|
Σκέφτηκα πως αυτά
συμβαίνουν όταν οι λαοί
ψηφίζουν φθηνούς
λαϊκιστές. Στην
περίπτωση του Τραμπ που
έχει και σαφή
ψυχοπαθολογία τα
πράγματα γίνονται
τρισχειρότερα.
Όταν
μάλιστα άκουσα πως
Twitter και Facebook του
κατέβασαν τους
λογαριασμούς, σκέφτηκα «καλά
του έκαναν». Στο κάτω
κάτω της γραφής ο λόγος
του Προέδρου Τραμπ στο
Twitter ήταν σαφής
παραβίαση των όρων της
πλατφόρμας αυτής. Και το
Twitter όπως και το
Facebook είναι ιδιωτικές
εταιρείες. Και στο κάτω
κάτω της γραφής ως
ιδιωτικές εταιρείες
έχουν δικαίωμα ανά πάσα
στιγμή να σου
αναστείλουν τον
λογαριασμό.
Όμως
στις δεύτερες σκέψεις
που έκανα είδα πως τα
πράγματα δεν είναι έτσι
ακριβώς.
Γιατί
οι εν λόγω εταιρίες
έχουν δεσπόζουσα θέση
στην αγορά. Είναι
ουσιαστικά μονοπώλια.
Και το ίντερνετ είναι,
κι εάν δεν είναι, τείνει
να γίνει, δημόσιο αγαθό,
ουσιαστικό για την
ελευθερία του λόγου.
Κάτι
σαν το νερό, ή το ρεύμα.
Δίνεται από ιδιωτικές
εταιρείες αλλά
ουσιαστικά υπόκειται σε
δημόσιο έλεγχο. Μπορούμε
να κόβουμε το νερό και
το ρεύμα σε κάποιον που
διαπράττει αδίκημα;
Αλλά
ακόμα και εάν μπορούσαμε
δεν θα έπρεπε να
προηγηθεί δίκη; Ή
δικάζει αυτόματα ο Μαρκ
Ζούκερμπεργκ;
Ας
δώσουμε μερικά
παραδείγματα. Αρχικά από
τις ΗΠΑ. Ο δικαστής
Άντονι Κένεντι ακύρωσε
έναν νόμο του Κογκρέσου
που απαγόρευε στους
σεξουαλικούς παραβάτες
να χρησιμοποιούν το
ίντερνετ με το
αιτιολογικό ότι η
απαγόρευση αυτή
παραβιάζει την ελευθερία
του λόγου.
Επίσης δικαστήριο
αποφάσισε ότι ο πρόεδρος
Τραμπ δεν μπορεί να
μπλοκάρει χρήστες του
Twitter από το να
σχολιάζουν ή να
διαβάζουν τα posts του
προέδρου μιας και αυτά
είναι μέρος του δημοσίου
λόγου που κάθε πολίτης
πρέπει να έχει πρόσβαση.
Πώς
στο καλό στη μία
περίπτωση τα tweets του
προέδρου είναι δημόσιος
λόγος με υποχρεωτική
πλήρη πρόσβαση και την
άλλη του απαγορεύεται να
τουιτάρει;
Και
μπορούν να έχουν
πρόσβαση στα σόσιαλ
σεξουαλικοί παραβάτες,
τζιχαντιστές, άνθρωποι
που επιχαίρουν σε
τρομοκρατικές ενέργειες,
παιδόφιλοι, δολοφόνοι,
δικτάτορες χωρών της
Ασίας και της Αφρικής
που απειλούν με πυρηνικά
ολοκαυτώματα ολόκληρες
χώρες όπως το Ισραήλ
αλλά όχι ο πρόεδρος των
ΗΠΑ;
Και
ναι ο Πρόεδρος παραβίασε
τους όρους του Twotter
αλλά όπως σωστά
επισημαίνουν και οι
liberals ΑφροΑμερικανοί
Υoutubers Aba n Preach,
το facebook γιατί τον
κατέβασε;
Το
facebook μάλιστα
κατέβασε και
λογαριασμούς
Ρεπουμπλικάνων που απλώς
κοινοποίησαν το βίντεο
του Τραμπ που έλεγε
στους διαδηλωτές να πάνε
σπίτια τους ειρηνικά.
