Παρασκευή, 00:01 - 10/01/2020

  Tweet

Η θέρμη με την οποία υποστηρίζει την επανεκλογή Παυλόπουλου ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι τόση που συνδέει την επανεκλογή με τα σημαντικά προβλήματα της εξωτερικής πολιτικής. Λες και αν τον διαδεχτεί ένα άλλο πρόσωπο θα αδυνατίσει η θέση της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία. Εκτός αν νομίζει ότι οι Τούρκοι φοβούνται από τα συνεχή «αυστηρά μηνύματα» που τους στέλνει ο σχεδόν καθημερινά σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας και μόλις αυτά εκλείψουν ο Ερντογάν θα αναθαρρήσει και θα πάψει να συγκρατείται.

Τι είναι αυτό που εκφράζει ο Προκόπης Παυλόπουλος και κάνει τον Αλέξη Τσίπρα να τον θεωρεί αναντικατάστατο; Τσίπρας και Παυλόπουλος συναντήθηκαν από διαφορετικές θέσεις τον Δεκέμβριο του 2008. Ο πρώτος ως αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δικαιολογούσε και ενίσχυε την καταστροφή του κέντρου της Αθήνας και ο Παυλόπουλος ως αρμόδιος υπουργός ανέχτηκε τα επεισόδια και τις καταστροφές.

Στην αρχή της οικονομικής κρίσης ο Αλέξης Τσίπρας πρότεινε για το ξεπέρασμά της την πρόσληψη 100.000 δημοσίων υπαλλήλων. Από την πλευρά της τότε κυβέρνησης  ο Προκόπης Παυλόπουλος ήταν ο υπουργός που προχώρησε στη μονιμοποίηση δεκάδων χιλιάδων συμβασιούχων  και στην πρόσληψη χιλιάδων νέων υπαλλήλων. Στην πλειονότητά τους οι προσλήψεις της περιόδου εκείνης δεν έγιναν μέσα από τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ.  Οι έξι στις δέκα ήταν  για υπαλλήλους με σύμβαση έργου ή ορισμένου χρόνου, που δεν υπάγονταν τότε στον έλεγχο της ανεξάρτητης Αρχής. Την εποχή αυτή καθιερώθηκε η συνέντευξη των υποψηφίων για να προσλαμβάνονται τα «γαλάζια παιδιά».

Το ελληνικό κράτος χρεοκοπούσε και τα έξοδα του δημοσίου έφτασαν να είναι 35 δισεκατομμύρια παραπάνω από τα έσοδα, αλλά Τσίπρας και Παυλόπουλος είχαν βρει τη μαγική συνταγή: την περαιτέρω αύξηση των εξόδων με μεγάλη αύξηση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Ο ένας ζητούσε 100.000 νέες προσλήψεις  και διατύπωνε την θεωρία ότι για να ξεπεραστεί η κρίση το κράτος θα πρέπει να ξοδεύει περισσότερα -από χρήματα που δεν είχε- και ο άλλος την έκανε πράξη.

Όταν η Ελλάδα μπήκε για τα καλά στην κρίση και οι δυo τους κατακεραύνωναν τον νεοφιλευθερισμό- παγκόσμιο Μινώταυρο τον είχε χαρακτηρίσει ο Προκόπης Παυλόπουλος- για τα χάλια της Ελλάδας. Αυτοί ήθελαν να ξοδεύουν σε διορισμούς και το κράτος να δανείζεται όλο και περισσότερα. Όταν οι δανειστές διαπίστωσαν ότι όπως πήγαινε το πράγμα δεν θα έπαιρναν ποτέ τα χρήματά τους πίσω, έπαψαν να δανείζουν τη χώρα. Για τους Τσίπρα και Παυλόπουλο δεν έφταιγε η Ελλάδα και η πολιτική της τεράστιας αύξησης των κρατικών δαπανών, αλλά το διεθνές κεφάλαιο που ήθελε να μας κατασπαράξει.

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ συστηματικά εξαιρούσαν από την κριτική τους την πενταετία 2004-2009 και την διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Η ανάδειξη ενός από τα σημαντικότερα στελέχη της, του Προκόπη Παυλόπουλου, στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν ενταγμένη σε αυτό το πλαίσιο.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος εκφράζει όσο λίγα πρόσωπα την Ελλάδα του πελατειακού συστήματος, της αναξιοκρατίας και του εγκλωβισμού στην ακινησία και στην καθυστέρηση. Είναι ένα από τα μοιραία πρόσωπα της χρεοκοπίας και είναι ένας σταθερός αντίπαλος της Ελλάδας που αγωνίζεται να βρει μια δημιουργική  θέση στον σύγχρονο κόσμο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δυνάμεις που τον υποστηρίζουν από την Αριστερά και τη Δεξιά δεν έχουν καμιά ιδέα για το πώς η χώρα θα γίνει παραγωγική, αλλά έχουν διαπρέψει στο μοίρασμα χρημάτων από τα ταμεία του κράτους για κομματικό όφελος. 

Σπύρος Βλέτσας (Athens Voice)