβέρνηση Μητσοτάκη να επέλεξε να εισέλθουν οι δύο χώρες σε «ήρεμα νερά», χωρίς να επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αποχώρηση του Barbaros και του Yavuz από την κυπριακή ΑΟΖ, εντούτοις τόσο η ίδια, όσο και διάφοροι κύκλοι της αθηναικής ελίτ, καλό είναι να μην ξεχνούν ότι αν χαθεί η Κύπρος, ακολούθως η Ελλάδα θα γυρεύει τα νησιά του Αιγαίου, καθώς η «όρεξη» της Τουρκίας δεν θα υποστεί «κορεσμό». Ευχόμαστε, ο Έλληνας Πρωθυπουργός να σταθεί τουλάχιστον δίπλα στον Πρόεδρο Αναστασιάδη, στο επικείμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σε περίπτωση δηλαδή που ο τελευταίος καταφέρει μέχρι τότε να αντέξει τις αφόρητες πιέσεις.

Νικολέττα Κουρούσιη  (philenews.com)