Δευτέρα, 16/12/2019

  Tweet

Ήδη, πάντως, άρχισαν τα στρογγυλά τραπέζια με τους έχοντες τη σχετική εμπειρία και τεχνογνωσία, καθώς οι διεθνείς συμβουλευτικές εταιρείες κομίζουν στις συζητήσεις αυτές την πολύτιμη ιταλική εμπειρία. Το σχέδιο «Ηρακλής», άλλωστε, αποτελεί την εξέλιξη του ιταλικού μοντέλου αντιμετώπισης του προβλήματος των NPEs.

Σύμφωνα με τα όσα γράφει η Ειρήνη Σακελλάρη στην Ναυτεμπορική, ένα τέτοιο τραπέζι συζήτησης έλαβε χώρα μεταξύ KPMG, τραπεζών και υπουργείου Οικονομικών την περασμένη εβδομάδα, ενώ θα ακολουθήσουν και άλλα αντίστοιχα, όπως σημειώνουν καλά ενημερωμένες κυβερνητικές πηγές.

Το τραπεζικό σύστημα χαρτογραφείται πανευρωπαϊκά, προκειμένου να εξειδικευτούν τα προβλήματα και να βρεθούν οι λύσεις σε ό,τι αφορά τις ελληνικές τράπεζες.

Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι:

* O προβληματισμός σε ό,τι αφορά την κερδοφορία των τραπεζών. Αναζητούνται νέες πηγές εσόδων και ως τέτοιες κρίνονται το wealth management και το bancassurance.

* H μείωση του κόστους.

* Η ψηφιακή μετάβαση που θα αλλάξει την ποιότητα των ενεργητικών και θα απομοχλεύσει τα κόκκινα δάνεια στις τράπεζες.

* Η ανάγκη διαφοροποίησης των επιχειρηματικών μοντέλων των πιστωτικών ιδρυμάτων, καθώς το 73% των καθαρών λειτουργικών εσόδων (Net Operating Income) σε όλες τις ευρωπαϊκές τράπεζες προέρχεται από τις ίδιες πηγές.

Οι δυσκολίες

Σε ό,τι αφορά το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, οι δυσκολίες εντοπίζονται σε τέσσερις μεγάλες περιοχές:

* Στην άμεση λειτουργική πια εφαρμογή του σχεδίου «Ηρακλής», που αφενός θα απαλλάξει τις τράπεζες από το βαρίδι των κόκκινων δανείων, αφετέρου θα δημιουργήσει μια δευτερογενή αγορά προς εκμετάλλευση.

* Στην επίλυση όλων των νομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζονται με τα κόκκινα δάνεια και κυρίως το πλαίσιο προστασίας, αλλά και στη διαμόρφωση καλών συνθηκών για την απόδοση της αγοράς real estate που θα αναπτυχθεί πέριξ των κόκκινων δανείων.

* Στην καθοδήγηση των επενδυτών να τιμολογήσουν τους τίτλους, κάτι το οποίο απαιτεί πλήθος στοιχείων (data που θα πρέπει να τους χορηγθούν).

* Στα όρια που θέτουν οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί για το θέμα κατά τις πράξεις που θα λαμβάνουν χώρα.

* Στον υπολογισμό του χρονοδιαγράμματος των τιτλοποιήσεων, το οποίο προβλέπει δύο με τρεις μήνες σε ό,τι αφορά το due diligence και τον έλεγχο της τιτλοποίησης. Στη συνέχεια θα πρέπει να καταρτιστεί το business plan, να γίνουν οι αξιολογήσεις από τους οίκους, να καταρτισθούν οι συμβάσεις με τους servicers και να εκτελεσθούν τα συμβόλαια. Οι διαδικασίες αυτές υπολογίζεται πως απαιτούν άλλους δύο μήνες.

Σε ό,τι αφορά την τέταρτη φάση, για την ολοκλήρωση της οποίας θα απαιτηθεί περίπου ένας μήνας, αυτή προβλέπει την κατάθεση των συμβάσεων στο υπουργείο Οικονομικών και από εκεί στον επόπτη προκειμένου να δοθεί η εγγύηση της κάθε τιτλοποίησης.