Τρίτη, 00:01 - 28/07/2020

  Tweet

----------------------

Στα τέλη Φεβρουαρίου και στις αρχές Μαρτίου, τα περισσότερα μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ έστειλαν τους φοιτητές τους στο σπίτι τους, σταμάτησαν τη μη απαραίτητη έρευνα και αγκάλιασαν την διαδικτυακή εργασία και διδασκαλία. Οι ριζικές αλλαγές εκείνης της εποχής ήρθαν με υψηλό τίμημα. Τα πανεπιστήμια επέστρεψαν στους φοιτητές χρήματα από τις πληρωμές τους για δωμάτια και διατροφή που δεν χρησιμοποιήθηκαν, έχασαν έσοδα όταν ακυρώθηκαν κλινικές υπηρεσίες που δεν ήταν έκτακτης ανάγκης, και αντιμετώπισαν σοκ στον προϋπολογισμό τους όταν οι πολιτειακές κυβερνήσεις μείωσαν ή παρακράτησαν πιστώσεις.

Ένας φοιτητής σε τελετή αποφοίτησης στο Λος Άντζελες, τον Ιούνιο του 2020. Lucy Nicholson / Reuters
 

-------------------------------------------------------------

Έκτοτε, τα πανεπιστήμια είχαν την ευκαιρία να ξαναβρούν την ανάσα τους και να μελετήσουν τον προϋπολογισμό τους. Οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί. Τον Απρίλιο, το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν προέβλεπε απώλειες μεταξύ 400 εκατομμυρίων και 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων έως το τέλος του ημερολογιακού έτους. Έναν μήνα αργότερα, το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ προέβλεπε απώλειες 267 εκατομμυρίων δολαρίων μόνο από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο. Το Πανεπιστήμιο Rutgers, του οποίου είμαι πρόεδρος, αναμένει έλλειμμα 160 εκατομμυρίων δολαρίων για την χρήση 2020-21. Τα πανεπιστήμια έχουν ανταποκριθεί σε αυτόν τον οικονομικό κυκεώνα με διάφορα μέτρα, όπως περικοπές ταξιδιών, πάγωμα μισθών και προσλήψεων, διαθεσιμότητες, απολύσεις, διακοπή σε κατασκευές, και ριζικές μειώσεις σε προαιρετικές δαπάνες. Αυτές οι περικοπές θα βοηθήσουν, αλλά πιθανότατα δεν θα είναι αρκετές για να λύσουν όλα τα οικονομικά δεινά των πανεπιστημίων.

Λόγω της έκτασης του σοκ, ο κόσμος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μπορεί να φαίνεται πολύ διαφορετικός από την άλλη πλευρά αυτής της κρίσης. Τα περισσότερα μεγάλα ερευνητικά πανεπιστήμια θα επιβιώσουν, αλλά πολλά μικρότερα κολέγια ενδέχεται να υποστούν συγχωνεύσεις ή ακόμη και να κλείσουν. Τα πανεπιστήμια ενδέχεται να διπλασιάσουν την διαδικτυακή διδασκαλία, καθιστώντας έτσι την τριτοβάθμια εκπαίδευση ευρύτερα διαθέσιμη. Ορισμένα ιδρύματα θα μπορούσαν να απομακρυνθούν από το μοντέλο του τετραετούς πτυχίου και αντί γι’ αυτό [να οδεύσουν] προς την ευέλικτη πιστοποίηση. Αλλά παρ’ όλα όσα μπορούν να αλλάξουν, ορισμένες πτυχές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πρέπει να παραμείνουν ίδιες.

Τώρα και στο μέλλον, τα πανεπιστήμια πρέπει να συνεχίσουν να επιδιώκουν την γνώση όπου κι αν βρίσκεται -στο εργαστήριο, στην αίθουσα σεμιναρίων, στο στούντιο, ή στην αίθουσα συναυλιών. Πρέπει να αφιερώσουν τον εαυτό τους σε μια πνευματική, κοινωνική και πολιτιστική ατζέντα που να διασχίζει τα διεθνή σύνορα. Και πρέπει να ξαναδιπλασιάσουν τις προσπάθειές τους για να παράγουν καλούς πολίτες που κάνουν το καλύτερο δυνατό για να καταπολεμήσουν την ανισότητα.

