| Ειδήσεις - Αναλύσεις | Ο Κυνηγός | Λεωφόρος Αθηνών | "Κουλου - Βάχατα" | +/- | Fundamentalist | Marx - Soros | Start Trading |

 

 
 

Το επικίνδυνο διπλό παιχνίδι της Κίνας στην Βόρεια Κορέα

 

Τετάρτη, 00:01 - 07/04/2021

 

   Share

 

Περίληψη: 

 

Η ομάδα του Μπάιντεν έχει αποστασιοποιηθεί από την μακρόχρονη άποψη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα έχουν κοινό συμφέρον για τον πυρηνικό αφοπλισμό της Βόρειας Κορέας και ότι η πολιτική των ΗΠΑ εκεί πρέπει να κάνει χρήση της τεράστιας επιρροής του Πεκίνου στην κυβέρνηση της Πιονγιάνγκ.

 

 

-----------------------

 

Η νέα κυβέρνηση στην Ουάσινγκτον αντιμετωπίζει ένα οικείο πρόβλημα: η Βόρεια Κορέα δοκιμάζει και πάλι πυραύλους, συμπεριλαμβανομένων βαλλιστικών πυραύλων, κατά παράβαση ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αντί να ακολουθήσει ξανά αδιέξοδες ατραπούς, η διοίκηση του προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, δεσμεύτηκε να σκεφτεί εκ νέου για την Βόρεια Κορέα και έχει ήδη διαφοροποιηθεί από την προκάτοχό της, επισημαίνοντας ότι θα διαβουλευτεί με συμμάχους και εταίρους των ΗΠΑ για να διαμορφώσει μια ισχυρή απάντηση στην Πιονγκγιάνγκ χωρίς να αποκλείει την διπλωματία.

 

 

Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας, Kim Jong Un, και ο πρόεδρος της Κίνας, Xi Jinping, στο Πεκίνο, στην Κίνα, τον Ιανουάριο του 2019. KCNA / Reuters
 

-----------------------------------------

 

Ένας τέτοιος επαναπροσανατολισμός είναι ευπρόσδεκτος. Αλλά εάν η νέα κυβέρνηση θέλει πραγματικά να κάνει την διαφορά στην Βόρεια Κορέα, θα πρέπει να επανεξετάσει τις υποθέσεις που έχει κληρονομήσει σχετικά με τον ρόλο της Κίνας εκεί. Μέχρι στιγμής, η ομάδα του Μπάιντεν έχει αποστασιοποιηθεί από την μακρόχρονη άποψη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα έχουν κοινό συμφέρον για τον πυρηνικό αφοπλισμό της Βόρειας Κορέας και ότι η πολιτική των ΗΠΑ εκεί πρέπει να κάνει χρήση της τεράστιας επιρροής του Πεκίνου στην κυβέρνηση της Πιονγιάνγκ. Κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην Σεούλ την περασμένη εβδομάδα, ο υπουργός Εξωτερικών, Antony Blinken, διαβεβαίωσε [1] ότι «το Πεκίνο έχει συμφέρον, ένα ξεκάθαρο ιδιοτελές συμφέρον, να βοηθήσει στην επιδίωξη της αποπυρηνικοποίησης της [Βόρειας Κορέας] επειδή αποτελεί πηγή αστάθειας». Ο Blinken αποτίμησε περαιτέρω τον «κρίσιμο ρόλο» της Κίνας [2] και τη «μοναδική σχέση» [3] με την Βόρεια Κορέα.

