Δεν πάει πολύ καιρός από τις αποφάσεις της ΕΚΤ και των
ηγετών της Ε.Ε. και οι ενστάσεις αναλυτών και δημοσιογράφων
για την ικανότητα αυτών των αποφάσεων να αντιμετωπίσουν τις
συνέπειες της κρίσης του Covid-19 παραμένουνε. Σχετικά είναι
και τα όσα έγραφε προσφάτως το Reuters,
η πρόεδρος της ΕΚΤ, Κριστίν
Λαγκάρντ, έχει λάβει σειρά μέτρων, όπως το πρόγραμμα αγοράς
ομολόγων ύψους 750 δισ. ευρώ, για να βοηθήσει τις οικονομίες
της Ευρωζώνης να αντιμετωπίσουν την πανδημία. Το γεγονός,
όμως, ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί δεν αποφασίζουν να δράσουν
εξίσου δυναμικά σημαίνει πως θα αναγκαστεί να κάνει και άλλα
η κ. Λαγκάρντ.
Όπως
έγραψε το Reuters, είναι αλήθεια πως με τις δικές της
κινήσεις έχει ενισχυθεί η ρευστότητα των τραπεζών και έχουν
βελτιωθεί οι όροι χρηματοδότησης. Το πρόγραμμα αγοράς
ομολόγων έχει διατηρήσει σε χαμηλά επίπεδα το κόστος
δανεισμού των χωρών της Ευρωζώνης. Οι αποδόσεις των δεκαετών
ομολόγων της Ιταλίας βρίσκονται στο 1,80%, σαφώς κάτω από τα
επίπεδα στα οποία είχαν εκτιναχθεί τον Μάρτιο αλλά και από
τα επίπεδα που επικράτησαν το πρώτο εξάμηνο του περασμένου
έτους. Και ενώ το spread των δεκαετών έχει διευρυνθεί φέτος,
παραμένει μικρότερο από εκείνο που ήταν το μεγαλύτερο του
περασμένου έτους. Χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια για να
επιτευχθούν αυτά. Σύμφωνα με την Pictet, οι αγορές από το
έκτακτο πρόγραμμα της ΕΚΤ για την πανδημία κυμάνθηκαν από
πέντε ως έξι δισ. ευρώ την ημέρα επί τρεις εβδομάδες μέχρι
τις 15 Απριλίου. Αν συνεχίσει με αυτόν τον ρυθμό, το
πρόγραμμα θα έχει εξαντληθεί μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Και
εννοείται ότι δεν μπορεί να επιβραδύνει τις αγορές.
Οι
πολιτικοί δεν έχουν ακόμη συμφωνήσει πώς ακριβώς θα
βοηθήσουν τις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης και
ιδιαιτέρως την Ιταλία. Επικρατεί ασάφεια ως προς το πώς θα
λειτουργήσει τελικά το λεγόμενο ταμείο ανάκαμψης. Αυτό
σημαίνει πως οι επενδυτές μάλλον θα εξωθήσουν ανοδικά το
κόστος δανεισμού των ασθενέστερων οικονομιών αν κάνει πίσω η
ΕΚΤ. Στο μεταξύ, την περασμένη εβδομάδα το Euribor, το
επιτόκιο της διατραπεζικής, σημείωσε άνοδο στο υψηλότερο
επίπεδο των τελευταίων τεσσάρων ετών, που σημαίνει πως χώρες
όπως η Ιταλία και η Ισπανία αναγκάζονται να πληρώνουν
περισσότερο για να δανειστούν από τους εταίρους τους.
Η κ.
Λαγκάρντ έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει αυξάνοντας τον όγκο
του έκτακτου προγράμματος ίσως κατά επιπλέον 500 δισ. ευρώ,
ώστε να είναι σαφές πως θα συνεχιστεί το πρόγραμμα και το
επόμενο έτος. Μπορεί, επίσης, να συμπιέσει περαιτέρω σε
αρνητικό έδαφος το βασικό επιτόκιο δανεισμού ή και να
αγοράσει ορισμένα «ομόλογα σκουπίδια». Ισως δεν θα γίνουν
όλα στη σημερινή συνεδρίαση. Το πρόβλημα, όμως, είναι
ακριβώς εκείνο που ίσχυε και για τον προκάτοχό της, Μάριο
Ντράγκι: όσο περισσότερα κάνει η κ. Λαγκάρντ τόσο
περισσότερο θα ερίζουν και θα χρονοτριβούν οι ηγέτες της Ε.Ε.
|
