Το νέο ελληνικό όνειρο που φιλοτεχνεί η
κυβέρνηση, τα οικονομικά και επιχειρηματικά
συμφέροντα που έχουν επενδύσει σ’ αυτήν και τα
καλοπληρωμένα απ’ αυτήν ΜΜΕ τα έχει όλα:
Καταιγισμό επενδυτικών σχεδίων που θα
χρηματοδοτούνται αφειδώς από τις Τράπεζες,
άφθονο, ασταμάτητο χρήμα που θα ρέει σε κάθε
οικονομική δραστηριότητα, πράσινη ή μη, ψηφιακή
ή μη.
Όλοι είναι στραμμένοι
στην Ελλάδα που θα
αποτελέσει το νέο
Ελντοράντο, τουλάχιστον
για την ΝΑ Μεσόγειο.
Επιπλέον, οι Έλληνες
κάθε ηλικίας,
οικονομικής κατάστασης
και ικανότητας, έχουν
μαγευτεί από τη νέα
πραγματικότητα. Δεν
περιορίζονται μόνο στο
να αλλάξουν το ρυπογόνο
αυτοκίνητό τους μ’ ένα
ηλεκτρικό ούτε να
μετασχηματίσουν το
παραδοσιακό
ψιλικατζίδικο σε ψηφιακό
αλλά είναι έτοιμοι να
μπουν μπροστά, να
απογειώσουν την, έως
τούδε (και από μακρού
χρόνου, προσθέτω εγώ)
απαξιωμένη ελληνική
οικονομία.
Ένα πράγμα μόνον λείπει
από το παραμύθι, αλλιώς
δεν υπάρχει Έλληνας που
θα του απάρεσκε. Ο
δράκος, ο κακός, δεν
υπάρχει. Και ποιος είναι,
συνήθως, ο κακός που δεν
επιτρέπει να τελεσφορούν
τόσο ωραία, παραμυθένια
σχέδια; Μα, το κράτος.
Που, αναλόγως του
ομιλητή και της
συγκυρίας,
χαρακτηρίζεται «βαθύ», «γραφειοκρατικό»
και «ανάλγητο». Με
παραξενεύει που δεν
υπάρχει ούτε λέξη γι’
αυτό. Δεν λέω για
μεταρρυθμίσεις. Αυτές
έχουν απομειωθεί στα
sms του ρέκτη υπουργού
της ψηφιακής
διακυβέρνησης.
Με ποιο κράτος θα γίνουν
όλα αυτά; Μ’ αυτό το
πελατειακό και
χρεωκοπημένο που δεν
καταφέρνει να
διαχειριστεί ούτε τα
ξερόχορτα που θα γίνουν
προσάναμμα στις
πυρκαγιές του
καλοκαιριού που
καρτερικά τις
περιμένουμε;
Η, μήπως, το κράτος δεν
χρειάζεται καθόλου;
Γιατί να μην πεταχτεί κι
αυτό στα σκουπίδια μαζί
με την παλιά Ελλάδα;
Μήπως το κόστος για την
αναδιοργάνωσή του είναι
πολύ μεγαλύτερο από το
κόστος της εξαφάνισής
του;
Θυμάμαι μια παλιά
γελοιογραφία στην
περίοδο του πρώτου
μνημονίου σ’ ένα μεγάλης
κυκλοφορίας γερμανικό
περιοδικό. Έδειχνε την
κ. Μέρκελ να προσπαθεί
να κρατήσει στην πλάτη
της έναν καταρρέοντα
Παρθενώνα, οι κολώνες
του οποίου είχαν γίνει
κομμάτια και θρύψαλα και
κάποιες κλωστές
προσπαθούσαν να
συγκρατήσουν. Δεν ξέρω
εάν, τώρα, υπάρχει
κανείς που θέλει να μπει
στη θέση της κ. Μέρκελ.
Ένα ξέρω. Οι
ψευδο-θαυμαστές του
Μπάιντεν πρέπει να
γνωρίζουν καλά ότι οι
κολοσσιαίες αλλαγές που
εξαγγέλλονται εκεί και ο
αχός τους φθάνει μέχρι
την ΕΕ, δεν γίνονται
χωρίς κράτος. Κράτος
αποκεντρωμένο,
πολύ-επίπεδο, δικτυωμένο,
με στελέχη αφοσιωμένα
στην υπηρέτησή του- κι
όχι στους πάτρωνές του-
που παρέχει υπηρεσίες
που αξιολογούνται από
τους πολίτες με τους
φόρους των οποίων
συντηρείται.
Είθισται στα Βαλκάνια η
κουτοπονηριά, συχνά, να
οδηγεί στην επιβίωση
όσων δεν θέλουν ν’
αλλάξουν τις
πεπαλαιωμένες
πελατειακές δομές
εξουσίας. Μόνο που η
εξαπάτηση δεν οδηγεί
ποτέ τον δράστη της στο
πάνθεον της ιστορίας.
Εκείνοι, λοιπόν, από την
κυβέρνηση που θέλουν να
καταλάβουν μια θέση
μεταξύ των αναμορφωτών
της ταλαίπωρης χώρας, ας
βρουν το θάρρος ν’
αναλάβουν το βαρύ φορτίο
του εκσυγχρονισμού της
δημόσιας διοίκησης.
Είναι απαραίτητη
προϋπόθεση για την
επίτευξη των μεγαλόπνοων
αναπτυξιακών οραμάτων
τους. Να είναι, δε,
βέβαιοι ότι οι μόνοι
δράκοι («αρμοί» για
κάποιους άλλους εξ ίσου
άτολμους) από τους
οποίους κινδυνεύουν
είναι εκείνοι που δεν θα
τολμήσουν να θίξουν.
Παναγιώτης Καρκατσούλης
(Athens
Voice)
Greek Finance Forum
Σχόλια Χρηστών
Trading
σε ελληνικές μετοχές μέσω
της Πλατφόρμας Συναλλαγών Plus 500 (Κάντε Click και
Κατεβάστε την μοναδική πλατφόρμα συναλλαγών, χωρίς καμία
οικονομική υποχρέωση, περιλαμβάνει και λογαριασμό "επίδειξης"
- Demo).
