Αν και
ως GFF κρατάμε επιφυλάξεις και δεν ασπαζόμαστε τις ανησυχίες
για αύξηση του πληθωρισμού ... Θυμίζοντας πως ανάλογες
ανησυχίες υπήρχαν και τα 10 περίπου χρόνια (2008 - 2019) της
νομισματικής χαλάρωσης από τις κεντρικές τράπεζες, μετά τη
μεγάλη κρίση του 2008.
Οι
οικονομολόγοι της επενδυτικής τράπεζας Berenberg, Holger
Schmieding και Kallum Pickering έχουμε διαφορετική άποψη,
εκφράζοντας την ανησυχία τους για τον πληθωρισμό. Ειδικότερα,
όπως αναφέρουνε οι οικονομολόγοι,
καμία πανδημία δεν διαρκεί
για πάντα. Εντούτοις, το σοκ από τον κορωνοϊό θα αφήσει πίσω
του έναν διογκωμένο δανεισμό. Κι αυτό θα μπορούσε να
προξενήσει σημαντικά προβλήματα σε ασθενέστερες εταιρείες
και κυβερνήσεις, αφ’ ης στιγμής τόσο τα ονομαστικά όσο και
τα πραγματικά επιτόκια αρχίσουν να αυξάνονται. Οι προοπτικές
του πληθωρισμού και, ως εκ τούτου, η νομισματική πολιτική θα
αποτελέσουν κομβικό παράγοντα για την απόδοση της οικονομίας
και για τις κεφαλαιαγορές τα επόμενα χρόνια. Εκτιμούμε ότι
ενδεχομένως ο 40ετής κύκλος αποδυνάμωσης του πληθωρισμού
έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Θεωρούμε ότι μέσα στην τρέχουσα
δεκαετία ο σχετικός δείκτης θα σημειώσει σταδιακή άνοδο,
αφότου ενδιαμέσως κάνει μια τελική βουτιά το επόμενο εξάμηνο
με δωδεκάμηνο.
Σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα η αυξημένη ανεργία και η
συγκρατημένη κατανάλωση θα επηρεάσουν την πορεία του βασικού
πληθωρισμού στον ανεπτυγμένο κόσμο. Η συνεχιζόμενη πολιτική
νομισματικής και δημοσιονομικής στήριξης της οικονομίας θα
χρειαστεί χρόνο προτού κατορθώσει να ισοφαρίσει τις
αντιπληθωριστικές πιέσεις που προέρχονται από την ύφεση λόγω
κορωνοϊού.
Αφότου οι
οικονομίες και η αγορά εργασίας ανακάμψουν από τη βλάβη της
πανδημίας, αναμένουμε πως θα μεταβληθούν τόσο οι προοπτικές
για τον ίδιο τον πληθωρισμό και την οικονομική πολιτική όσο
και για τις διεθνείς κεφαλαιαγορές. Μια αντιστροφή της
παγκοσμιοποίησης στο επίπεδο του εμπορίου αγαθών, μια
διόγκωση των δημοσίων δαπανών, μια ενίσχυση του ρόλου του
κράτους σε πολλούς κλάδους οικονομικής δραστηριότητας, καθώς
και μια στρατηγική βιομηχανική πολιτική (εξ ου και λιγότερο
αποδοτική), υποδηλώνουν ότι ο βασικός δείκτης θα αποδειχθεί
κάπως υψηλότερος από ό,τι ήταν προ πανδημίας.
Η γήρανση
των κοινωνιών και η διαρθρωτική μετατόπιση σε υπηρεσίες
εντάσεως εργασίας στον τομέα της περίθαλψης, της φροντίδας
των παιδιών και της ψυχαγωγίας θα επιτείνουν την όλη
κατάσταση. Οι καλύτερες ημέρες, που θα έλθουν στο μέλλον,
ίσως να σημαίνουν και υψηλότερο πληθωρισμό. Ισως ο μέσος
όρος αύξησης της παραγωγικότητας στις ανεπτυγμένες
οικονομίες να σημειώσει άνοδο χάρις στην ταχύτερη διασπορά
τεχνολογικών καινοτομιών όταν ξέσπασε η πανδημία. Εντούτοις,
η Ιστορία δείχνει ότι η γρηγορότερη αύξηση της
παραγωγικότητας μπορεί να βαδίζει εκ παραλλήλου με υψηλότερο
πληθωρισμό. Κι αυτό παρατηρείται, εάν η αύξηση στους μισθούς
και στις δαπάνες υπερβεί την αύξηση της παραγωγικότητας.
Ακόμα κι αν η αναθέρμανση του πληθωρισμού αποβεί σταδιακή
και ήπια, όπως αναμένουμε, οι κυβερνήσεις και οι
επιχειρήσεις θα πρέπει να παλέψουν με λιγότερο χαλαρές
νομισματικές πολιτικές και λιγότερο ευνοϊκό κόστος δανεισμού.
Για τους περισσότερους που μπήκαν στην πανδημία από μια υγιή
θέση, αυτό δεν θα είναι μείζον θέμα. Αλλά για όσους ήδη
βρίσκονταν σε επισφαλή θέση, αυτό θα δημιουργήσει
προβλήματα. |
