Το είχαμε παπαγαλίσει πολλές φορές, περισσότερο
με μια ποιητική διάθεση παρά έχοντας συνείδηση
το ακριβές του νοήματος. «Αν μια πεταλούδα
κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να
φέρει βροχή στην Κίνα». Τελικά τα πράγματα
συνέβησαν αντίστροφα: Η πεταλούδα, ή ίσως και
νυχτερίδα ή ποιος ξέρει τι, κίνησε τα φτερά στην
Κίνα και η ανθρωπότητα απ’ άκρη σε άκρη του
πλανήτη, από τον Αμαζόνιο μέχρι την Ανταρκτική,
ζει τον απόλυτο εφιάλτη. Η θεωρία του χάους
επαληθεύεται με πολύ τραγικές διαστάσεις.
Αν και αυτό που ζούμε
τούτες τις μέρες δείχνει
πόσο αλληλεξαρτημένοι
είμαστε και πόσο κοινή
είναι η μοίρα όλων μας
στον πλανήτη, η απειλή
του κορωνοϊού δεν
γεφυρώνει το χάσμα.
Αντίθετα. Όλο και πιο
πολύ ο ξένος, ο έχων
αλλιώτικα χαρακτηριστικά
από τα δικά μας, είναι ο
ένοχος. Κάποιος άλλος,
ξένος, φταίει. Η
καθαρότητα της φυλής
αναδεικνύεται για άλλη
μια φορά. Θα θέλαμε να
κλειστούμε ο καθένας στα
σύνορά του και να μην
έχουμε, αν είναι δυνατόν,
σχέσεις με τους άλλους.
Γιατί, κάποιος άλλος –φυσικά–
είναι ο ένοχος. Δεν του
έτυχε αυτού. Δεν είναι
κι ο ίδιος θύμα, αλλά το
προκάλεσε με τις πράξεις
του. Κάπως έτσι το
αντιμετωπίζουμε. Ωστόσο,
το θέμα δεν είναι αν
ένας λαός τρώει
κατσαρίδες και κάνει
σούπα νυχτερίδας. Εμείς
τρώμε αμπελοπούλια,
ξιδάτα ή βραστά με
πιλάφι, κι είναι το ίδιο
αηδιαστικό για κάποιον
που δεν γευματίζει ούτε
με αμπελοπούλια, ούτε με
νυχτερίδες. Κι ο ιός, με
όποιο όνομα κι αν
βαφτιζόταν, θα
εμφανιζόταν. Σε κάποια
γωνιά της Γης, από
κάποια αιτία, με όποια
συμπτώματα. Ήτανε
νομοτέλεια να συμβεί, εξ
ου και οι τόσες αναφορές
που τώρα τις
επικαλούνται σαν ύποπτες
προφητείες.
Το χειρότερο σενάριο
μιλά για αποδεκατισμό
της ανθρωπότητας. Να
ελαφρύνει κι ο πλανήτης.
Μόνο που δεν μπορούμε να
ξέρουμε ποιοι θα είναι
ανάμεσα στους τυχερούς.
Οι φαρμακευτικές
εταιρείες έχουν
ανασκουμπωθεί για να
ανακαλύψουν το αντίδοτο,
ενώ ο ΠΟΥ καλεί τους
εμπλεκόμενους να
δεσμευτούν για ανταλλαγή
πληροφοριών για το
καλύτερο αποτέλεσμα.
Κάποιοι όμως θα
πλουτίσουν και τούτη τη
φορά. Έτσι είναι τα
πράγματα.
Σε δύο πλοία
διαδραματίζεται όλη η
δυστοπία. Χιλιάδες
άνθρωποι εγκλωβισμένοι
σε έναν χώρο που μπορεί
να σημάνει το τέλος της
ζωής τους χωρίς να
μπορούν να αντιδράσουν.
Χωρίς να μπορούν να
διεκδικήσουν το βασικό
ανθρώπινό τους δικαίωμα.
Αυτό της ελευθερίας. Ο
φορέας ήταν αρχικά ένας
κι έγιναν 70 και ο
καθένας εκεί νιώθει σαν
μελλοθάνατος. Αλλά δεν
μπορούν να αποδράσουν.
Απλώς βρέθηκαν στον
λάθος τόπο, τη λάθος
στιγμή. Για ποιον κτυπά
η καμπάνα λοιπόν.
Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου (philenews.com)
chrystalla@phileleftheros.com
Greek Finance Forum
Σχόλια Χρηστών
Trading
σε ελληνικές μετοχές μέσω
της Πλατφόρμας Συναλλαγών Plus 500 (Κάντε Click και
Κατεβάστε την μοναδική πλατφόρμα συναλλαγών, χωρίς καμία
οικονομική υποχρέωση, περιλαμβάνει και λογαριασμό "επίδειξης"
- Demo).
