Τρίτη, 00:01 - 06/10/2020

  Tweet

Το κύριο επιχείρημά του εναντίον της φιλοξενίας επιπλέον προσφύγων και μεταναστών είναι το εξής: «Οι Θερμοπύλες αποτελούν τόπο ο οποίος φέρει τεράστιο ιστορικό και πολιτισμικό φορτίο παγκόσμιας απήχησης. Με τις Θερμοπύλες γειτνιάζει ο έτερος ιστορικός τόπος της Αλαμάνας. Μάλιστα, το 2020 εορτάζουμε τα 2.500 χρόνια από τη Μάχη των Θερμοπυλών, και το 2021τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. Έχουμε υποστηρίξει την ιδέα της ενοποίησης των δυο αυτών ιστορικών τόπων και της ανάδειξής τους ως μια ενιαία λειτουργική ενότητα ιστορίας και πολιτισμού.»

Με άλλα λόγια ο υπουργός ισχυρίζεται ότι η ιστορική σημασία του τόπου των Θερμοπυλών θα αλλοιωθεί από την διαβίωση εκεί προσφύγων και μεταναστών. Δεν λέει ότι οι φιλοξενούμενοι θα δημιουργήσουν προβλήματα στους ντόπιους, αλλά ότι θα προσβάλουν την ιστορικότητα της περιοχής. Η ιστορική σημασία της περιοχής δεν έπαθε τίποτε από τους κατακτητές στα χιλιάδες χρόνια που πέρασαν, όμως απειλείται σήμερα από τη φιλοξενία προσφύγων.

Η ελληνική κυβέρνηση ζητάει από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δεχτούν πρόσφυγες. Την ίδια στιγμή υπουργός της κυβέρνησης αρνείται την φιλοξενία τους στην περιοχή όπου εκλέγεται. Η Ελλάδα επιδιώκει την αλληλεγγύη των Ευρωπαίων στο προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα, αλλά οι ίδιοι οι Έλληνες αρνούνται να ελαφρύνουν τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου από το μεγάλο βάρος που σηκώνουν.

Ένας υπουργός βγάζει τον εαυτό του από το κάδρο της συλλογικής ευθύνης του κυβερνητικού σχήματος και γίνεται η φωνή ορισμένων ψηφοφόρων που τον εκλέγουν βουλευτή. Κατά το Σύνταγμα οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το έθνος. Αυτό σημαίνει ότι δεν οφείλουν να ενεργούν σύμφωνα με τις υποδείξεις των εκλογέων τους, ούτε εκπροσωπούν την περιφέρεια στην οποία εκλέγονται.

Η παρέμβαση του Χρήστου Σταϊκούρα δεν είναι μια απλή διαφωνία στο υπουργικό συμβούλιο από αυτές που γεμίζουν τις στήλες των παραπολιτικών στις εφημερίδες. Είναι μια πολύ ενδεικτική έκφραση της κατακερματισμένης κοινωνίας.  Κοινωνικές ομάδες  προτάσσουν τα μικρά ή μεγάλα συμφέροντά τους και αδιαφορούν για το κόστος που θα πληρώσει η υπόλοιπη κοινωνία. Το πολιτικό σύστημα, πολύ συχνά, υποκύπτει στην πίεση των  ομάδων συμφερόντων σε βάρος του συνόλου.  

Το προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι ένα δύσκολο και σύνθετο πρόβλημα. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, όπως αυτές που προτάθηκαν πριν το 2015 και έλεγαν ότι θα αφήνουμε τους πάντες να περνούν τα σύνορα και θα τους δίνουμε ταξιδιωτικά έγγραφα για να φεύγουν από την Ελλάδα. Έτσι χαρωπά καταλήξαμε στη Μόρια. 

Ακριβώς η δυσκολία του προβλήματος δεν αφήνει περιθώρια για μικροπολιτική και για τοπικισμούς. Αν δεν ήταν τόσο σοβαρά τα πράγματα θα διασκεδάζαμε με την επίκληση της μάχης των Θερμοπυλών και το υπουργικό κιτς που αυτή αναδεικνύει.

Σπύρος Βλέτσας (Athens Voice)