Αν και εσωτερικό της Γαλλίας υπάρχουνε σίγουρα οι κοινωνικές
ομάδες που αντιδράνε σε αρκετές από τις αλλαγές που προωθεί
ο γάλλος πρόεδρος Ε. Μακρόν. Ωστόσο και παρά τις όποιες
αντιδράσεις, αυξάνονται αυτοί που κρίνουνε πολύ θετικά τις
αλλαγές τις οποίες προωθεί ο γάλλος πρόεδρος. Χαρακτηριστικά
ήτανε τα όσα έγραφαν οι New York Time,
ο ένας μετά τον άλλον,
όποιος παίρνει τον λόγο στη Βουλή, έχει αποδοκιμάσει τον
πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και τα επαναστατικά του σχέδια,
λέγοντας ότι πρόκειται για «κυνισμό» και για «ξεδιάντροπο
έγκλημα». Εξω από το Κοινοβούλιο βρίσκονται εκατοντάδες
διαδηλωτές, οι οποίοι εκφράζουν την οργή τους. Προς το παρόν,
τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία. Οι διαδηλώσεις κατά της
αναδιάρθρωσης του συνταξιοδοτικού συστήματος έχουν πλέον
μειωθεί, παρότι ο θυμός εξακολουθεί να υπάρχει.
Όπως έγραψαν οι New York Times, ο Μακρόν, διατρέχοντας πλέον
τον τρίτο χρόνο προεδρίας, σκοπεύει να κερδίσει τη μάχη. Η
κυβέρνησή του ευελπιστεί ότι το σχέδιό του για κατάργηση των
42 διαφορετικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων και για
συγχώνευσή τους σε ένα θα εγκριθεί από το Κοινοβούλιο μέχρι
τα μέσα Μαρτίου και ότι θα έχει θεσμοθετηθεί μέχρι το
καλοκαίρι. Αυτό θα αλλάξει ριζικά τη Γαλλία, όπως και τα
υπόλοιπα σχέδιά του. Το πραγματικό ερώτημα είναι το εξής:
κατά πόσον θα ωφελήσει τη Γαλλία, τώρα και στο μέλλον.
Απ’ όσο μπορούν να θυμηθούν οι περισσότεροι Γάλλοι, κανένας
πρόεδρος δεν έχει επηρεάσει περισσότερο την οικονομία, την
κοινωνία και την πολιτική της χώρας. Ωστόσο, η ταραχώδης
προεδρία του Μακρόν έχει δημιουργήσει ρεκόρ και σε άλλους
τομείς, όπως στην κοινωνική αναταραχή: κατά τη διάρκεια της
προεδρίας του επικρατεί μια συνεχής αναστάτωση.
Η αντιπάθεια προς τον Μακρόν αντικατοπτρίζει αδιαμφισβήτητα
το μέγεθος της αλλαγής που επιφέρει στη Γαλλία, όπου
οποιαδήποτε επέμβαση στην παράδοση προκαλεί διαμαρτυρίες και
συνεπάγεται μεγάλο ρίσκο. Ο Μακρόν έχει απογοητεύσει τους
Γάλλους, εξ ου και έχει γίνει σχεδόν μισητός. Συνεπώς, η
προεδρία του σημαδεύεται από ένα καθοριστικό στοιχείο, ότι
παραμένει αντιπαθητικός, παρότι οι αλλαγές του έχουν
ξεκινήσει να αποδίδουν καρπούς.
Το αμετάβλητο ποσοστό ανεργίας, το οποίο ταλαιπώρησε τους
προκατόχους του, φαίνεται πως επιτέλους μειώνεται, φτάνοντας
πρόσφατα στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 12 ετών στο
8,1%. Το ποσοστό της απασχόλησης στους νέους έχει αυξηθεί,
τα προγράμματα εκπαίδευσης εργαζομένων αποδίδουν, η ποιότητα
των μακροπρόθεσμων συμβάσεων εργασίας ξεπερνάει τις
βραχυπρόθεσμες. Ολα αυτά συνέβαλαν στη χαλάρωση της γαλλικής
αγοράς εργασίας, όπως είχε υποσχεθεί ο Μακρόν. Ταυτόχρονα, ο
Μακρόν έχει αλλάξει την πολιτική σκηνή, αποδυναμώνοντας τα
μεγάλα πολιτικά κόμματα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να παραμένει ο
κορυφαίος υποψήφιος για τις εκλογές του 2022.
Οι αλλαγές που επέφερε στην πολιτική και στην κοινωνία
μπορεί να είναι ανθεκτικές στον χρόνο, ωστόσο έχουν υψηλό
κόστος. Οι αλλαγές στο συνταξιοδοτικό προκάλεσαν τη
μεγαλύτερη απεργία των μέσων μεταφορών στην ιστορία της
Γαλλίας.
Πρόκειται για ένα αξιοσημείωτο γεγονός για μια χώρα η οποία
χρησιμοποιεί τις απεργίες σαν όπλο. Η απεργία ακολούθησε τις
βίαιες διαμαρτυρίες των «Κίτρινων Γιλέκων» ενάντια στην
οικονομική ανισότητα.
|