 

Ωστόσο, το Πεκίνο έχει δείξει επί σχεδόν τρεις δεκαετίες το πού βρίσκεται πραγματικά το συμφέρον του, και αυτό είναι η διατήρηση του status quo. Η Κίνα σίγουρα δεν θέλει να δει την Βόρεια Κορέα να εξασθενεί και τις Ηνωμένες Πολιτείες να ενισχύονται στην χερσόνησο της Κορέας. Αλλά ούτε θέλει η ισορροπία να στραφεί τόσο έντονα προς την Βόρεια Κορέα που οι Ηνωμένες Πολιτείες να αισθάνονται υποχρεωμένες να ενισχύσουν την στρατιωτική τους θέση. Η Κίνα ακολουθεί μια προσεκτική γραμμή για να διατηρήσει ζωντανή την προοπτική ειρηνικής αποπυρηνικοποίησης χωρίς να προκαλέσει την Πιονγκγιάνγκ ή να επιδεινώσει τις εντάσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

 

Εάν το Πεκίνο πρόκειται να μην κάνει τίποτα για να βοηθήσει στην αποπυρηνικοποίηση, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στην διπλωματία και να αποφασίσουν αντ' αυτού να αυξήσουν την στρατιωτική τους παρουσία στην χερσόνησο ή ακόμη και να αναλάβουν στρατιωτική δράση. Αλλά αν το Πεκίνο κάνει πάρα πολλά για να βοηθήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Βόρεια Κορέα θα μπορούσε να καταρρεύσει και ολόκληρη η χερσόνησος να πέσει στην επιρροή των ΗΠΑ. Η πολιτική της Κίνας για την Βόρεια Κορέα είναι επομένως μια περίπλοκη πράξη εξισορρόπησης. Μέσα από αυτό, το Πεκίνο επιδιώκει να διατηρήσει την επιρροή στο καθεστώς του Kim Jong Un χωρίς να το ενθαρρύνει˙ να συμμετέχει σε πολυμερείς προσπάθειες να πιεστεί η Βόρεια Κορέα, όπως το πρόγραμμα κυρώσεων του ΟΗΕ, χωρίς να εκθέσει την Πιονγκγιάνγκ σε πιέσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν κατάρρευση του καθεστώτος˙ και να προσφέρει στις Ηνωμένες Πολιτείες αρκετή ελπίδα για μια διπλωματική λύση για να προλάβει μια στρατιωτική επέμβαση, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι οποιοδήποτε ψήφισμα θα συμβάλλει στην σχετική ισχύ της Κίνας, όχι σε εκείνη των Ηνωμένων Πολιτειών.

 

Η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ

 

Για καλό ή για κακό, το τελευταίο έτος υπήρξε μια μεγάλη αλλαγή στην κινεζική στρατηγική και πολιτική, ειδικά προς τους γείτονές της. Η Κίνα διεξήγαγε έναν άνευ προηγουμένου αριθμό πτήσεων στον εναέριο χώρο της Ταϊβάν, επέβαλε εμπορικές κυρώσεις στην Αυστραλία αφού η τελευταία υποστήριξε έρευνες σχετικά με την προέλευση της COVID-19 και ήρθε σε επαφή με την Ινδία για μια συνοριακή διαμάχη που δεν είχε παρουσιάσει ένοπλες συγκρούσεις επί δεκαετίες. Όμως στην περίπτωση της Βόρειας Κορέας, η Κίνα επέμεινε στην πρακτική της εξισορρόπησης.

 

Το Πεκίνο και η Πιονγκγιάνγκ τα τελευταία χρόνια [4] είχαν χλιαρές σχέσεις. Στα χαρτιά, η Συνθήκη Αμοιβαίας Βοήθειας και Συνεργασίας μεταξύ Κίνας και Βόρειας Κορέας κάνει τις δύο χώρες συμμάχους. Στην πράξη, [5], η κινεζική κυβέρνηση απομακρύνθηκε από την συμμαχία, δηλώνοντας ότι εάν η Βόρεια Κορέα προκαλέσει σύγκρουση, το Πεκίνο δεν έχει καμία υποχρέωση [6] να την υπερασπιστεί. Ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας παρατήρησε [7] το 2006 ότι η Κίνα δεν ήταν σύμμαχος της Βόρειας Κορέας, και ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών, Wang Yi, χαρακτήρισε [8] την σχέση ως «φυσιολογικές σχέσεις μεταξύ κρατών».