Σήμερα, τα πανεπιστήμια αντιμετωπίζουν ορισμένα τρομακτικά εμπόδια - περισσότερα από όσα έχουν αντιμετωπίσει ανά πάσα στιγμή στην πρόσφατη ιστορία. Οι διοικητικοί ανησυχούν ότι οι περικοπές του προϋπολογισμού και η εξ αποστάσεως μάθηση θα διαβρώσουν την συλλογικότητα και το διανοητικό περιβάλλον˙ ότι τα σύνορα θα γίνουν πιο αυστηρά, αφήνοντας τους μελετητές αποχωρισμένους από τους διεθνείς ομολόγους τους˙ και ότι το πολιτικό και πνευματικό κλίμα θα γίνει αφιλόξενο στην κριτική έρευνα. Αλλά πρέπει να επιμείνουν στην αποστολή τους και να παραμείνουν αφοσιωμένοι στις αξίες της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ανεξάρτητα από τους περιορισμούς που υπαγορεύει η πανδημία και τις δύσκολες επιλογές που επιβάλλονται τώρα στα σχολεία.

ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΜΨΗ

Η σημασία μιας ισχυρής δέσμευσης στην έρευνα έχει καταστεί σαφής στον αγώνα κατά του νέου κορωνοϊού. Παρά την απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, να σταματήσει την χρηματοδότηση προς τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και να αποδυναμώσει τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (U.S. Centers for Disease Control and Prevention, CDC), οι ερευνητές στα πανεπιστήμια του κόσμου θα συνεχίσουν τις προσπάθειές τους να αναπτύξουν προστατευτικό εξοπλισμό, θεραπευτικά σκευάσματα και πιθανά εμβόλια για την καταπολέμηση του ιού. Αυτοί οι ερευνητές υγείας συνοδεύονται από άλλους μελετητές που θα διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στην τελική παγκόσμια ανάκαμψη. Ανθρωπολόγοι, λογοτεχνικοί μελετητές, φιλόσοφοι, στατιστικολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες, καλλιτέχνες, εκπαιδευτές γλωσσών, και νομικοί θεωρητικοί είναι μερικοί από τους πολλούς ειδικούς των οποίων η συμβολή στην κατανόηση της ανθρώπινης κατάστασης θα επιτρέψει τελικά στις κοινωνίες να ανακάμψουν από αυτήν την κρίση και ιδανικά, να βελτιωθούν.

Ο εντοπισμός και η καλλιέργεια εξειδίκευσης ήταν σπάνια πιο ουσιαστική. Η παρούσα εποχή είναι μια εποχή αυτο-δήλωσης, όταν οποιοσδήποτε με σύνδεση στο Διαδίκτυο μπορεί να προσπαθήσει να διαμορφώσει την κοινή γνώμη, συχνά με τρόπους που είναι εντελώς ιδιοτελείς. Οι ειδικοί που εδρεύουν σε πανεπιστήμια, που βασίζονται στην αξιολόγηση, στον ποιοτικό έλεγχο και στην κριτική έρευνα από ομοτίμους, μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση της λογικής στην δημόσια σφαίρα και στις πολιτικές συζητήσεις. Ωστόσο, η σκλήρυνση των διεθνών συνόρων καθιστά όλο και πιο δύσκολο για τους μελετητές να ασχοληθούν με το έργο τους με τους πιο παραγωγικούς τρόπους. Καθώς η έκθεση των ερευνητών σε διαφορετικές κοσμοθεωρίες μειώνεται, η ικανότητά τους να αποκτούν πολύτιμες οπτικές που θα βελτιώσουν την ποιότητα της εργασίας τους μειώνεται επίσης. Για αυτούς τους λόγους, τα πανεπιστήμια που εδρεύουν στις ΗΠΑ πρέπει να συνεχίσουν να αναζητούν και να καλλιεργούν δεσμούς στο εξωτερικό, είτε με συνεργαζόμενα πανεπιστήμια είτε με οργανισμούς όπως το Ινστιτούτο Διεθνούς Εκπαίδευσης (Institute of International Education), το οποίο έχει δεσμευτεί να προωθήσει τις υποτροφίες, να οικοδομήσει οικονομίες και να προωθήσει την πρόσβαση σε ευκαιρίες μέσω διεθνούς εμπλοκής.

