Τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα αν υπήρχε μεγαλύτερο ποσοστό εμβολιασμού. Και αυτό δεν αφορά μόνο την εμβολιαστική κάλυψη μιας χώρας, βλέπουμε για παράδειγμα μερικές να τα πηγαίνουν εξαιρετικά και άλλες να βολοδέρνουν, αλλά το ότι ακόμη υπάρχουν χώρες (οι φτωχότερες), που έχουν ελάχιστη πρόσβαση σε εμβόλια. Καθώς η κατανομή είναι άνιση στο τέλος καταλήγει να είναι και επικίνδυνη. 

Το γεγονός πως πλέον έχουμε και φάρμακα εναντίον της ασθένειας, κάνει τα πράγματα ευκολότερα. Την περασμένη βδομάδα η Βρετανία έγινε η πρώτη χώρα παγκοσμίως που ενέκρινε ένα αντι-ιικό χάπι κατά της Covid-19 το οποίο ανέπτυξαν από κοινού η Merck και η Ridgeback Biotherapeutics, μια εξέλιξη που ενδέχεται να αλλάξει την πορεία της πανδημίας. Σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα σκευάσματα που είτε ήδη κυκλοφορούν είτε αναμένεται να εξασφαλίσουν άδεια, οι γιατροί έχουν περισσότερα όπλα στα χέρια τους για να καταπολεμήσουν την ασθένεια. 

Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: Είναι αρκετά τα εμβόλια και τα φάρμακα για να δώσουν σύντομα τη νίκη κατά της Covid-19; Όσο και να θέλουμε η απάντηση να είναι ένα «ναι» δυστυχώς είναι μάλλον «όχι». Η πανδημία είναι πολύ πιθανόν να περιοριστεί μέχρι την άνοιξη του 2022 αλλά δεν θα σταματήσει να υπάρχει, προειδοποίησε ο Άντονι Φάουτσι, επιφανής Αμερικανός λοιμωξιολόγος και σύμβουλος του Τζο Μπάιντεν. Μέχρι να κηρύξουμε τη νίκη έχουμε πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουμε. Κάποιοι άλλοι ειδικοί, εμφανίζονται βέβαιοι, πως ο SARS-CoV-2 δεν πρόκειται να εξαφανιστεί ποτέ.

Αυτό δεν μας αφήνει πολλά περιθώρια κινήσεων. Και ίσως να πρέπει να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους πως πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον ιό. Αφού δεν πρόκειται απλά να εξαφανιστεί, οφείλουμε να κάνουμε αυτό που πρέπει. Να εμβολιαστούμε και να τηρούμε τα μέτρα προστασίας. Απαιτείται αλλαγή στρατηγικής και, το κυριότερο, νοοτροπίας. Και όσο πιο γρήγορα το κατανοήσουμε, τόσο πιο γρήγορα θα αφήσουμε τον εφιάλτη πίσω μας.

Ξένια Τούρκη (philenews.com)