 

Η κινητικότητα της διπλωματικής δραστηριότητας το 2018 και το 2019 έδωσε σε πολλούς την εντύπωση ότι οι δύο χώρες σκόπευαν να επιδιορθώσουν και να ομαλοποιήσουν [9] την σχέση τους. Ο Xi Jinping και ο Kim Jong Un συναντήθηκαν για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 2018, σηματοδοτώντας την πρώτη συνάντηση του Kim με οποιονδήποτε παγκόσμιο ηγέτη. Ακολούθησαν τέσσερις ακόμη συναντήσεις μεταξύ των δύο, τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2018 και τον Ιανουάριο και τον Ιούνιο του 2019, και τα κινεζικά επίσημα μέσα ενημέρωσης σημείωσαν [10] ότι η σχέση «εκπέμπει μια νέα ζωτικότητα». Όμως, παρά τις πολλές ανταλλαγές κοινοτοπιών έκτοτε -μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο Σι έστειλε ένα μήνυμα στον Κιμ, επιβεβαιώνοντας ότι η παραδοσιακή φιλία των χωρών είναι «πολύτιμο πλεονέκτημα» [11] και φάνηκε να υποδηλώνει μια πρόθεση να ενισχύσει τις σχέσεις –ο Σι διατήρησε την απόστασή του από τον Κιμ και το καθεστώς του.

 

Η 70η επέτειος από την είσοδο της Κίνας στον πόλεμο της Κορέας πέρασε χωρίς μια σύνοδο κορυφής ή φανφάρες σχετικά με την εγγύτητα των εθνών. Οι απαιτήσεις κοινωνικής αποστασιοποίησης είχαν αναμφίβολα κάποια σχέση με την έλλειψη μιας συνάντησης υψηλού επιπέδου, αλλά δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν την απουσία της συνηθισμένης προπαγάνδας σχετικά με το πώς οι δύο χώρες είναι σαν «ζευγάρι». Επιπλέον, ο Xi συνεχίζει να αποφεύγει να αναφέρει την Βόρεια Κορέα ως σύμμαχο. Μετά την επίσημη επίσκεψή του στην Πιονγκγιάνγκ τον Ιούνιο του 2019, ο Σι περιέγραψε [12] την σχέση ως «φιλική σχέση συνεργασίας» και σε μια τηλεφωνική συνομιλία τον Ιανουάριο του 2021 με τον Κιμ, χαρακτήρισε [13] την διμερή σχέση ως «φιλική σοσιαλιστική γειτονία που συνδέεται με βουνά και ποτάμια» -στην γλώσσα της κινεζικής κυβέρνησης, δύσκολα μια έκφραση εγγύτητας και αλληλεγγύης.

 

Στην συνέχεια, υπάρχει η προσέγγιση της Κίνας για την διαχείριση διεθνών προσπαθειών που αποσκοπούν στην τιθάσευση της Βόρειας Κορέας. Και εδώ, η Κίνα συνέχισε τον ίδιο χορό, προσπαθώντας να εμφανιστεί ως ομαδικός παίκτης, ενώ εμποδίζει την διεθνή κοινότητα να ενεργήσει πολύ σκληρά ενάντια στο καθεστώς του Κιμ. Η Κίνα ψήφισε υπέρ και των τριών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την Βόρεια Κορέα το 2017. Το 2019, το Πεκίνο συγκέντρωσε ακόμη και επαίνους [14] από τον τότε πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος είπε ότι η Κίνα ήταν «μεγάλη βοήθεια» στην αντιμετώπιση της Βόρειας Κορέας . Στις 25 Μαρτίου 2021, η Πιονγκγιάνγκ πραγματοποίησε δύο δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων κατά παράβαση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και το Υπουργείο Εξωτερικών του Πεκίνου δεν τις καταδίκασε, αλλά αναμενόμενα έκανε «έκκληση [15] σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να συνεργαστούν για την κατάσταση της ύφεσης (detente), και την προώθηση της πολιτικής διευθέτησης της χερσονήσου μέσω διαλόγου και διαβούλευσης».