Οι κυνικοί θα πουν ότι τα πανεπιστήμια είναι απελπισμένα να αποκαταστήσουν αυτούς τους συνδέσμους, επειδή εκτελούν πολλά προγράμματα που βασίζονται στα δίδακτρα των διεθνών φοιτητών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα δίδακτρα και οι άλλες χρεώσεις που πληρώνουν οι διεθνείς φοιτητές είναι σημαντικά για τους λογαριασμούς των πανεπιστημίων. (Στο Rutgers, για παράδειγμα, οι διεθνείς φοιτητές συνεισφέρουν 200 εκατομμύρια δολάρια σε δίδακτρα σε ετήσια βάση.) Αλλά οι διεθνείς μελετητές και φοιτητές προσφέρουν κάτι ακόμα πιο σημαντικό για την αποστολή των αμερικανικών πανεπιστημίων: επεκτείνουν τον κύκλο της εξειδίκευσης και της έρευνας. Όσο πιο διαφορετική είναι η ομάδα ανθρώπων που τα πανεπιστήμια εμπλέκουν όταν εξετάζουν ένα περίπλοκο πρόβλημα, τόσο πιθανότερο είναι να βρουν μια σωστή και διαρκή απάντηση. Γι' αυτό η διατήρηση της διεθνούς ελεύθερης ροής ιδεών είναι τόσο κρίσιμη˙ αντιπροσωπεύει τις καλύτερες επενδύσεις που μπορούν να κάνουν τα πανεπιστήμια προκειμένου να υλοποιήσουν ένα ασφαλές μέλλον στο οποίο να μπορούν να αντιμετωπιστούν και να μετριαστούν οι παγκόσμιες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης το συντομότερο δυνατό.

ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Αν και είναι ένα διεθνές φαινόμενο, το πανδημικό σοκ έρχεται σε μια στιγμή που η πολιτιστική αποστολή των αμερικανικών πανεπιστημίων βρίσκεται υπό αυξημένο έλεγχο στο εγχώριο μέτωπο. Ταυτόχρονα, η πανδημία έχει εκθέσει βαθιές κοινωνικές, οικονομικές και φυλετικές ανισότητες που έχουν υφανθεί στον ιστό των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτή η στιγμή της ρήξης χρησιμεύει ως πρόσκληση προς τα πανεπιστήμια για να διαδραματίσουν πιο ενεργό ρόλο στην βελτίωση της συλλογικής ποιότητας ζωής σε τοπικό επίπεδο. Τα πανεπιστήμια πρέπει να αποδεχθούν αυτήν την πρόσκληση και να διπλασιάσουν τις προσπάθειές τους για να μορφώσουν και να εκπαιδεύσουν μια νέα γενιά πολιτών που μπορεί να φέρει ανοιχτή, κρίσιμη έρευνα στα πιο πιεστικά προβλήματα της κοινωνίας, πολλά από τα οποία υπάρχουν ακριβώς στις ίδιες γειτονιές που τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αποκαλούν σπίτι τους. Επιπλέον, τα πανεπιστήμια πρέπει να καταστήσουν σαφές ότι εκτιμούν την ακαδημαϊκή μελέτη που υπογραμμίζει την περίπλοκη ανθρώπινη κατάσταση εκείνων των ανθρώπων που έχουν συχνά αγνοηθεί στα σχολικά βιβλία. Σε διοικητικό επίπεδο, τα πανεπιστήμια θα πρέπει να επενδύσουν στην βελτίωση των σχέσεων πόλης-ακαδημαϊκών, να διερευνήσουν επιχειρηματικές ευκαιρίες για τοπικούς παρόχους υπηρεσιών, και να αναπτύξουν αμειβόμενα προγράμματα πρακτικής άσκησης που να υποστηρίζουν την τοπική κοινότητα μέσω συνεργασιών.

Η πανδημία έχει παρουσιάσει στα πανεπιστήμια μια σειρά από νέα προβλήματα, αλλά παρά τις δυσκολίες, αυτά τα ιδρύματα πρέπει να διατηρήσουν την δέσμευσή τους στις νέες ιδέες, να υποστηρίξουν τη μείωση των παγκόσμιων εμποδίων στην ελεύθερη ροή πληροφοριών, και να γίνουν δεσμευμένοι και ενεργοί εταίροι στις κοινότητες γύρω τους στο όνομα του μετριασμού των ανισοτήτων. Είναι δύσκολο να γίνονται όλα αυτά ταυτόχρονα; Φυσικά είναι. Αλλά οποιοδήποτε πανεπιστήμιο αξίζει να υπάρχει πρέπει να αγκαλιάσει αυτό το έργο. Όντως, εάν τα πανεπιστήμια προσπαθήσουν να αποφύγουν αυτήν την εποχή, θα έχουν εκχωρήσει τον ρόλο τους ως συνεισφέροντες στο κοινό καλό.

Ο JONATHAN HOLLOWAY είναι πρόεδρος του Rutgers University.

Foreign Affairs

http://www.foreignaffairs.gr/articles/72844/jonathan-holloway/ta-panepistimia-prepei-na-epanabebaiosoyn-tis-aksies-toys?page=show

https://www.foreignaffairs.com/articles/2020-07-17/universities-must-reassert-their-values