Δευτέρα, 15/02/2021

  Tweet

Σύμφωνα με τον καθηγητή του LSE, περσινή έρευνα δείχνει ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις σύνδεσεις των δύο ασθενειών.

Η πιο κοινή αιτία μόλυνσης που προκαλεί GBS παγκοσμίως είναι η γαστρεντερίτιδα, καθώς και άλλοι ιοί.

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια και για πολλά άλλα εμβόλια (συμπεριλαμβανομένης της ηπατίτιδας Β, της πολιομυελίτιδας, του τετάνου, του μηνιγγιτιδοκοκκικού, της λύσσας), έχει αναφερθεί πως σχετίζονται με την εμφάνιση του GBS.

Δείτε αναλυτικά την ανάρτηση του Ηλία Μόσιαλου:

Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε ήδη τον προηγούμενο Δεκέμβριο (στην ιατρική επιθεώρηση Brain: a journal of Neurology, doi.org/10.1093/brain/awaa433) παρέθετε τα αποτελέσματα μιας μελέτης που δεν βρήκε καμία σχέση μεταξύ της λοίμωξης COVID-19 και του συνδρόμου Guillain-Barré (GBS).

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, για όσους παρακολουθούμε τη βιβλιογραφία- έχουν υπάρξει αρκετές αναφορές περιπτώσεων που θυμίζουν τα συμπτώματα του GBS σε ασθενείς COVID-19. Η προαναφερθείσα μελέτη μελέτησε επιδημιολογικά τις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν από το 2016 έως το 2019 και τις σύγκρινε με τις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Η συχνότητα εμφάνισης GBS στα νοσοκομεία του Ηνωμένου Βασιλείου από το 2016 έως το 2019 ήταν 1,65-1,88 ανά 100 000 άτομα ετησίως. Η συχνότητα εμφάνισης GBS -συγκεκριμένα μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου 2020 σε σύγκριση με τους ίδιους μήνες του 2016-19- μειώθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Το αποτέλεσμα μπορεί να σχετίζεται με το λόκνταουν και τα μέτρα δημόσιας υγείας που μειώνουν τη μετάδοση παθογόνων που προκαλούν GBS (όπως το Campylobacter jejuni και οι αναπνευστικοί ιοί).

Επιπλέον, σε μια ανεξάρτητη μελέτη κοόρτης, αναφέρθηκαν 47 περιπτώσεις GBS. Μεταξύ αυτών ήταν 13 επιβεβαιωμένες περιπτώσεις COVID-19, 12 πιθανές και 22 άσχετες με τη νόσο COVID-19. Η μελέτη καταλήγει πως δεν αποκλείει πλήρως την πιθανότητα σύνδεσης, αλλά με τα υπάρχοντα δεδομένα δεν βρέθηκαν επιδημιολογικές ή φαινοτυπικές ενδείξεις πως η λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV-2 είναι αιτιολογική του GBS.

Περίπου 1500 περιπτώσεις GBS καταγράφονται στο Ηνωμένο Βασίλειο κάθε χρόνο, και περίπου 100.000 παγκοσμίως. Είναι επομένως μια ανησυχητική ασθένεια. Περίπου οι μισοί από αυτούς που επηρεάζονται από το GBS έχουν προηγούμενο ιστορικό μιας αναγνωρισμένης λοίμωξης και συχνά δεν υπάρχει εμφανής αιτία για την εκδήλωση της ασθένειας.

Η πιο κοινή αιτία μόλυνσης που προκαλεί GBS παγκοσμίως είναι η γαστρεντερίτιδα που προκαλείται από το Campylobacter jejuni. Πολλές άλλες λοιμώξεις μπορούν επίσης να προκαλέσουν GBS όπως ο κυτταρομεγαλοϊός, η γρίπη, το Mycoplasma pneumoniae, ο ιός Zika και άλλες.

Συγκεκριμένα, κατά την πρόσφατη επιδημία του ιού Ζίκα στη Λατινική Αμερική, πολλές χώρες είχαν αναφέρει απότομη αύξηση των περιπτώσεων GBS και η αιτιώδης συνάφεια επιβεβαιώθηκε από την επιδημιολογική ανάλυση.

Αυτός είναι ένας μεταξύ των λόγων που η συσχέτιση SARS-CoV-2 και GBS παρακολουθείται.

Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε αύξηση των περιπτώσεων GBS μετά την πανδημία, όπως συνέβη στην πανδημία του ιού Zika.

Δεν είναι όμως πάντα τόσο εύκολο να αποδειχθεί η ο συσχετισμός. Σε μια άλλη Ιταλική μελέτη για παράδειγμα παρατηρήθηκε μια αύξηση των περιπτώσεων GBS στη Βόρεια Ιταλία (dx.doi.org/10.1136/ jnnp-2020-324837) σε σχέση με το προηγούμενο έτος -όχι μόνο σε COVID-19 ασθενείς αλλά συνολικά.

Αλλά όπως και με τη βρετανική μελέτη δεν υπάρχουν οριστικές ενδείξεις ότι η αύξηση των περιπτώσεων σχετίζεται με τον κορωνοϊό.

Που θέλω να καταλήξω;

Δεν πρέπει να αναπαράγουμε βιαστικούς ή λανθασμένους συσχετισμούς για την εμφάνιση GBS – ή άλλης σπάνιας ασθένειας- λίγο μετά τον εμβολιασμό για τον COVID-19 χωρίς πολύ προσεκτική ανάλυση.

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια και για πολλά άλλα εμβόλια (συμπεριλαμβανομένης της ηπατίτιδας Β, της πολιομυελίτιδας, του τετάνου, του μηνιγγιτιδοκοκκικού, της λύσσας), έχει αναφερθεί πως σχετίζονται με την εμφάνιση του GBS.

Χωρίς αιτιολογία.

Γιατί δεν έχει αποδειχθεί ο συσχετισμός των εμβολίων και του GBS. Οι κυβερνήσεις και οι ιατρικές υπηρεσίες έχουν ξεκινήσει την πιο δύσκολη μαζική παρέμβαση στη δημόσια υγεία στη σύγχρονη ιστορία και οι πολίτες κατανοούν τα οφέλη της προστασίας κατά του COVID-19 μέσω του εμβολιασμού.

Πρέπει όμως ταυτόχρονα οι ρυθμιστικές αρχές να μεριμνήσουν ώστε τα ΜΜΕ και να ενημερώνονται και να ενημερώνουν υπεύθυνα. H χρονική συσχέτιση του εμβολιασμού με μια σπάνια ασθένεια δεν είναι επαρκής απόδειξη αιτιώδους συνάφειας.