 

Το Πεκίνο ήταν πάντα επιφυλακτικό στο να χρησιμοποιεί κυρώσεις για να εξαναγκάσει την συμμόρφωση της Βόρειας Κορέας στο πυρηνικό ζήτημα, εκφράζοντας ανησυχία ότι η υπερβολική πίεση θα μπορούσε να ωθήσει τον Κιμ να επιτεθεί και να υπονομεύσει τις διεθνείς προσπάθειες. Όταν τα Ηνωμένα Έθνη επέβαλαν κυρώσεις το 2017, η Κίνα εμφανίστηκε αρχικά έτοιμη να τις επιβάλει αυστηρά. Αλλά τότε το Πεκίνο επέστρεψε γρήγορα στο business as usual [στμ: συνήθης πρακτική], συνεργαζόμενο με τη Μόσχα για να προσπαθήσουν να ελαφρύνουν τις κυρώσεις. Η Κίνα φέρεται επίσης ότι παραβίασε τους κανονισμούς προμηθεύοντας την Βόρεια Κορέα με 22.730 τόνους διυλισμένου πετρελαίου και βοηθώντας την Πιονγκγιάνγκ να εξάγει άνθρακα αξίας περίπου 370 εκατομμυρίων δολαρίων. Πριν από τρεις μήνες, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατηγόρησαν δημόσια [16] την Κίνα ότι παρακάμπτει τις κυρώσεις υπέρ της Βόρειας Κορέας και η Κίνα αρνήθηκε ότι το έχει πράξει.

 

Η πολιτική του Πεκίνου για την Βόρεια Κορέα βασίζεται κυρίως στην επιθυμία να αντιμετωπίσει την ισχύ των ΗΠΑ στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού και να αυξήσει την επιρροή της Κίνας στην Κορεατική Χερσόνησο. Το πυρηνικό ζήτημα δίνει στο Πεκίνο πρόσχημα να ζητήσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες να μειώσουν την στρατιωτική παρουσία και δραστηριότητα στην χερσόνησο, με το επιχείρημα ότι η Βόρεια Κορέα θα σταματούσε την ανάπτυξη όπλων εάν αισθανόταν λιγότερο απειλημένη.

 

Το Πεκίνο σίγουρα δεν θέλει πόλεμο στην χερσόνησο. Μια τέτοια σύγκρουση θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει την περιοχή και να καταλήξει με μια ενοποιημένη Κορέα υπό την επιρροή των ΗΠΑ. Η προσέγγιση «πυρ και μανία» του Τραμπ και η προθυμία του να συναντηθεί απευθείας με τον Κιμ απείλησε [17] την ικανότητα της Κίνας να κάνει τριγωνισμούς μεταξύ Ουάσιγκτον και Πιονγκγιάνγκ προκειμένου να διασφαλίζει την δική της ευελιξία. Η πραγματική πιθανότητα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα εκτόπιζαν βίαια το καθεστώς της Βόρειας Κορέας έπεισε το Πεκίνο να ενισχύσει τους δεσμούς του με τον Κιμ και να ασκήσει πραγματική πίεση στην κυβέρνησή του. Αλλά η τελευταία σύνοδος κορυφής Trump-Xi, τον Φεβρουάριο του 2019, ήταν μια αποτυχία˙ η κυβέρνηση Τραμπ εγκατέλειψε φαινομενικά την εστίασή της στην αποπυρηνικοποίηση της Κορεατικής Χερσονήσου και το Πεκίνο επέστρεψε στο business as usual.

