| Ειδήσεις - Αναλύσεις | Ο Κυνηγός | Λεωφόρος Αθηνών | "Κουλου - Βάχατα" | +/- | Fundamentalist | Marx - Soros | Start Trading |

 

 
 

Ο αυτοκαταστροφικός εθνικισμός της Κίνας

 

Τρίτη, 00:01 - 21/07/2020

 

   Share

 

Περίληψη: 

Όσο περισσότερο το ΚΚΚ στηρίζεται στον εθνικισμό, τόσο λιγότερο θα πρέπει να ανησυχούν οι Ηνωμένες Πολιτείες για την Κίνα ως έναν αντίπαλο για την παγκόσμια ηγεσία. Ήδη, σε όλο τον κόσμο, οι κινέζικες προσπάθειες να διακηρυχθεί η ανωτερότητα της Κίνας στην καταπολέμηση του κορωνοϊού έχουν πυροδοτήσει υποψίες και συναγερμό, όπως και απαιτήσεις για αποζημιώσεις, αγωγές, και εκκλήσεις για επανεξέταση των δεσμών με την Κίνα.

 

 

----------------------------

Στους μήνες από τότε που ξεκίνησε η παγκόσμια πανδημία της [ασθένειας] COVID-19 στην Wuhan, οι ηγέτες της Κίνας έχουν γίνει όλο και πιο εθνικιστικοί. Έχουν καυχηθεί σε ακροατήρια τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό για την υπεροχή του συστήματος της Κίνας όσον αφορά την καταπολέμηση της νόσου. Έχουν διακινήσει θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με το ότι ο νέος κορωνοϊός προήλθε από τις ΗΠΑ. Έχουν αγκαλιάσει την διπλωματία «πολεμιστή λύκου» (“wolf warrior” diplomacy), επιτιθέμενοι αγενώς σε ξένους επικριτές και χρησιμοποιώντας κοινωνικά μέσα και άλλες πλατφόρμες για να επισημάνουν τις ξένες αδυναμίες.

Μια οθόνη εμφανίζει τον Xi να φορά μάσκα προσώπου, στο Πεκίνο, στην Κίνα, τον Μάιο του2020. Tingshu Wang / Reuters

---------------------------------------------------------------

Αν και ο κύριος στόχος της εθνικιστικής ώθησης του Πεκίνου ήταν η οικοδόμηση εγχώριας στήριξης για το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ), προκάλεσε επίσης εντάσεις με την Ουάσινγκτον, καθώς κάθε πλευρά προσπαθεί να ξεπεράσει την άλλη στο να μετατοπίζει την ευθύνη και στο να αποφεύγει την λογοδοσία για τον χειρισμό της COVID -19 [2]. Η ρητορική του «οφθαλμού αντί οφθαλμόν» έχει ήδη επιταχύνει μια κούρσα προς τα κάτω στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας και εμπόδισε την συνεργασία στην καταπολέμηση της πανδημίας. Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτή η πιο εθνικιστική κινεζική προσέγγιση θα παρουσιάσει ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις στο μέλλον, παρεμποδίζοντας τη μόχλευση και την αποτροπή των ΗΠΑ με τρόπους που θα περιορίσουν τις αμερικανικές πολιτικές επιλογές.

Αλλά μακροπρόθεσμα, ο εθνικισμός θα αποδειχθεί ακόμη περισσότερο ένα εμπόδιο για τις φιλοδοξίες του Πεκίνου, καθώς υπονομεύει τις κινεζικές προσπάθειες να προσελκύσει διεθνή υποστήριξη και να επιδείξει παγκόσμια ηγεσία. Η διπλωματία «πολεμιστή λύκου» ίσως να καθησυχάζει τους Κινέζους εθνικιστές εγχωρίως [3], αλλά θα περιορίσει την ελκυστικότητα της Κίνας στο εξωτερικό. Και η ξενοφοβία και η καταστολή στο όνομα της εθνικής σταθερότητας -είτε προς τους Αφρικανούς μετανάστες στην Guangzhou, τις μειονότητες της Κεντρικής Ασίας στην Xinjiang είτε τους εθνοτικά Κινέζους στο Χονγκ Κονγκ- έχουν αποκαλύψει το ψέμα στις κινεζικές προσπάθειες να προβάλουν μια καλοπροαίρετη και μεγαλόψυχη εικόνα. Ακόμα κι αν το Πεκίνο αναγνωρίσει αυτά τα προβλήματα, θα είναι δαπανηρό -αν και όχι αδύνατο- για την κινεζική ηγεσία να περιορίσει τον εθνικισμό που εξαπέλυσε.

ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ

Σε κάποιο βαθμό, το Πεκίνο έχει ήδη μετριάσει την πιο επιθετική εθνικιστική ρητορική του απέναντι σε μια εσωτερική και διεθνή αντίδραση τις τελευταίες εβδομάδες. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Zhao Lijian, αρνήθηκε ότι η Κίνα προσπαθεί να εξαγάγει το μοντέλο της σχετικά με την αντίδραση στον κορωνοϊό. Κορυφαία στρατιωτικά γεράκια προειδοποίησαν [4] Κινέζους εθνικιστές να μην χρησιμοποιήσουν βία για την επανένωση με την Ταϊβάν. Οι λογοκριτές έχουν κλείσει λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που προωθούν «πλαστές και παραπλανητικές» [5] αξιώσεις σχετικά με την Ινδία, το Καζακστάν και το Βιετνάμ. Όμως, παρά τη μέτρια αυτή μείωση [6] της εθνικιστικής ρητορικής, ακόμη και τα εσωτερικά ρεπορτάζ της Κίνας υποδηλώνουν [7] ότι το παγκόσμιο αντι-κινεζικό αίσθημα βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του μετά από την καταστολή στην πλατεία Τιενανμέν το 1989.

Ωστόσο, ο πιο αποφασιστικός εθνικισμός είναι πιθανό να παραμείνει χαρακτηριστικό της ρητορικής και της διπλωματίας του Πεκίνου, με σημαντικές επιπτώσεις στην πολιτική των ΗΠΑ. Όσο περισσότερο το ΚΚΚ δίνει προτεραιότητα στον εθνικισμό και την δημόσια σταθερότητα σε σχέση με την οικονομική ανάπτυξη ως πηγές εγχώριας νομιμοποίησης, τόσο λιγότερη μόχλευση έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες εξωτερικές δυνάμεις, ιδίως σε θέματα κεντρικής σημασίας για τους ηγέτες της Κίνας, όπως η εδαφική ακεραιότητα. Δείτε το Χονγκ Κονγκ, όπου το Πεκίνο φοβόταν τόσο την μόλυνση από την δημοκρατία όσο και μια αποσχιστική απειλή για την εθνική κυριαρχία [8]. Οι απειλές για οικονομικές κυρώσεις ήταν αναποτελεσματικές στο να αποτρέψουν το Πεκίνο από το να προωθήσει μια νέα νομοθεσία εθνικής ασφάλειας που θα θέσει τέλος στην αυτονομία του Χονγκ Κονγκ.

Όσο περισσότερο ένα ζήτημα ανταποκρίνεται στις εθνικιστικές ευαισθησίες μεταξύ του κινεζικού κοινού και των ελίτ, τόσο πιο πιθανές ξένες απειλές και ενέργειες πρόκειται να προκαλέσουν παρά να αποτραπούν. Βεβαίως, το ΚΚΚ έχει ουσιαστικό περιθώριο [9] για να διαμορφώσει την κοινή γνώμη μέσω της προπαγάνδας και του εκπαιδευτικού του συστήματος, επιτρέποντας στο Πεκίνο να μειώσει [10] το κόστος του συμβιβασμού και της [αυτο]συγκράτησης. Ωστόσο, ο λαϊκός εθνικισμός δίνει συχνά την σπίθα για διεθνή αντιπαράθεση, καθώς οι Κινέζοι netizens [στμ: πολίτες εξοικειωμένοι με το διαδίκτυο] πηγαίνουν στο παγκόσμιο κοινό με τις προσπάθειές τους να υπερασπιστούν την Κίνα, όπως έδειξε η διαμάχη της National Basketball Association πέρυσι όταν ο γενικός διευθυντής των Houston Rockets έγραψε στο Twitter την υποστήριξή του για τις διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ. Μόλις κινητοποιηθεί, ο εθνικισμός δημιουργεί πίεση στην κυβέρνηση να μιλήσει σκληρά και να καθησυχάσει το εγχώριο κοινό, αυξάνοντας το κόστος της συγκράτησης.