Υπήρξαν δε χιλιάδες
tweets που κατά τη
διάρκεια των διαδηλώσεων
για το Black Lives
matter επαινούσαν και
προωθούσαν τη βία. Η
Νικόλ Χάνα Τζόουνς των
New York Times είπε
ακριβώς αυτό «Η
καταστροφή περιουσίας
που μπορεί να φτιαχτεί
πάλι, δεν είναι βία».
Η νυν
αντιπρόεδρος των ΗΠΑ
Κάμαλα Χάρις μέσω του
Twitter ενθάρρυνε τη
συλλογή χρημάτων για την
αποφυλάκιση όσων
συνελήφθησαν κατά τη
διάρκεια επεισοδίων στις
διαδηλώσεις του BLM.
Στις
16 Μαΐου του 2017 η
πρόεδρος της Βουλής και
Δημοκρατική Νάνσι Πελόζι
σε πλήρη ευθυγράμμιση
είναι αλήθεια με τις
δηλώσεις της ηττημένης
τότε Χίλαρι Κλίντον
γράφει σε ένα tweet «Our
election was hijacked (δεν
το μεταφράζω επίτηδες).
Δεν υπάρχει καμία
αμφιβολία. Το Κογκρέσο
έχει καθήκον να
προστατεύσει την
Δημοκρατία μας». Αυτό το
tweet δεν παραβιάζει
καμία αρχή του Twitter;
Η δε
περίπτωση της εφαρμογής
Parler είναι ακόμα πιο
ανησυχητική. Το Parler
είναι μια πλατφόρμα
γνώμης η οποία σύμφωνα
με την υπεύθυνη της
εταιρείας Έιμι Πέικοφ
δεν δέχεται να περνάει
τα σχόλια των χρηστών
από bots και αλγορίθμους
αναγνώρισης «ακατάλληλων»
εκφράσεων. Ένα σχόλιο ή
post μπορεί να πέσει αν
καταγγελθεί από πολλούς
χρήστες. Η εξέταση του
όμως δεν γίνεται από
μηχανές τεχνητής
νοημοσύνης αλλά από
ανθρώπους. Αυτή η
πλατφόρμα λοιπόν
αποτέλεσε τελευταίο
καταφύγιο για τους
οπαδούς του Τραμπ και
αυτό έκανε την Amazon να
κατεβάσει την εφαρμογή
από τους servers της. Η
δε εφαρμογή εξαφανίστηκε
από το store της Apple
αλλά και από το Play
store του Android.
Καθώς
η Amazon κατέχει το 50%
των web servers
παγκοσμίως και μαζί με
την Google την Microsoft
και λίγους ακόμα την
συντριπτική πλειοψηφία
του hosting του
παγκόσμιου ίντερνετ
καταλαβαίνετε ότι η
διαδικτυακή σας ύπαρξη
εξαρτάται από πέντε έξι
ανθρώπους.
Δεν
είναι τυχαίο που ακόμα
και η λιγόλογη συνήθως
Άνγκελα Μέρκελ εξέφρασε
την ανησυχία της για το
κατέβασμα των
λογαριασμών του Τραμπ
αλλά και η Ευρωπαϊκή
Ένωση.
Και
τον Τραμπ καλώς ή κακώς
-κακώς κατά την γνώμη
μου- τον εξέλεξε ο
Αμερικανικός λαός. Τον
Τζεφ Μπέζος ποιος τον
εξέλεξε;
Στον
ψηφιακό κόσμο του
μέλλοντος είναι σαφές
ότι η παρουσία μας είναι
τόσο σημαντική όσο η
ύπαρξή μας και αυτή τη
στιγμή τον ελέγχουν και
τον κυβερνούν λίγοι,
πολύ λίγοι
δισεκατομμυριούχοι και
ανάλογα με τις διαθέσεις
τους.
Αν
ζούσε σήμερα ο
Κωνσταντίνος Καραμανλής
είναι σίγουρο πως θα
αναφωνούσε: Τελικά ποιος
θα κυβερνάει αυτόν τον
τόπο;
Αντώνης Δαρζέντας
(Athens Voice) |
