Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο είχε πριν από μερικές ημέρες το
Bloomberg, σχολιάζοντας πως ακόμη
και πριν από την επιδημία του κορωνοϊού, η κατάσταση της
οικονομίας στις ΗΠΑ ήταν πολύ χειρότερη από όσο αποκάλυπτε
το χαμηλό ποσοστό ανεργίας. Σχεδόν όλα τα κέρδη που η
οικονομία απέφερε, διοχετεύθηκαν στο πλουσιότερο ένα δέκατο
του πληθυσμού, αφήνοντας το μισό να είναι μετά βίας κάπως
καλύτερα.
Οταν οι άνθρωποι σε παράλια αστικά κέντρα, όπως η Ν. Υόρκη
και το Σαν Φρανσίσκο, διαμαρτύρονταν για τη συμφόρηση στους
δρόμους και τα υψηλά ενοίκια, η αποβιομηχάνιση στην καρδιά
της χώρας είχε μετατρέψει τεράστια τμήματά της σε ζώνες
χωρίς ευκαιρίες. Η βελτίωση της παραγωγικότητας της
δεκαετίας του 1990 εξαλείφθηκε, ενώ οι μη λευκοί εργαζόμενοι
και οι γυναίκες, ναι μεν είχαν σημειώσει πρόοδο, αλλά ακόμα
έπρεπε να υπερπηδήσουν εμπόδια για να επιτύχουν το μέγιστο
των δυνατοτήτων τους. Η κρίση του κορωνοϊού όξυνε τις
ανισότητες. Η απάντηση σε αυτό, τουλάχιστον εν μέρει, είναι
η δικαιότερη φορολόγηση και ένα ισχυρότερο δίχτυ κοινωνικής
προστασίας, αλλά δεν αρκούν. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα
είδος ανάπτυξης, που βελτιώνει ευρύτερα το βιοτικό επίπεδο.
Η χώρα πρέπει να πραγματοποιήσει μεγαλόπνοες επενδύσεις στο
μέλλον, με το να ανακτήσει τη ηγετική της θέση στην
τεχνολογία διεθνώς, να δημιουργήσει καλά αμειβόμενες θέσεις
εργασίας και να αξιοποιήσει τα ταλέντα όλων των ανθρώπων της.
Αυτό θα απαιτήσει περισσότερες δημόσιες δαπάνες, αλλά με τα
επιτόκια σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, οι συνθήκες αποβαίνουν
ευνοϊκότερες από ποτέ.
Η βασική επιστημονική έρευνα είναι μία από τις καλύτερες
επενδύσεις που μπορεί να κάνει μια κυβέρνηση. Αυτή, άλλωστε,
η προτεραιότητα γέννησε τη Σίλικον Βάλεϊ και τη
βιοτεχνολογία. Υπό το πρίσμα αυτό, απαιτείται ένα σημαντικό
πρόγραμμα έρευνας και ανάπτυξης με στόχο την δημιουργία νέων
κόμβων σε περιοχές των ΗΠΑ, οι οποίες περισσότερο το έχουν
ανάγκη. Οπότε, η κυβέρνηση θα πρέπει να στοχεύσει σε
καινοτομίες στην «πράσινη» ενέργεια, τη δημόσια υγεία και τη
γεωργία, υποστηρίζοντας τη νεοφυή επιχειρηματικότητα σε
πρώιμα στάδια, αλλά και την προηγμένη παραγωγική ικανότητα,
που απαιτείται για να μετασχηματιστούν οι ανακαλύψεις σε
νέες οικονομικές δραστηριότητες.
Ακόμα μία προτεραιότητα είναι η αναβάθμιση των υποδομών,
διότι για να μπορέσουν να αποδώσουν τα αναμενόμενα οι κόμβοι
ανάπτυξης, πρέπει να συνδεθούν ουσιαστικά και με την
υπόλοιπη χώρα – εντούτοις, οι δρόμοι, οι γέφυρες, τα
αεροδρόμια και οι ευρυζωνικές υπηρεσίες Διαδικτύου της
Αμερικής είναι εξαιρετικά ανεπαρκείς.
Τέλος, πρέπει οι κυβερνώντες να άρουν τα εμπόδια που
υπάρχουν για την ευημερία όλων. Πάμπολλοι δεν έχουν πλήρη
συμμετοχή στην οικονομία, λόγω σωματικών προβλημάτων,
γραφειοκρατίας, μη πρόσβασης στην επιδότηση στέγης, έλλειψης
υποδομών για τη φύλαξη των παιδιών ή διαμονής σε γειτονιές,
όπου είναι δύσκολο να είσαι υγιής και να μορφωθείς.
|
