Πέμπτη, 00:01 - 09/04/2020

  Tweet

Σε ένα συμμετρικό σοκ της ευρωπαϊκής (και παγκόσμιας) οικονομίας, που προκαλεί ο κορωνοϊός, οι επιπτώσεις φαίνεται ότι θα είναι ασύμμετρες για τις χώρες της ΕΕ. Ο φονικός ιός επαναφέρει στην επιφάνεια το «γενετικό» πρόβλημα του ευρωπαϊκού φαινομένου: τη σύγκρουση μεταξύ ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και εθνικής κυριαρχίας.

Στις σημερινές συνθήκες παγκοσμιοποίησης κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν μπορεί να επιβιώσει μόνο του στη διεθνή πολιτική και οικονομική σκηνή. Τώρα που το παγκόσμιο εμπόριο βρίσκεται σε τεχνικό κώμα, καμία χώρα –ούτε καν η Γερμανία– που στηρίζεται κατεξοχήν στις εξαγωγές, δεν μπορεί να σταθεί μόνη της.

Η διαφωνία των ευρωπαίων υπουργών οικονομικών, το χάσμα Βορρά - Νότου, εμφανίζεται ως πρόβλημα οικονομικής φύσης. Όμως το πρόβλημα είναι βαθιά πολιτικό. Σε κατάσταση καθολικής απειλής του πλανήτη, όπου απαιτείται παγκόσμια συνεργασία, έχει η Ευρώπη την πολυτέλεια να διαφωνεί;

Η πιο σημαντική ευρωπαϊκή είδηση δεν είναι ένα ακόμα ναυάγιο του Eurogroup. Συμβαίνει συχνά. Η πιο σημαντική είδηση είναι ότι ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού συμβουλίου έρευνας (ΕRC) Ιταλός, Μάουρο Φεράρι, παραιτήθηκε εν μέσω πανδημίας (!), εκτιμώντας ότι απέτυχε να πείσει τις χώρες της ΕΕ ότι η κατάσταση απαιτεί ένα μεγάλης κλίμακας επιστημονικό πρόγραμμα καταπολέμησης του κορωνοϊού.

Η Ευρώπη, ως ενωσιακό σύστημα, είναι υποχρεωμένη να οργανωθεί επιτέλους, ώστε να σταθεί ανταγωνιστικά απέναντι στις ΗΠΑ και την Κίνα. Να υπάρξει δημοσιονομικός συντονισμός και εκχώρηση επιπλέον εθνικών ακόμα πολιτικών, όπως η υγεία. Η πρωτοφανής κατάσταση απαιτεί ενοποίηση πολιτικών για να επωφεληθούμε από τα πλεονεκτήματα οικονομιών κλίμακας. Η απάντηση σε αυτή την έκτακτη ανάγκη πρέπει να είναι όλης της Ευρώπης.

Η ΕΕ χτίστηκε στο όνομα της ειρήνης και της αλληλεγγύης. Τα μεγάλα άλματα η Ευρωπαϊκή Ένωση τα έκανε, όταν είχε τη σοφία να ενοποιήσει πολιτικές που είχαν τη δυνατότητα να παράγουν οφέλη για όλους.

Νίκος Μηλαπίδης (Athens Voice)