Η κατανόηση αυτής της δυναμικής εντός της Κίνας μπορεί να βοηθήσει τις ξένες κυβερνήσεις να αναλύσουν τα συχνά μικτά μηνύματα [11] που προέρχονται από το Πεκίνο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η επιθετική ρητορική της κινεζικής κυβέρνησης ξεπερνά την πραγματική της συμπεριφορά. Όταν οι εντάσεις κλιμακώθηκαν με την Ιαπωνία το 2013, το Πεκίνο χρησιμοποίησε φλογερά λόγια και απαίτησε από τα ξένα αεροσκάφη να ταυτοποιούνται και να συμμορφώνονται με τις κινεζικές οδηγίες όταν πετούν πάνω από την θάλασσα της Ανατολικής Κίνας˙ όμως, απέφυγε οποιαδήποτε πραγματική επίδειξη δυνάμεως. Μετά από μια σύγκρουση ενός αεροσκάφους της με ένα αμερικανικό κατασκοπευτικό αεροπλάνο στον αέρα το 2001, η Κίνα εκτόνωσε [12] την κρίση με το να πενθήσει για τον «μάρτυρα» πιλότο, αποτρέποντας τις αντι-αμερικανικές διαδηλώσεις, σε αντίθεση με τις διαμαρτυρίες που ενθάρρυνε μετά από μια αεροπορική επίθεση του ΝΑΤΟ που έπληξε την κινεζική πρεσβεία στο Βελιγράδι το 1999.

Ωστόσο, ο εθνικισμός ακόμα αυξάνει το κόστος της συγκράτησης. Ο Allan Dafoe και εγώ ερευνήσαμε τους Κινέζους χρήστες του Διαδικτύου αφότου ο στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών ξεκίνησε ξανά τις περιπολίες «ελευθερίας πλοήγησης» (freedom-of-navigation patrols) στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας, προκειμένου να συλλάβουμε την επίδραση αυτών των επαναλαμβανόμενων ελιγμών στις δημόσιες συμπεριφορές εντός της Κίνας, ένα σχεδόν φυσικό πείραμα. Τις ημέρες μετά τις περιπολίες, διαπιστώσαμε αύξηση της δημόσιας αποδοκιμασίας για την κινεζική κυβέρνηση, η οποία δεν χρησιμοποίησε βία για να παρέμβει ή να παρενοχλήσει τις αμερικανικές περιπολίες. Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι παρόλο που η κινεζική κυβέρνηση επέλεξε να ασκήσει συγκράτηση εκείνη την στιγμή, το έκανε με κάποιο εγχώριο κόστος.

Κατά συνέπεια, για να επιτύχουν οι αμερικανικές προσπάθειες αποτροπής, η κινεζική κυβέρνηση πρέπει να είναι πρόθυμη να απορροφήσει το κόστος της κοινής γνώμης επειδή δεν θα αναλάβει δράση απέναντι τις «προκλήσεις» των ΗΠΑ. Κατάφερε να ελαχιστοποιήσει το βραχυπρόθεσμο κόστος της αδράνειας μέσω των κομπασμών [13], συμπεριλαμβανομένων ρητορικών αποκηρύξεων και δηλώσεων ότι οι κινεζικές προσπάθειες απομάκρυναν με επιτυχία τις περιπολίες των ΗΠΑ. Ωστόσο, παρόλο που αυτή η τακτική μπορεί να δώσει βραχυπρόθεσμη ευελιξία στο Πεκίνο, μακροπρόθεσμα κινδυνεύει επίσης να δέσει τα χέρια του ΚΚΚ, καθώς η επανειλημμένη επίκληση ιστορικών παραπόνων μπορεί να ενισχύσει την επιθυμία του κοινού για μελλοντική δικαίωση.

