Όπως γράφει το Money Review, σύμφωνα με νομικούς κύκλους, η κατάσταση αυτή οφείλεται στις αλλαγές που έγιναν πριν από έναν χρόνο με τον «Κώδικα για τη ρύθμιση οφειλών με παροχή δεύτερης ευκαιρίας», στις πτωχευτικές εκποιήσεις.

Σύμφωνα δηλαδή με το νέο καθεστώς που ισχύει για εταιρείες οι οποίες έχουν πτωχεύσει βάσει του νόμου 3588/2007, εφόσον δεν υπήρξε υπερθεματιστής μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2020, ύστερα από πέντε προσπάθειες, τα ακίνητα αυτά θα πρέπει να βγαίνουν στο σφυρί διαδικτυακά, μέσω της ειδικής ηλεκτρονικής πλατφόρμας (e-auction).

Ωστόσο, όπως εξηγούν νομικοί, μια πτωχευτική εκποίηση που προηγουμένως είχε επιχειρηθεί να πραγματοποιηθεί στο δικαστήριο, αλλά «μεταφέρεται» στο Διαδίκτυο χωρίς να έχει προηγηθεί η σύγκληση γενικής συνέλευσης (όπου συμμετέχουν εκπρόσωποι τραπεζών, Δημοσίου, ασφαλιστικών ταμείων, προμηθευτές, εργαζόμενοι κτλ.) που εγκρίνει τη διενέργεια online πλειστηριασμών, ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη με την άσκηση ανακοπής. Κι αυτό επειδή σε άγονους πλειστηριασμούς (βάσει του Ν.3588/2007) διατάσσεται και μείωση της τιμής πρώτης προσφοράς με δικαστικές αποφάσεις ή και διατάξεις εισηγητών. 

Ως αποτέλεσμα, η άσκηση ανακοπής κατά πλειστηριασμού εγκλωβίζει τη διαδικασία σε έναν ατέρμονα, φαύλο κύκλο. Μέχρι να εκδοθεί η απόφαση για την άσκηση ανακοπής μπορεί να χρειαστούν πολλά χρόνια, ενώ προκαλούνται επιπρόσθετες δαπάνες για τη φύλαξη των εγκαταστάσεων –που θα έπρεπε, μέσω εκποίησης, να αλλάξουν χέρια και να αξιοποιηθούν–όπως και για αμοιβές λογιστών και αποζημιώσεις των συνδίκων. Ως αποτέλεσμα, οικοπεδικές εκτάσεις εκατοντάδων στρεμμάτων, σε όλη την Ελλάδα, όπως και κτιριακές εγκαταστάσεις και εξοπλισμός απαξιώνονται, ενώ οι πιστωτές των οποίων η ικανοποίηση είναι το ζητούμενο μέσω των πλειστηριασμών, κινδυνεύουν να αποζημιωθούν με πολύ λιγότερα χρήματα, επειδή τα περιουσιακά στοιχεία απαξιώνονται.

Επίσης, η πώληση μέσω Διαδικτύου ακινήτων εταιρειών, που ενδεχομένως έχουν πτωχεύσει πριν από δέκα χρόνια ή και περισσότερο, απαιτεί τη διενέργεια διπλής εκτίμησης, γεγονός που συνεπάγεται μεγαλύτερη καθυστέρηση αλλά και αυξημένα έξοδα. Και αυτό δεδομένου ότι, όπως εξηγούν νομικοί κύκλοι, η εύλογη αξία των ιδιοκτησιών θα πρέπει να προσαρμοστεί στην τελευταία τιμή –που είναι μειωμένη–στην οποία επιχειρήθηκε να εκποιηθεί μία ιδιοκτησία.

Με τα δεδομένα αυτά έχει συσσωρευτεί σε όλη την Ελλάδα ένας μεγάλος όγκος ακινήτων, τα οποία δεν είναι δυνατόν να αξιοποιηθούν, ενώ η επαναλειτουργία ή μετεξέλιξη χρεοκοπημένων βιομηχανικών μονάδων αποτελεί άθλο. Είναι ενδεικτικό ότι η πτωχευμένη αλυσίδα Ατλάντικ διαθέτει τουλάχιστον 20 ακίνητα των οποίων η πώληση είναι αδύνατη, με τη λίστα να περιλαμβάνει ακίνητα «σε ομηρία»των Shelman, Εν.Κλω, Αλλατίνη και Ηλεκτρονική.

Για τις επιπτώσεις που έχουν προκαλέσει οι γκρίζες ζώνες του ν. 4738/2020 στις πτωχευτικές εκποιήσεις, έχουν ενημερωθεί, κατά πληροφορίες, τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, με το πρόβλημα να εκτιμάται ότι θα επιλυθεί μέσω ειδικής νομοθετικής ρύθμισης. Στόχος είναι, όπου η γενική συνέλευση πιστωτών δεν έχει αποφασίσει το αντίθετο, οι εκποιήσεις (για πτωχεύσεις εταιρειών βάσει του Ν. 3588/2007) να προχωρούν σύμφωνα με το παλαιό καθεστώς, δηλαδή όχι μέσω e-auction.