 

ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ BIDEN

 

Για να χαράξει μια νέα πορεία για την Βόρεια Κορέα, η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει να βγάλει ξανά το Πεκίνο από την ισορροπία του. Το status quo -στο οποίο το Πεκίνο ενισχύει την επιρροή του στο μέλλον της χερσονήσου και κερδίζει διεθνείς πόντους εικόνας ενώ ταυτόχρονα υπονομεύει την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών για την Βόρεια Κορέα- δεν είναι πλέον αποδεκτό. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να επιτύχουν την δική τους ισορροπία: μια [ισορροπία] στην οποία η Ουάσινγκτον σημειώνει πρόοδο όσον αφορά τη μείωση της απειλής από την Βόρεια Κορέα, κερδίζοντας παράλληλα έδαφος στον ανταγωνισμό της με το Πεκίνο.

 

Η πολυμερής διπλωματία που ακολουθεί μια πιο σταδιακή προσέγγιση στην αποπυρηνικοποίηση, όπως το πάγωμα του τρέχοντος προγράμματος της Βόρειας Κορέας, δεν θα επιτύχει αυτόν τον σκοπό. Το Πεκίνο θα χαιρέτιζε μια τέτοια κίνηση, καθώς πολλοί στην Κίνα πίστευαν [18] ότι το αίτημα του Τραμπ για πλήρη αποπυρηνικοποίηση ήταν αντιπαραγωγικό και ότι η αποξένωση της Ουάσινγκτον από τους συμμάχους της κινδύνευε να παρακινήσει τη Νότια Κορέα ή την Ιαπωνία να αναπτύξουν πυρηνικές δυνατότητες. Η Κίνα βλέπει μια πολυμερή προσέγγιση ως αυτήν που της δίνει τη μεγαλύτερη επιρροή στους σχετικούς παράγοντες και μπορεί να συμβάλει στην διασφάλιση ενός θετικού αποτελέσματος για το Πεκίνο.

 

Ο Λευκός Οίκος θα πρέπει αντ' αυτού να εξετάσει το ενδεχόμενο επιδίωξης πολυμερούς διπλωματίας που να αποκλείει το Πεκίνο ή που τουλάχιστον δεν θα δίνει στην Κίνα εξέχουσα θέση. Μια τέτοια προσέγγιση θα ήταν σύμφωνη με τις προτιμήσεις πολλών συμβούλων του Μπάιντεν, οι οποίοι αναζητούν μια ρεαλιστική αντιμετώπιση που δεν θα βασίζεται στην καλή θέληση του Πεκίνου. Η Κίνα πιθανότατα θα αντιδράσει προσπαθώντας να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της στην διαχείριση των υποθέσεων της χερσονήσου προκειμένου να βεβαιωθεί ότι δεν θα είναι απούσα από οποιαδήποτε συμφωνία. Η Κίνα ενδεχομένως να συσφίξει τις σχέσεις της με την Βόρεια Κορέα και την Ρωσία προκειμένου να επηρεάσει την πολιτική μέσω αυτών ως αντιπροσώπων (proxies). Στην συνέχεια, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους Ευρωπαίους συμμάχους ως απάντηση, είτε για να αντισταθμίσουν τις υπερβολικές διεκδικήσεις του Πεκίνου στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας είτε για να υποστηρίξουν τις δημοκρατίες ενάντια στην κινεζική πολιτική παρέμβαση.

 

