«Το 1142 τι το θέλανε; Ηταν αναγκαία αυτή η
προστυχιά;» αναρωτιέται ο κ. Διονύσης
Χαριτόπουλος. Ο συγγραφέας του βιβλίου «Αρης, ο
αρχηγός των ατάκτων», ξεσπαθώνει: «Ξέρουμε πως
κάθε εξουσία επιδιώκει “συμμορφούμενους”
υπηκόους. Αν όμως περάσεις τη γραμμή και
καλέσεις το 1142, μεταβάλλεσαι σε όργανο των
μηχανισμών καταστολής και απεμπολείς την
ιδιότητα του πολίτη. Είσαι νέτα σκέτα χαφιές. Κι
όσο κι αν προσπαθήσεις να το εξωραΐσεις, αυτό
δεν αλλάζει: χαφιές κατάπτυστος» («Εφημερίδα των
Συντακτών» 23.1.2020).
Να του δώσουμε ένα δίκιο
και να το επεκτείνουμε.
«Το 100 (που τώρα πάει
να γίνει 112) τι το
θέλανε; Ηταν αναγκαία
αυτή η προστυχιά;»
Πρέπει να σκεφτούμε ότι
σε αυτόν τον αριθμό
κάποιοι μπορεί να
κατέδωσαν την επανάσταση.
Ας θυμηθούμε τα σχετικά.
Την εποχή που οι
διωκτικές αρχές έψαχναν
τη «17 Νοέμβρη», ο
μουσικοσυνθέτης κ.
Διονύσης Τσακνής
επέκρινε με ανοιχτή
επιστολή όσους έδιναν
πληροφορίες στην
αστυνομία για τους
δολοφόνους. Εγραφε
σχετικώς: «Αγαπητέ μου
ρουφιάνε... Φέρε στον
νου τον Εφιάλτη, τον
Ισκαριώτη, τον
κουκουλοφόρο, τον
ψευδομάρτυρα. Η αμοιβή
τους ήταν από τριάντα
αργύρια μέχρι μια θέση
αγροφύλακα στην ορεινή
Καρδίτσα, ενώ η δόξα και
η φήμη τους γνωστή ανά
τους αιώνες. Και να σου
πω και κάτι άλλο; Τώρα,
σου δίνεται και ένα
ακλόνητο άλλοθι. Ενώ
παλαιότερα κάποιοι θα
μπορούσαν να σου
πετάξουν κατάμουτρα πως
τάχα ο Εφιάλτης πρόδωσε
στους εχθρούς μια
ολόκληρη Πατρίδα, σήμερα
ποιος θα μπορούσε να σε
ψέξει όταν εσύ
καταδίδεις έναν εχθρό
της Πατρίδας στην ίδια
σου την Πατρίδα;» («Ελευθεροτυπία»
22.8.2002).
Δεκαοκτώ χρόνια μετά, ο
ομόδοξός του κ. Διονύσης
Χαριτόπουλος φέρνει τα
ίδια πρόσωπα ως
επιχειρήματα στον αγώνα
της ελευθερίας του
καπνού: «Στο σχολείο
μάθαμε για τον Εφιάλτη,
τον Πήλιο Γούση, ζήσαμε
το καρφί της τάξης,
ακούσαμε για χαφιέδες
της Κατοχής και της
δικτατορίας, αλλά είναι
άλλο να τον δεις μπροστά
σου ζωντανό τον
πατενταρισμένο ρουφιάνο.
Αναρωτιέσαι από τι σπίτι
βγήκε, τι του συνέβη και
μισεί την κοινωνία, τι
μόλυνση έχει υποστεί η
ψυχούλα του, αν κάνει
και τα παιδιά του σαν τα
μούτρα του» («Εφημερίδα
των Συντακτών»
23.1.2020).
Το πρόβλημα δεν είναι
ότι η επιχειρηματολογία
τους (με Εφιάλτες,
Ισκαριώτες και
Πηλιογούσηδες κ.λπ.)
κύκλους κάνει. Το θέμα
είναι ότι τους ξέφυγε το
πιο σημαντικό. Ο ενιαίος
αριθμός έκτακτης ανάγκης
112 αναμειγνύει τη
ρουφιανιά με τις
πραγματικές έκτακτες
ανάγκες των ανθρώπων.
Πώς και δεν βρέθηκε
κανένας μεταμοντέρνος να
καταγγείλει το γεγονός
ότι στο ίδιο νούμερο
ένας πολίτης μπορεί να
ενημερώσει για την
πυρκαγιά στο σπίτι του
και να καρφώσει ότι
επίκειται η πυρκαγιά της
επανάστασης από
κουμπουροφόρους; Ας μην
το γελάμε. Οπως γράφει ο
κ. Χαριτόπουλος, «η μια
υπακοή φέρνει την άλλη»
και το 112 είναι όλες
μαζί...
Πάσχος Μανδραβέλης
(Καθημερινή)
Greek Finance Forum
Σχόλια Χρηστών
Trading
σε ελληνικές μετοχές μέσω
της Πλατφόρμας Συναλλαγών Plus 500 (Κάντε Click και
Κατεβάστε την μοναδική πλατφόρμα συναλλαγών, χωρίς καμία
οικονομική υποχρέωση, περιλαμβάνει και λογαριασμό "επίδειξης"
- Demo).
