Το μακρινό, πλέον, 1998, οι Pine και Gillmore, σε άρθρο τους στο Harvard Business Review, κατάφεραν να περιγράψουν συνοπτικά την εξέλιξη της οικονομικής προόδου κατά τους τελευταίους δύο αιώνες, μέσα από την εξέλιξη της παρασκευής μιας τούρτας γενεθλίων. Και ουσιαστικά εισήγαγαν την έννοια της οικονομίας της εμπειρίας. 

Στην αγροτική οικονομία η παρασκευή μιας τούρτας γινόταν χρησιμοποιώντας υλικά του αγροκτήματος, με μηδαμινό κόστος (αλεύρι, ζάχαρη, βούτυρο και αυγά). Με την εκβιομηχάνιση της οικονομίας, εμφανίστηκαν τα έτοιμα μείγματα υλικών (πχ τούρτες Γιώτης), που με κόστος κάποιων ευρώ δίνουν τη δυνατότητα στους γονείς να παρασκευάσουν την τούρτα, πιο εύκολα και γρήγορα. Με την είσοδο στην οικονομία των υπηρεσιών και τον πολλαπλασιασμό των ζαχαροπλαστείων, οι γονείς προμηθεύονται την τούρτα από εκεί με κόστος αρκετά υψηλότερο από την τιμή των έτοιμων μειγμάτων. Πλέον αρκετοί γονείς δεν ασχολούνται καν με την τούρτα, καθότι διοργανώνουν τα πάρτυ γενεθλίων σε παιδότοπους, ζωολογικούς κήπους, πλανητάρια και άλλους θεματικούς χώρους, που εκτός από φαγητό και γλυκά, προσφέρουν μοναδικές δραστηριότητες και αξιομνημόνευτες εμπειρίες στα παιδιά, με κόστος πολλαπλάσιο της τούρτας του ζαχαροπλαστείου. 

Η οικονομία αυτή ονομάστηκε από τους Pine και Gillmore οικονομία της εμπειρίας, οι οποίοι προέβλεψαν πως «καθώς προϊόντα και υπηρεσίες τυποποιούνται, αυτό που θα έχει περισσότερη σημασία για τον πελάτη θα είναι οι εμπειρίες που αντλεί». Σήμερα, με την 4η βιομηχανική επανάσταση και τον ψηφιακό μετασχηματισμό, η οικονομία της εμπειρίας περνά από τον αναλογικό κόσμο στα ψηφιακά μέσα. Ένα ολοένα και αυξανόμενο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας διεκπαιρεώνεται μέσω ψηφιακών προϊόντων και ψηφιακών υπηρεσιών. Αυτό που έχει όλο και μεγαλύτερη σημασία σήμερα είναι η ποιότητα της ψηφιακής εμπειρίας των χρηστών, των καταναλωτών και των πολιτών.

Κατ’ επέκταση, η τεχνολογική βάση που τροφοδοτεί και ενορχηστρώνει τις ψηφιακές εμπειρίες εξελίσσεται, διευρύνεται και ενσωματώνει περισσότερες λειτουργικότητες. Το βασικό ζητούμενο είναι η τεχνολογική βάση να μην λειτουργεί αποκομμένη και απομονωμένη αλλά να καλύπτει τις ευρύτερες ανάγκες της επιχείρησης ή του οργανισμού. Οι απαιτήσεις για τεχνολογία προέρχονται από όλα τα τμήματα μιας επιχείρησης καθώς η δημιουργία αξίας μέσω ψηφιακών εμπειριών απαιτεί συνεργασία μεταξύ πολλών τμημάτων και είναι φυσικό η τεχνολογική βάση να διευρύνεται και να επικαλύπτεται. Σε αυτό το ψηφιακό περιβάλλον, ο ρόλος του Διευθυντή Τεχνολογίας εξελίσσεται και αποκτά επιπλέον αρμοδιότητες και επιδιώξεις.

Ο ταχύτατος ψηφιακός μετασχηματισμός της οικονομίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας – και η νέα εποχή που ανατέλλει όταν την ξεπεράσουμε – απαιτεί ο ρόλος του διευθυντή τεχνολογίας να μετατοπιστεί από επιχειρησιακός σε µετασχηµατιστικός. Όσο περισσότερο συνεισφέρει η τεχνολογία στην αλυσίδα αξίας τόσο περισσότερες απαιτήσεις υπάρχουν για τους διευθυντές τεχνολογίας να συνεισφέρουν στην στρατηγική της επιχείρησης και στην δημιουργία αξίας μέσω της τεχνολογίας. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το παραδοσιακό επιχειρησιακό μοντέλο των τμημάτων τεχνολογίας, όπου οι ενέργειες εστιάζουν στην διαχείριση επιχειρησιακών πόρων και στην παραγωγική λειτουργία των εφαρμογών. Τα περισσότερα τμήματα τεχνολογίας πιέζονται να υιοθετήσουν γρήγορα νέες τεχνολογίες και να επιτρέψουν σε άλλα τμήματα της επιχείρησης να λειτουργήσουν τα δικά τους, εξειδικευμένα – και πολλές φορές βασισμένα στο υπολογιστικό νέφος – λογισμικά.

Οι επιχειρήσεις και οργανισμοί που ενεργά προετοιμάζονται για το μέλλον, προσπαθούν, ταχύτερα από τους ανταγωνιστές τους, να διαφοροποιήσουν τις ήδη υπάρχουσες ή να δημιουργήσουν νέες ροές εσόδων συνδυάζοντας τεχνολογία, ψηφιοποίηση διαδικασιών, ψηφιακή εμπειρία και συλλογή δεδομένων. Οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί δεν μπορούν να το πετύχουν αυτό χωρίς έναν διευθυντή τεχνολογίας που δημιουργεί αξία, δρα ως ψηφιακός σύμβουλος και ωθεί την επιχείρηση μέσω της τεχνολογίας, μπροστά, ενόσω, διαχειρίζεται τους επιχειρησιακούς πόρους, συγκρατεί τα λειτουργικά κόστη και εποπτεύει την κανονιστική συμμόρφωση και την ασφάλεια από την πλευρά της τεχνολογίας.

* Ο Τάσος Κούτλας εργάζεται ως Αναπληρωτής Διευθυντής Ψηφιακών Λύσεων Ευρώπης στην FFW και είναι ειδικός σε θέματα ψηφιακού μετασχηματισμού, τεχνολογίας και επικοινωνίας.

Πρώτη δημοσίευση Money Review