Ομολογώ δημοσίως την δυσκολία μου να ανακαλέσω
στην μνήμη μου ποσοστά δημοσκοπήσεων. Είναι
τόσες πολλές εξάλλου και από τόσες διαφορετικές
εταιρείες, που η μάνα του ψηφοφόρου χάνει το
παιδί και το παιδί τη μάνα. Συγκρατώ μόνο την «γενική
αίσθηση» που αποπνέουν όλες μαζί, σαν
ερασιτέχνης ποδοσφαιρόφιλος που θυμάται αμυδρά
ποια ομάδα κέρδισε στο ντέρμπι, αλλά δίχως να
ταλαιπωρεί το μυαλό του με σκορ, παίκτες,
διαιτητικά παραστρατήματα, χαμένες ευκαιρίες και
στατιστικά του παιχνιδιού.
Στο ίδιο μυαλό επίσης
υπάρχει μια γραμμική
αντίληψη της πορείας των
δημοσκοπικών
αποτελεσμάτων μέσα σε
κάθε τετραετία. Με βάση
τον μπούσουλα του ΠΡΟ-ΠΟ
ένα-χι-δύο, τον πρώτο
καιρό οι δημοσκοπήσεις
δείχνουν ένα (υπέρ των
κυβερνώντων), στη
συνέχεια πάνε στο χι και
στο τέλος καταλήγουν στο
δύο (υπέρ των
αντιπολιτευομένων και
αυριανών κυβερνώντων).
Αποδέχομαι ασφαλώς κάθε
ένσταση σε τούτη την
μηχανιστική (εν είδει
νομοτέλειας) οπτική των
πολιτικών μας πραγμάτων,
όμως επιμένω ότι η
διάψευση της είναι η
εξαίρεση και όχι ο
κανόνας.
Οι κυβερνήσεις ξεκινούν
με φόρα και με τον αέρα
του νικηφόρου
αποτελέσματος που τις
έφερε στην εξουσία, για
να βαλτώσουν στη
συνέχεια στα έλη της
γραφειοκρατίας, των
εκτάκτων προβλημάτων που
ανακύπτουν και στην
αλαζονεία των φορέων
τους, για να καταλήξουν
εν τέλει στην απέλπιδα
άμυνα του έσχατου χρόνου
τους. Οι αντιπολιτεύσεις
πάλι, ξεκινούν
καταπτοημένες από την
ήττα και με υποσχέσεις
για βαθιά εσωτερική
αλλαγή τους, συνεχίζουν
ολόιδιες και με αυτόματο
πιλότο, για να
ανακαλύψουν έκπληκτες
λίγο πριν τις κάλπες ότι
κινδυνεύουν να
ξαναβρεθούν στην εξουσία.
Την πορεία αυτή
αποτυπώνουν παγίως οι
δημοσκοπήσεις κατά την
διάρκεια των τετραετιών.
Ρίξτε μια ματιά στην
τελευταία δεκαετία και
πείτε μου πότε
διαψεύστηκε αυτή η σειρά
των πραγμάτων. Γιώργος,
Σαμαράς, Τσίπρας.
Από τη νίκη στην
αμφισβήτηση και στην
πτώση, εντός σχετικά
μικρού χρονικού
διαστήματος. Θα μου
βεβαίως ότι ξεφύγαμε
πλέον από την κρίση και
ξαναβιώνουμε την
κανονικότητα, οπότε
επανερχόμαστε στα παλαιά
θέσμια. Γέρο Καραμανλής,
Ανδρέας, Σημίτης, Κώστας
Καραμανλής, όλοι τους
κυβέρνησαν δυο
συνεχόμενες τετραετίες
πριν πέσουν. Μόνο ο γέρο
Μητσοτάκης δεν τα
κατάφερε. Ναι, αυτό
ελπίζει και πιστεύει ο
Κυριάκος, ότι επανήλθαμε
στην κανονικότητα των
οκταετιών (άντε
επταετιών) ανά
Πρωθυπουργό. Και έτσι
διαβάζει τις
δημοσκοπήσεις, θεωρώντας
ότι το «σταθερό
προβάδισμα» που του
δίνουν όλες τους είναι
απόδειξη επαναφοράς της
πολιτικής μας ζωής στους
προ κρίσης ρυθμούς.
Τουναντίον ο Τσίπρας
ελπίζει ότι συνεχίζουμε
εντός της κρίσης, διότι
αυτή είναι που κατατρώει
κυβερνήσεις και αρχηγούς
πριν προλάβουν να το
καταλάβουν. Κι έτσι
διαβάζει τα δημοσκοπικά
ευρήματα, θεωρώντας την
πρωτιά Μητσοτάκη λογική
επί του παρόντος, άρα
διόλου ανησυχητική γι
αυτόν.
Ο Πρωθυπουργός βρίσκεται
ακόμα στο ένα, αλλά το
σχήμα ένα-χι-δύο
προεξοφλεί νομοτελειακά
την μελλοντική του ήττα.
Λένε ότι οι
δημοσκοπήσεις είναι
φωτογραφίες της στιγμής
και ποιοτικά εργαλεία
διερεύνησης των υπογείων
ρευμάτων που
διαμορφώνονται μέσα στις
κοινωνίες. Αυτό
τουλάχιστον διατείνονται
δημοσίως αναλυτές και
πολιτευτές. Ψέματα. Οι
δημοσκοπήσεις ήταν και
συνεχίζουν να είναι
μηχανισμοί επιβεβαίωσης
όσων σκαρφίζονται ή
ελπίζουν τα κομματικά
επιτελεία. Οι πίνακες
και οι αριθμοί, τους
λένε μόνο όσα θέλουν ν’
ακούσουν και τίποτα άλλο.
Μονίμως επιβεβαιώνουν
την γραμμή τους και τις
αποφάσεις τους, ποτέ δεν
τις διαψεύδουν ούτε τις
αποδομούν. Κατά τούτο,
οι δημοσκοπήσεις είναι
άχρηστες στην αρχή ή το
μέσον της τετραετίας.
Ούτε αλλάζουν κάτι, ούτε
υποβοηθούν κανέναν. Η
μόνη τους πραγματική
χρησιμότητα είναι να
ξέρουμε τον νικητή λίγο
πριν ανοίξουν οι κάλπες.
Μας γλυτώνουν από την
αγωνία.
Δημήτρης Ευθυμάκης (Protagon)
Greek Finance Forum
Σχόλια Χρηστών
Trading
σε ελληνικές μετοχές μέσω
της Πλατφόρμας Συναλλαγών Plus 500 (Κάντε Click και
Κατεβάστε την μοναδική πλατφόρμα συναλλαγών, χωρίς καμία
οικονομική υποχρέωση, περιλαμβάνει και λογαριασμό "επίδειξης"
- Demo).