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ που στοχεύουν στην διαμόρφωση της πορείας της συμπεριφοράς και της επιρροής της Κίνας, πρέπει να εξετάσουν τόσο τις βραχυπρόθεσμες όσο και τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του εθνικισμού στην κινεζική πολιτική και τις πολιτικές. Οι πολιτικές για την επιβολή βραχυπρόθεσμης κινεζικής [αυτο]συγκράτησης ενδέχεται επίσης να κάνουν πιο πιθανή τη μεσοπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη επιθετικότητα με το να σκληρύνουν το γενικότερο κλίμα της κοινής γνώμης εντός της Κίνας. Καθώς το εγχώριο κόστος της απόρριψης αυξάνεται στο Πεκίνο, η αποτυχία των αμερικανικών προσπαθειών αποτροπής -όπως η ενίσχυση των επιχειρήσεων των ΗΠΑ [14] στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας ή οι προσπάθειες του Κογκρέσου να επιβάλουν κυρώσεις για το Χονγκ Κονγκ [15]- μπορεί να οδηγήσει την Ουάσινγκτον στο συμπέρασμα ότι η Κίνα έχει επεκτατικούς στόχους. Αλλά ο υπολογισμός της κινεζικής ηγεσίας μπορεί να οφείλεται περισσότερο στην εγχώρια ανασφάλεια. Ως εκ τούτου, οι ξένες κυβερνήσεις πρέπει να προσέχουν τις αντιπαραγωγικές μορφές διεθνούς πίεσης. Κατά την δημιουργία στρατηγικών για την αποτροπή ή την τιμωρία του Πεκίνου, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ενδέχεται να καταλήξουν να αυξήσουν τις εγχώριες κινεζικές απαιτήσεις για σκληρά αντίποινα, συμπεριλαμβανομένων αντιμέτρων κατά του φάσματος των ξένων συμφερόντων που επωφελούνται από την πρόσβαση στην Κίνα -είτε επιστημονικά είτε δημοσιογραφικά είτε εταιρικά.

Τελικά, το ΚΚΚ επιδιώκει ασφάλεια, περιφερειακή υπεροχή και μια παγκόσμια τάξη που να δίνει χώρο και να αντικατοπτρίζει τις κινεζικές αξίες και ενδιαφέροντα. Όμως, όπως έχω γράψει παλαιότερα [16] σε αυτές τις σελίδες, δεν έχει ξεκινήσει με μια μεσσιανική προσπάθεια να αναδιαμορφώσει άλλες χώρες σύμφωνα με την εικόνα της Κίνας. Όσο περισσότερο το ΚΚΚ στηρίζεται στον εθνικισμό, τόσο λιγότερο θα πρέπει να ανησυχούν οι Ηνωμένες Πολιτείες για την Κίνα ως έναν αντίπαλο για την παγκόσμια ηγεσία.

Ήδη, σε όλο τον κόσμο, οι κινέζικες προσπάθειες να διακηρύξουν την ανωτερότητά τους στην καταπολέμηση του κορωνοϊού έχουν πυροδοτήσει υποψίες και συναγερμό –όπως και απαιτήσεις για αποζημιώσεις, αγωγές, και εκκλήσεις για επανεξέταση των δεσμών με την Κίνα. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής που αναζητούν μια πιο αποτελεσματική στρατηγική τόσο για τον ανταγωνισμό όσο και για την συνεργασία με την Κίνα, θα πρέπει να αναγνωρίσουν τα όρια της διεθνούς ελκυστικότητας της Κίνας -καθώς και τους κινδύνους της εθνικιστικής θέρμης στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είτε στην Κίνα είτε στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο εθνικισμός είναι πιο πιθανό να αποκρούσει παρά να προσελκύσει -είτε έρχεται με τη μορφή της διπλωματίας «πολεμιστή λύκου» είτε της ρητορικής «Πρώτα η Αμερική».

Η JESSICA CHEN WEISS είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Διακυβέρνησης στο Cornell University και η συγγραφεύς του βιβλίου με τίτλο Powerful Patriots: Nationalist Protest in China’s Foreign Relations [1].

Foreign Affairs

http://www.foreignaffairs.gr/articles/72837/jessica-chen-weiss/o-aytokatastrofikos-ethnikismos-tis-kinas?page=show

https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2020-07-16/chinas-self-defeating-nationalism

 

Greek Finance Forum

 

 

Σχόλια Χρηστών

 
 
 

 

 

 

 

 
 
   

   

   

Trading σε ελληνικές μετοχές μέσω της Πλατφόρμας Συναλλαγών Plus 500 (Κάντε Click και Κατεβάστε την μοναδική πλατφόρμα συναλλαγών, χωρίς καμία οικονομική υποχρέωση, περιλαμβάνει και λογαριασμό "επίδειξης" - Demo). 

Λήψη τώρα!

 © 2016-2017 Greek Finance Forum

Αποποίηση Ευθύνης....