Η μεγαλύτερη εγγύτητα μεταξύ Κίνας και Βόρειας Κορέας θα μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμη για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Βόρεια Κορέα στην ουσία επέβαλε τις αυστηρότερες κυρώσεις στον εαυτό της, κλείνοντας τα σύνορά της τον Ιανουάριο του 2020 για να αποτρέψει την εξάπλωση του νέου κορωνοϊού. Ως αποτέλεσμα, το εμπόριο της χώρας με την Κίνα μειώθηκε κατά 81% [19]. Έτσι, η οικονομική μόχλευση της Κίνας έναντι της Βόρειας Κορέας έχει εξαφανιστεί -και μαζί της, η αποτελεσματικότητα των κυρώσεων ως καταναγκαστικό εργαλείο. Η Κίνα ίσως τώρα να εργαστεί για να δημιουργήσει νέα μόχλευση έναντι της Βόρειας Κορέας, ίσως μέσω θετικών προτροπών, που θα μπορούσαν να παρέχουν ένα άλλο εργαλείο για την διοίκηση Μπάιντεν για να το χρησιμοποιήσει αργότερα. Και εάν το Πεκίνο δεν μπορεί να δημιουργήσει στενότερους δεσμούς με την Πιονγκγιάνγκ, θα μπορούσε ακόμη και να επιδιώξει να κολακεύσει την Σεούλ -επίσης μια ευνοϊκή εξέλιξη για την Ουάσινγκτον, καθώς τέτοιες σχέσεις ενδέχεται να επιτρέψουν στις Ηνωμένες Πολιτείες να συνεχίσουν την βαθύτερη στρατιωτική συνεργασία με τους περιφερειακούς συμμάχους της Νότιας Κορέας χωρίς φόβο να προκαλέσουν ισχυρή κινεζική απάντηση.

 

Μερικοί σύμβουλοι του Μπάιντεν, συμπεριλαμβανομένου του Kurt Campbell [20], έκαναν έκκληση για μια πιο τολμηρή προσέγγιση. Μια πιθανότητα για την Ουάσινγκτον είναι να στρέψει την εστίασή της από την αποπυρηνικοποίηση στον έλεγχο των όπλων. Υπό αυτό το σενάριο, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αποδέχονταν την Βόρεια Κορέα ως de facto πυρηνικό κράτος και θα λάμβαναν μέτρα για την ενίσχυση της αποτροπής εναντίον του, όπως η ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ και η ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας με τους συμμάχους στην περιοχή. Η Κίνα θα το έβρισκε δυσκολότερο από όσο πριν να απονομιμοποιήσει την στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή και θα μπορούσε να υποχρεωθεί να κάνει ό, τι είναι απαραίτητο για να προκαλέσει την αποπυρηνικοποίηση της Βόρειας Κορέας, ακόμη και με κόστος την αποσταθεροποίηση του καθεστώτος.

 

Η νέα προσέγγιση του Μπάιντεν στην Βόρεια Κορέα πρέπει να αναγκάσει την Κίνα να στρέψει την προσεκτικά οικοδομημένη ισορροπία της είτε προς την πλήρη συνεργασία είτε στην προφανή παρεμπόδιση. Ανάλογα με την πορεία της Κίνας, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν στην συνέχεια να αποφασίσουν εάν θα συμπεριλάβουν το Πεκίνο ή θα το αποκόψουν από τις πολιτικές προσπάθειές τους στην Βόρεια Κορέα. Αλλά ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: η διεξαγωγή business as usual με το Πεκίνο βλάπτει τους στόχους των ΗΠΑ τόσο στην αποπυρηνικοποίηση όσο και στον ανταγωνισμό με την Κίνα.

 

Η ORIANA SKYLAR MASTRO είναι κεντρική συνεργάτις στο Freeman Spogli Institute for International Studies στο Stanford University και ανώτερη εξωτερική συνεργάτις στο American Enterprise Institute.

 

Foreign Affairs

 

http://www.foreignaffairs.gr/articles/73197/oriana-skylar-mastro/to-epikindyno-diplo-paixnidi-tis-kinas-stin-boreia-korea?page=show

 

https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2021-04-02/chinas-dangerous-double-game-north-korea

 

Greek Finance Forum

 

 

Σχόλια Χρηστών

 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 
   

   

   

Trading σε ελληνικές μετοχές μέσω της Πλατφόρμας Συναλλαγών Plus 500 (Κάντε Click και Κατεβάστε την μοναδική πλατφόρμα συναλλαγών, χωρίς καμία οικονομική υποχρέωση, περιλαμβάνει και λογαριασμό "επίδειξης" - Demo). 

Λήψη τώρα!

 © 2016-2017 Greek Finance Forum

Αποποίηση Ευθύνης....