Και έπειτα έπεσε σκοτάδι πάνω από τα τραγικά εκείνα γεγονότα, αφού κανένας επίσημος δεν μιλούσε για ότι συνέβη Χρειάστηκε να περάσουν 40 χρόνια για να τοποθετηθεί από τον δήμο της πόλης μια αναμνηστική πλάκα για τα θύματα και περισσότερα από 50 για να παραδεχτεί ο τότε πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ ότι έλαβε χώρα η σφαγή. Την περασμένη Κυριακή ο Εμανουέλ Μακρόν έκανε αυτό που έπρεπε και για πρώτη φορά η γαλλική κυβέρνηση απολογήθηκε και χαρακτήρισε τη σφαγή της 17ης Οκτωβρίου ως ένα ασυγχώρητο έγκλημα.

Το θέμα ακόμη και σήμερα παραμένει ταμπού στη Γαλλία. Ελάχιστοι μιλούν για αυτό ενώ πάρα πολλοί αρνιούνται ότι έχει καν συμβεί. Η κίνηση του Εμανουέλ Μακρόν να επισκεφτεί το σημείο στο Σηκουάνα όπου πνίγηκαν οι περισσότεροι ήταν γενναία. Δεν ήταν εύκολο να κοιτάξει με διαύγεια τις σκοτεινές πτυχές της ιστορίας της χώρας του και να τολμήσει να μιλήσει για αυτές. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως σε λίγους μήνες η Γαλλία θα έχει εκλογές και ήδη τόσο η αριστερά όσο και η ακροδεξιά ενοχλήθηκαν και αντέδρασα..

Πολλές φορές είναι οδυνηρό να δεις με διαύγεια το παρελθόν και να το αποδεχτείς. Για πολλά εγκλήματα τα στόματα κλείνουν ερμητικά, αφού είναι προτιμότερο να υποκρίνονται όλοι πως δεν έγιναν από το να αναγκαστούν να μιλήσουν για αυτά και ενδεχομένως να πληρώσουν και το ανάλογο τίμημα. Το να έρθει μια χώρα ή ένας άνθρωπος αντιμέτωπος με την ιστορία του έχει τεράστιο κόστος. Χρειάζεται μεγάλο θάρρος για να κάνει κάποιος αυτό που έκανε η Γερμανία που μέσα στην καρδιά της πρωτεύουσας της, ύψωσε ένα μνημείο για τη μεγαλύτερη ντροπή της, το Ολοκαύτωμα. 

Όμως δεν υπάρχει άλλος τρόπος προκειμένου να μάθουμε από τα λάθη που έγιναν και κυρίως να μπορέσουμε να μην τα επαναλάβουμε ξανά. Αν θέλουμε να κλείσουμε τις πληγές της ιστορίας πρέπει να σταθούμε με γενναιότητα απέναντι σε όλα όσα τις προκάλεσαν. Να μιλήσουμε για αυτές, να δούμε τα δικά μας τραύματα και των άλλων. Με λίγα λόγια, να σταματήσουμε να κρυβόμαστε.

Ξένια Τούρκη (philenews.com)